I
2_
5
oorlog
e
tekening: monique van Ham
NAAM:
ADRES:
PLAATS:
KNIP DE BON UIT EN STUUR HAAR NAAR DE VROUWENKRANT TILBURG,
NIEUWLANDSTRAAT 43, 5038 SM TILBURG.
jMJUARj
gevaar. Men wist dat er konsentratiekampen
waren en wat daar gebeurde. Dat de Joden
in Duitsland vervolgd werden. De vrouwen
van het WVC waren onverwoestbaar in het
sktievoeren. Zo gingen ze in Tilburg met
een petitionnement langs de deuren, waarin
gevraagd werd om meer bomschuilkelders voor
de burgerbevolking. De vrouwen verzamelden
deze handtekeningen overigens niet in haar
eigen buurt of wijk, maar in een ander deel
van Tilburg. Dit om herkenning - met alle
sociale gevolgen van dien - te vermijden.
Men kreeg toch al grotendeels negatieve
raktles naar het hoofd geslingerd zoals:
"Mens, ga sokken stoppen voor Je kinderen!"
Op deze manier verkochten de ongeveer vijftien
tilburgse vrouwen van het WVC ook elke keer
het blad 'Vrouwen', dat meestal maandelijks
verscheen
DE EERSTE GOEDE DAAD VAN HET NIEUWE JAAR IS NATUURLIJK EEN ABONNEMENT NEMEN OP DE OUDSTE EN VOLHAR-
DENSTE EN BESTE EN INTERESSANTSTE EN MOOISTE EN GOEDKOOPSTE EN FIJNSTE VROUWENKRANT VAN NEDERLAND
OF EINDELIJK EENS UW ABONNEMENTSGELD BETALEN OF U EINDELIJK EENS AANMELDEN ALS REDAKTIELID*
0 JA IK NEEM EEN ABONNEMENT OP DE VROUWENKRANT TILBURG
0 JA IK GEEF MIJN MOEDERZUS/DOCHTER/NICHT/TANTE/SCHOONZUS
EEN ABONNEMENT OP DE VROUWENKRANT TILBURG
0 JA IK GEEF MIJN BEMINDE HARTSVRIENDIN EEN ABONNEMENT OP
DE VROUWENKRANT TILBURG
0 JA IK GEEF MIJN BUURVROUW/VAGE KENNISKURSUSGENOTEFIETS-
VRIENDINVOORDEURDEELSTERSTIEFZUSTER/TANDARTSE EEN ABON
NEMENT OP DE VROUWENKRANT TILBURG
0 JA IK BETAAL MIJN ABONNEMENTSGELD EINDELIJK
0 JA IK WIL EEN ORIËNTEREND GESPREK MET DE REDAKTIE OVER
MIJN MOGELIJKE MEDEWERKING AAN DE REDAKTIEWERKZAAMHEDEN
0 NEE IK WIL DE VROUWENKRANT NIET MEER ONTVANGEN EN BIED
DAARVOOR DE AFKOOPSOM VAN GULDEN MET EEN MINIMUM
VAN 1000 GULDEN PER 50 JAAR.
Tien mei 1940 brak de oorlog uit. Haar zoon
weet nog goed dat het een hele rare dag
was. Het was stralend weer. En hoewel wat
later dan anders, ging hij gewoon op de autoped
naar school. Dat was de enige openbare lagere
school in Tilburg, gevestigd in het nu nog
bestaande oude schoolgebouw aan de Korte
SchtffstraatOp deze school - door katholieke
Tilburgers ook wel smalend prottestantenschool
genoemd - zaten veel kinderen van linkse
ouders. Maar ook veel kinderen van Joodse
afkomst. Haar zoon gaat er van uit dat zeker
zes of zeven van zijn klasgenoten de oorlog
niet hebben overleefd. Op tien mei vielen
al de eerste slachtoffers. Drie dochters
van een gezin uit de buurt. Haar vader was
werkzaam op de KromhoutkazerneDat was
toendertljd nog een remonte-kazernewaar
paarden werden getemd zodat ze bijvoorbeeld
geschikt werden om voor kanonnen te zetten.
De drie meisjes maakten die dag een omweg
uit school op weg naar huis. Toen ze ongeveèr
honderd meter in de Noordstraat gelopen
hadden, werden ze door een bom getroffen.
Alle drie op slag dood.
De eerste dagen van de oorlog waren sowieso
angstig. Er kwamen regelmatig vliegtuigen
met bommen overvliegen. Onder de winkel
van de Kaufmannen was een grote kelder.
Die werd vol matrassen gelegd en daar konden
heel wat buurtbewoners terecht om te schuilen.
Zo ook de katholieke buren. Tot dat gezin
behoorden drei zussen van ongeveer 18 a
19 jaar. Op een dag vroeg een van hen aarzelend
aan mevrouw Kaufmann of zjj misschien een
heiligenbeeld qiee naar beneden mocht nemen.
Mevrouw Kaufmann vond dat vanzelfsprekend
goed. Maar de katholieke buren waren verbaasd
over zoveel tolerantie van die onkerkelljken
Ze vonden het gek dat ze zó makkelijk toestemming
kregen: "Dat hadden ze nooit van die Kauf
mannen gedacht
In september 1940 vertrok mevrouw Kaufmann-
Van Lierop naar Rotterdam. Met twee koffers
en haar twee zoontjes verhuisde ze naar
haar moeder. Dit betekende een scheiding
van haar echtgenoot. En een afscheid van
Tilburg
Marlies van Aerde
