17 maar het Vérenique Nas om- no- 'mij krijgen ze niet' met als gevolg dat en- Als je niet makkelijk. Bewustwording kun je niet draaien. En daar sta je dan. Het heeft tijd dig om van daaruit verder te gaan. Maar voor mü is dit een plezierige manier van bewustwording, plezieriger dan het pra ten in een VOS-kursus." Sylvia:"Voor my betekent de schrjjfgroep verbreden van vormen. Mijn eerste kennismaking met 'bewustwording' was tijdens de kursus zelf verdediging. Het met mezelf bezig zijn, daar van dacht ik eersthoezo?waarom? Ik wist wel dat ik niet verder wilde op de manier waarop ik tot dusver had geleefd. Mede door de schrljfgroep heb ik daar een betere vorm aan kunnen geven, meer samenwerking. In deze periode van mijn leven heb ik behoefte aan positieve stimulansen. En daar is de schrjjfgroep een voorbeeld van. Het helpt me een duidelijker beeld te krijgen van mezelf, hoe ik in bepaalde situaties sta, hoe ik be paalde dingen doe. Ik hader van tevoren ook alleen maar thousiaste verhalen over gehoord, nagaat dat er zelfs twee vrouwen uit Nijmegen komen voor de schrjjfgroepnoudat bete kent toch wel iets. Voor de VOS is niet meer zoveel belangstelling, maar de schrjjfgroep loopt goed." Ik wist al wel dat schrijven verhelderend kan werken, zeker op deze manier. Het werkt bewust- wordend, je gaat op een andere manier kijken en dat werkt enorm, zelfs zó, dat je er met zjjn allen behoorlijk van schrikt. Er komen dingen naar boven die anders zouden blijven zitten. Maar ik kwam toch vrjj onbevangen hier naar toe, zonder op de hoogte te zjjn van jullie feminis- tiese visie. Maar als je het nu hebt over die keuzemomentenik denk dat voor bijna iedereen in de groep geldt, dat het aanmelden bij de schrljfgroep een van de eerste keuzes is, die iedereen zelf heeft gemaakt. Anders zou de ver bazing bjj de deelneemsters over wat ze schrij ven niet zo groot zijn. Je ontdekt dat wat je gedaan hebt niet stoelde op eigen keuzes. En toch deed je het altijd maar, terwjjl Je eigen lijk iets anders zou hebben gewild. Laatst zei iemand:'Ik zit wel de hele tjjd te praten over die andere vrouw, maar dat ben ik eigenlijk zelf.' Dat maakt wel duidelijk, wat er gebeurt. Je komt jezelf dan wel op een har de manier tegen. Dan weet je pas:'Ik sta hier en ik kan handelen'. Het is goed dat je dat voor de schrjjfgroep je je niet zo duidelijk re aliseert. Dan kun je je er tenminste ook niet voor afsluiten. Nu weet ik wat ik wil, en doe ik ook wat ik wil, terwijl ik eerst maar deed. Natuurlijk heeft ook de VOS wel wat teweeg gebracht, dit is toch konfronterenderIk denk ook dat ik best een poos rust nodig heb. Het is heus AnnemlekIs het ook niet veiliger dan een praatgroep? Je bepaalt ten slotte zelf of je iets voorleest of niet." Dorrle:"Ja, je bepaalt inderdaad hoever je gaat. Je kunt wel denken En dan krjjgt niemand jou je jezelf niet krijgt". Ans:"Dat staat ook voorop, dat vrouwen zelf haar grenzen bepalen, zelf uitmaken hoever je gaat." Annemiek"Natuurlijk zijn we erop uit dingen in beweging te zetten, om zaken duidelijk te krjjgen, om inzicht te verschaffen, om een bewustwordingsproces te stimuleren. Maar we willen niet de richting bepalen. Iedereen gaat met een opdracht aan de gang, vanuit haar eigen ervaringen, haar eigen positie, hoe je left, wat voor jou belangrijk is. We geven een thema aan, een bepaald facet. De vrouwen bepa len zelf hoe ze dat doen, aansluitend bjj haar eigen ervaringen. Je bepaalt zelf ook of je dat wilt delen met andere vrouwen in de groep. Dat is van te voren ook duidelijk: je hoeft niets voor te lezen, als je dat niet wilt." Dorrie:"Toch is dat voorlezen heel belang rijk. Een dagboek schrijf je voor jezelf, en dat is goed. Als je voorleest in een groep, waar onderling veel vertrouwen heerst, dan vraag je en krijg je bevestiging, die je in een on zekere periode in je leven toch wel nodig kunt hebben. De herkenning is belangrijk. Dan is het begrepen, dan heeft het een plaats gekre gen. Dat is heel bemoedigend." Annemiek"Het voorlezen heeft ook tot ge volg dat beelden, die vrouwen hebben van el kaar doorbroken worden. Vrouwen, die zich aan getrokken voelen tot de schrljfgroep, zijn heel verschillend, haar achtergrond, opleiding en leeftijd bijvoorbeeld. Maar ook in relatievor men: er komen gescheiden vrouwen, getrouwde, alleenstaande en lesbiese vrouwen. En Je ziet dat dat elkaar helemaal niet hoeft te bjjte. Beelden worden doorbroken, het wordt allemaal vertrouwder. Maar het schrijven staat gewoon op de eerste plaats." Dorrie:"Ook dat dat in een schrift gebeurt, en neit losbladig bijvoorbeeld. Zo'n schrift wordt een dokument, waarin Je kunt zien dat je op weg bent. Je merkt ook dat het 'op weg zjjn' vaak in beelden wordt gebruikt. Ik zelf heb 20 jaar stil gestaan, nou en dan wil je wel op weg! Het liefst in de vier de versnelling." Annemiek"Dat ligt natuurlijk niet voor al le vrouwen hetzelfde. Het ligt er ook aan waar de vrouwen zelf staan, in hoeverre het aan sluit bij de vrouw die je nu bent. Niet alle vrouwen gebruiken die vierde versnelling. Sor.s is het schrijven van leuke, prachtige verhalen het belangrijkst. Deze groep is inderdaad meer 'op weg'. Het hangt af van de vrouwen zelf: zy bepalen zelf wat er uit komt."

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1985 | | pagina 17