Na Korea Perzië?
Afwezig
JOHN DOE
M. P. van Ardenne
van
5 tot en met 19 Juni
HARMONIE BIOSCOOP
de man die t meende
SERGEANT
ze gooien met stenen
Blonde Rimboe Koningin
Toen ik
een kind was
(^ZATERDAG
No. 22
2 JUNI 1951
r.
Arts
i
RIJEN
UITGAVE VANDRUKKERIJ NICO HOBBELEN - RIJEN - TELEFOON 343 (K 1692) - POSTGIROREKENING 28.32.41
IJ
I
1
(JVIER EN TWINTIGSTE JAARGANG
misdaad met eigen ogen hebben gade
geslagen. Betreft zoiets een gebeurtenis
van gisteren of eergisteren, hoeveel
te n ier moet men dan op zijn hoede
zijn bij de weergave van hetgeen tien
tallen jaren geleden is geschied.
Maar er bestaat nog een andere oor
zaak dan het gebrekkige waarnemings
vermogen, als wij nagaan waarom men
op de herinneringen uit de prille jeugd
zo weinig kan vertrouwen. Deze oor
zaak is hierin gelegen, dat men van
nature het aangename gemakkelijk ont
houdt en het onaangename gaarne ver
geet. Vooral wanneer het dingen be
treft, waarover men zich later schaamt,
verloochent men licht zijn verleden. Er
zijn in de kleinkindertijd zoveel bescha
mende dingen te vergeten! In dat aller
eerste tijdperk van ons leven immers
waren wij nog kleine barbaren en nu
wij ouders zijn geworden, behoren wij
tot de beschaafde, welopgevoede men
sen. Vergeleken bij nu, deden wij kin
derachtige dingen, waarvan wij nu niet
begrijpen, hoe wij er eens toe in staat
zijn geweest. Naar de maatstaf van
volwassenen zou een klein kind te ver
gelijken zijn met een misdadiger of een
krankzinnige. En wie eens in de gevan
genis of in een gesticht voor geestes
zieken heeft gezeten, vergeet deze
droeve tijd maar liefst zo gauw mogè-
lijk. Is het dan niet duidelijk, dat wij
ons onbehoorlijk gedrag van vroeger
ook maar liefst zo gauw mogelijk ver
geten?
En dan houden wij in onze herin
nering over wat inplaats van schaamte
onze trots opwekt. Wij waren zo’n
flinke jongen, zo’n verstandig meisje.
Wij weten nog, hoe Vader ons prees,
hoe Moeder ons over het hoofd streek
met een paar vleiende woorden. Maar
waar is dat pak rammel van Vader en
die driftbui van Moeder gebleven?
Wij mogen nooit uit het oog verlie
zen, dat de wereld van een kind een
andere wereld is dan die der volwas
senen en dat daar andere voorstellingen
denkbeelden en opvattingen heersen
dan hier. In de loop der jaren heeft de
opvoeding dit alles gewijzigd en onwil
lekeurig meten wij hetgeen vroeger in
die andere wereld is geschied af naar
de onze. En dan is er veel, dat wij
maar liever uit onze herinnering ver
bannen, omdat het zo dwaas is. Wij
menen ons onze kindertijd te herinne-
Maar Perzië ligt dicht bij Rusland.
Rusland heeft begerige blikken laten
vallen op de enorme olievoorraad in dit
land.
Nu was er een grote moeilijkheid. De
Perzische olievelden waren in het bezit
van de Engelsen en de Persische rege
ring kreeg ieder jaar een zeker bedrag
aan huur, enorme rechten, provisie of
hoe U het ook wil noemen van de
Engelse Olie Maatschappij, waarvan
het grootste deel der aandelen zich be
vindt in handen van de Engelse staat.
Rusland heeft nagedacht.
Hoe deze olie te pakken te krijgen?
In Moskou werd een Duitser opge
voed in de communistische beginselen.
Deze Duitser is een merkwaardig per
soon. Hij zit boordevol haat tegen
Engeland. Zijn moeder was ’n Oosterse.
Toen hij volleerd was in de kunde van
onrustverwekker, stakingen organise
ren enz. enz. werd hij gestuurd naar
Persië.
Het is juist een kolfje naar zijn hand
om Engeland de olie te ontfutselen. Hij
leeft als de bedoeïnen.
Zwerft mee van de ene plaats naar
de andere en predikt overal het evan
gelie van de haat tegen de Engelsen.
En zo is langzamerhand heel het Per
sische volk in opstand gekomen tegen
de Engelsen. Ja, deze opstand schijnt
zich te willen ontketenen in een heilige
oorlog. f
En achter de schermen stook.’ de
Duitser het vuurtje maar op. Het gaat
goed naar zijn zin.
Engeland vindt daarentegen dat het
slecht gaat!
Geen wonder.
De waarde van de Engelse Olieraf
finaderijen en installaties bedraagt 5
milliard gulden!
Zo zijn we weer terecht gekomen bij
de portemonnaie van Albion.
De Engelse regering dreigde met het
laten bezetten van de-oliebronnen door
Engelse soldaten! Dat is óók olie op
het vuur geweest.
En Rusland deed Persië dadelijk het
aanbod, dat, indien Engeland deed
troepen te zenden naar Noord Persië.
Naar verluid moet Perzië dit aanbod
aangenomen hebben.
Nu leeft er tussen de Kaspische en
Zwarte Zee een zeer trots, oorlogs
zuchtig volk: De Koerden. Deze men
sen worden zelfs door Rusland met flu
welen handschoenen aangepakt. Ze ge
nieten allerlei voorrechten. Het stam
gebied bevat een deel van Rusland,
Persië en Turkijen.
De meergenoemde Duitser schijnt bij
dit volk goed in de pas te staan en deze
mijnheer schijnt dit volk op te zwepen
om in opstand te komen en een zelf
standige staat te vormen.
Deze staat zal natuurlijk onder in
vloed van Rusland komen. Verder zal
er een grote vijand van Moskou er dol
mee krijgen n.l. Turkije en de Persische
regering zal niet meer weten hoe zij het
heeft.
De propaganda van de Duitser
schijnt zeer goed geslaagd te zijn. Im
mers zoals de berichten luiden zijn de
Koerden in opstand gekomen. Hoe of
wat weten we niet. Zeer weinig be
richten komen er vandaan.
Wanneer de Westerse landen de olie
van Perzië kwijtraken, dan komen zij
voor moeilijke problemen te staan.
De aanvoerweg van Perzië naar
West Europa was veel korter, dan van
Amerika naar West Europa.
Dus meer scheepsruimte moet er dan
komen. Vandaar dat enige tijd geleden
Nederlandse en Engelse werven op
dracht hebben gekregen 10 tallen tan
kers te bouwen. Uit deze maatregel
kan men ook opmaken, dat de Wes
terse wereld er rekening mee houdt de
olievelden in het Nabije Oosten te ver
liezen.
Ondertussen zit Engeland in de
knoei.
Amerika heeft ook al een woordje
meegesproken. Dit land maande Perzië
de zaak rustig te bespreken. Maar zoals
de toestand nu is zal van een rustige
bespreking niet veel komen, temeer
daar generaal Bradley in de Senaats
commissie verklaarde, dat Amerika
geen verplichtingen heeft om te samen
met Engeland tegen Perzië op te treden.
Door deze verklaring voelt Perzië zich
sterk staan vooral nu Rusland achter
hen staat.
De Perzische oliekwestie houdt nauw
verband met de oorlog in Korea. De
laatste dagen deden de Chinezen ge
weldige pogingen om de linie van de
Verbonden Troepen te doorbreken.
Duizenden en duizenden doden kostte
dit en het gelukte niet. Ineens waren de
Chinezen weer op de terugweg, alleen
schijnen ze zich in de Oostelijke sector
weer te hergroeperen voor een nieuwe
aanval.
De geruchten gaan, dat de strijd in
Korea heel gauw zal zijn afgelopen.
Men zegt zelfs, dat sedert de vorige
week onderhandelingen gaande zijn en
wel rechtstreeks tussen vertegenwoor
digers van Rood China en Amerikaanse
diplomaten. Deze zouden gevoerd wor
den in New Delhie en reeds voor een
groot deel met succes bekroond zijn.
Men zegt trouwens ook dat Moskou
de handen aftrekt van China. Het
houdt wapenleveranties in. Kortom
Rusland begint te begrijpen, dat ze haar
doel niet kan bereiken in Korea.
Een wir.ztpznt dus voor het Westen!
In plaats van Korea is Perzië ge
komen.
Daar wil de Rus nu zijn slag slaan.
Daar heeft hij ook veel meer kans
dan in Korea!
Berichten kwamen binnen over troe
pen concentraties in de Kaukasus o.a.
in Armenië.
Deze Russische strijdkrachten zijn
samengesteld uit tal van nationaliteiten.
Het is schijnbaar het Russische vreem
delingen legioen.
Officieel zullen ze niet tussen beide
komen.
Wanneer eenmaal de wanorde ten
top gestegen is in Perzië, dan zullen
ze infiltreren.
Zeer gunstig ziet het er dus niet uit
in het Midden Oosten. We vermoeden,
dat deze streek de komende weken in
het middelpunt van de belangstelling
zal staan en ook dat de wereldvrede
daar aan een zijden draad komt te han
gen.
Onze voorvaderen togen zeer een
voudig ten strijde. Wanneer b.v. de
Bataven een of andere kwestie had
den uit te vechten met hun buren, dan
trok men op gewapend met pijl en boog
knots en bijl. Meer had men niet nodig
om zijn buurman mores te leren.
In de Middeleeuwen wordt de be
wapening minder eenvoudig dank zij
de uitvinding van het buskruit. (Tussen
twee haakjes, we hebben nog niet ver
nomen, dat dit ontplofbare goedje door
een rus is uitgevonden, maar dat komt
nog wel),
De donderbussen vereisten kruit,
kogels enz. Om een leger op gang te
houden had men dus meer kopzorgen.
Doordat de wereld zeer ontwikkelde
op het gebied van het mensenslacht.
werden de moeilijkheden om een leger
de grootste gevechtswaarde te laten
behouden steeds talrijker.
En zo belanden we in onze eeuw.
Nieuwe uitvindingen werden er ge
daan.
Grotere kanonnen.
De tanks kwamen en niet te vergeten
de vliegtuigen. Steeds meer werd er
gevraagd voor de verzorging van het
leger.
In Korea staan momenteel twee mo
derne legers tegenover elkaar. Wan
neer u zou horen de getallen granaten,
munitie, liters benzine, olie, enz. enz.
dat er aangevoerd moet worden om
deze legers één dag te kunnen laten
vechten, dan zou u duizelen.
De aanvoer van een modern leger is
zo ontzaglijk groot geworden, dat in de
eerste plaats hiervoor gezorgd moet
worden.
Een soldaat, die niet op tijd zijn mu
nitie aangevoerd krijgt, is waardeloos.
Een tank zonder benzine en munitie
heeft nog minder waarde dan een oud
Fordje voorzien van benzine.
Een vliegmachine zonder de nodige
brandstof, is een onnut ding.
Zo ook de vrachtauto’s, die voor
deze aanvoer zorgen, moeten benzine
hebben.
’t Is olie, benzine en nog eens ben
zine.
Een deel van deze vloeistof wordt
er gebruikt in het Koreaanse conflict.
Ja, we kunnen wel zeggen, dat een
moderne oorlog drijft op benzine en
olie.
Geen wonder, dat men in de lekkere
wereldsituatie, waarin wij leven, de
twee kampvechters er op uit zijn zoveel
mogelijk oliegebieden in het bezit te
krijgen. Vandaar ook dat Perzië tegen
woordig zo zeer in de belangstelling
staat.
De oliesituatie der wereld is als
volgt. Amerika heeft volop olie in eigen
land en Zuid Amerika.
Rusland heeft niet volop olie. Het is
wel vooruit gegaan sinds Roemenië
onder de Russische knoet kwam.
Engeland had plenty olie in Perzië.
Zeer rijke velden zijn in dit land gele
gen.
Hoe vaak hoort men ouders niet
tegen hun kinderen aanvoeren: „Toen
ik een kind wasen dan komt er
hoeveel verstandiger en gehoorzamer
Vader of Moeder toen is geweest. In
tegenstelling met het ondeugende Jantje
en Miesje.
Ouders vertrouwen vaak op de wijs
heid, welke zij door de herinnering aan
hun eigen kindsheid hebben opgedaan.
Hoe zou het mogelijk zijn, dat men hun
onbegrip zou kunnen verwijten ten op
zichte van wat een kind past en niet
past, wat een kind wel en wat het niet
toekomt. Zij zijn toch zelf ook kind ge
weest? En hoeveel hebben zij nog ont
houden uit die nu al zo lang geleden
tijd! Ze weten er nog hele verhalen
over te vertellen.
Misschien is het daarom wel goed,
eens de aandacht erop te vestigen dat
herinneringen vaak onbetrouwbaar zijn
Dit is in het algemeen reeds waar; denk
maar aan de getuigen, die elkaar voor
het gerecht tegenspreken, terwijl toch
beiden menen, dat ze het ongeval of de
Weekblad QilzeRijen
Zaterdag 2, Zondag 3 en Maandag 4 Juni
om acht uur
FRANK CAPRA's
Gary Cooper, Barbara Stanwyck
Een meesterwerk kondigt zich aan! Een
nobele, grootse, boeiende, veroverende film
Maak reeds thans n avond vrij voor
JOHN DOE. Naar een Capra film gaan....
is echt uitgaan, ’n Lichtpunt in uw leven.
Iets feestelijks. - Toegang boven 14 jaar
Woensdag 6 Juni, 8 uur
TWEE HOOFDFILMS
William Tracy en Joe Sawyer
Wilt LI eens genieten en hartelijk lachen?
Ga dan deze volmaakte Militaire klucht
zien, waarin een kaffer van een Sergeant
alle klappen krijgt.
Als tweede film
Gale Sherwood en Douglas Dumbrille
Een blonde godin in een groen
domein, omringd door zwarte slaven
en belaagd door blanke indringers.
Toegang boven 14 jaar.
