sweet secrets 9 donsje, dag viet, det vita ik new Ik en ik Bovendien heb ik Maar, laat je er in deze fase van Ik had dus met deur in huis willen vallen, maar je brief ontneemt me toch enigszins deze mogelijkheid, 't Verschil tussen Kees en 'n deur is me niet echt duidelijk, beiden zijn wat mij betreft even platvloers. Hoe lang wij elkaar nu al kennen en nog steeds kan je banaliteit me bevreemden. Ik had in 't geval jij beschrijft gewoon 'n vreselijk billengezicht getrokken, bovendien geloof ik niet in idylles van welke aard dan ook. En wat ben je aan 't uitvreten schat? A new love cuts deep schrijf Je meik dacht: breek me de bek niet open. Ik heb wel zo'n vermoeden, kan me mijn tijd nog wel herinneren, als je je zwarte negligeetje aanhad (ik miste apropos de familiezak blonde chips die daar wat mü betreft onverbrekelijk mee verbonden is) en was je dan buitengewoon energiek, maar nu, wie o wie heeft deze keer je onstuimige hart gewonnen? Die deur uit het begin was overigens een open deur. Uit mijn inmiddels gepleegde marktonder zoek bleek dat ik hopeloos achterloop. (Tilburg is toch stadser dan wij dachten, hoe is het mo gelijk!) Laatst nog was ik op een damesfeest en werd ik enigszins neerbuigend toegsproken. moest maar 'ns wat minder pretenties hebben mijn tempo verhogen. Nou ben ik daar al wat langer doende mee en'k mag niet klagen moet zeggen, laat staan mijn geliefde partner. Old love never dies, wie zingt dat toch ook alweer? Ach weet je Viet, ik liep pas met mijn pete kind door de stad ('k wilde 'ns 'n beetje pol sen wat ik het jong met de Kerst moet geven) en toen moest ik terugdenken aan onze innige af faire van eertijds. M'n hart stroomde weer vol, old love never dies, ik heb 't nu al 'n paar keer mogen beleven, en alle zure druiven daar gelaten, kan ik terugkijken op een rijk verleden. 't Knuistje van 't manneke in mijn hand: weet je nog dat jij zo'n klepperendasbakkenjong wilde adopteren? Niks bips, niks deur verder, hup die luierperiode overslaan en gelijkelijk een voor beeldige moeder van een schoolgaande jeugd worden. Godzijdank dat ik dat idee uit je hoofd heb kunnen praten! Je jeugdige optimisme char meert, maar soms ging je echt iets te ver. Nee, wat dat betrft is zo'n petekind ideaal. Mijn emotionele kapaciteiten blijken vooralsnog toe reikend en de willekeur waarmee ik 't kan ont moeten bevalt me uitstekend. Wat ga Jij trouwens doen met de feestdagen? Ik wilde je vragen, wellicht tussen kerst en oud en nieuw (mocht je de hoogtijdagen met je nieuwe geliefde door willen brengen) een paar dagen bij mjj te komen logeren. Mijn huisje is heerlijk ver warmd tot zo'n 8UC, op de livingroom na, en beloof ik je een van mijn luxueuze bonengerechten bij kaarslicht. Ik heb van mijn moeder nog wat kerstballen gekregen, weliswaar onverwarmd, maar dat maakt niet uit als jij komt. En vergeet niet schat: True love is an everlasting treasure. Wat is er mooier dan schoonheid? Weer een vraag die me bezielt. Het is warm in bed, maar een deel van mijn hart is bevroren. Ik speel met mezelf. We dansen. Tango Diablo. Ik vind jouw ideeën over het geven van een workshop feestwateren goed, ja, zelfs leuk, maar vind je het erg om mij niet te verleiden tot deelname? Zoals zoveel in mijn leven heb ik ook dit reeds in mijn eentje ontdekt; „toen nog jong en ondernemend was. mijn kursus bloemschikken al. niet door mü van weerhouden, de geschiedenis kun je niet genoeg vrouwen gelukkig maken. Wat is geluk, lieverd? En, hoewel je naar eigen zeggen geen snelle bent, zou ik toch maar heel snel aan het marktonder zoek beginnen, want in de grote steden is de hilariteit omtrent het G-plekje allang weer uit de mode. Daar zjjn ze aan de SM. Ben ik blü dat ik mijn zweepje nooit in de kast heb gezet. Maar in de tussentüd heb ik het wel in het geniep moeten doen, want wat de groep niet voorschrüft, moet je vooral niet doen. Toch ben ik ook weer aan het terugkomen van de SM. Voel de laatste tüd steeds minder de behoefte me vrüwlllig aan pün bloot te stellen. Nu we het er toch zo open bloot over hebben, laatst in de trein werd ik omsingeld door een m.i. net iets te groot uitgevallen gezin. Ook de vader ontbrak. Bleven over: een moeder en een stuk of wat kinders. Dus dat was zeuren, treiteren, huilen en met de asbakken klepperen geblazen. Op een gegeven ogenblik ben ik me oostindisch doof gaan houden, ter bescherming van mezelf én van de kinders. Nu weet ik niet wat er gebeurd is, of de trein een baby gepas seerd is ofzo, maar op een gegeven ogenblik hoor ik de moeder zeggen: "Jaahaa, de babytjes groeien in mamma's buik en na 9 maanden komen ze uit mamma's bips". Uit mamma's bips! Met een gchok ontwaakte ik uit mijn apathie. Want ik heb heel veel moeite met het woord bips. Ik noem mijn vagina toch ook niet Kees. Bovendien was hier sprake van valse sexuele voorlichting. Je weet, dat ik er heel slecht tegen kan als er iets verdoezeld wordt, als "dingen" niet bü hun naam worden genoemd. Ik wil alles helder hebben. Schaamte vind ik in dezen geen excuus. Ik geraakte in dubio. Moest ik ingrepen, het intieme moment verstoren? Deze ogenschünlüke idyllische moeder-kindersrelatie als een zeep bel uit elkaar laten spatten? Moest ik opstaan en door de trein schreeuwen, dat babytjes niet uit mamma's bips geboren worden, maar één deur verder? Ik heb mün mond gehouden zoals het een dame betaamt. Zoiets doe je niet, dat hoort gewoonweg niet; dergeljjke opvoedingsoprispingen komen by mjj op zulke cruciale momenten altyd naar boven. Wat zou Jü gedaan hebben? Achteraf realiseer ik me dat zovele mensen blindelings door het leven gaan; 's mensen geest verdoezelt zichzelf maar al te graag. Detje, dit eens zo balnco vel (weet je waarom ik o.a. schryf? omdat zoveel pagina's onbe schreven zyn geblevn door de eeuwen heen) heb ik met mijn woorden alweer bezoedeld. Alvorens me in mjjn zwarte negligeetje over te geven aan de nacht, neem ik afscheid van je met Joan Armatrading, die in myn oren fluistert: a love cuts deep!!! Kuzzen van

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1985 | | pagina 9