I
integratie
I
10
en autonomie van de vrouwen hulpverlening
nele hulpverleenster zitten.
voor
van
Wy werken dus
ook meer met
Het is nog wat
anders als die vrouwen vanuit haar eigen
overtuiging met zo'n vrouwenoverleg starten
om de Integratie mogelijk te maken."
zit dat in
denken de
Mat is het verschil tussen de hulpverlening
zoals die door de reguliere instanties, het
Riagg (Regionaal Instituut voor Ambulante
Geestelijke Gezondhe idszoegen IMW (Insti
tuut voor Maatschappelijk Werk) geboden
wordt en de vrouwenhulpverlening?
"Er is verschil in visie en in methode. Het
Riagg gaat uit van de 'systeemtheorie', dat
wil zeggen, dat als je een radertje van het
systeem verandert, dat dan het systeem ook
verandert. Dat kan misschien wel kloppen,
maar dan ga je voorbij aan de machtsverhou
dingen binnen het systeem. Wij kijken daar wel
naar. Je kunt wel veranderen, maar je blijft
dan toch binnen een bepaald mikro-organisme
zitten, binnen een relatie, een huwelijk of
gezin.
We hebben een bijeenkomst gehad met het
Riagg over vrouwen met eetproblemen. Je merkt
dat ze daar nog alles verschrikkelijk uit de
traditionele hoek bekijken. Ze hebben alle kop
stukken, die er wat over geschreven hebben,
gelezen, en op basis daarvan wordt er een be
handeling geformuleerd. Natuurlijk is het goed
om kennis te nemen van de theorieën, maar bin
nen de vrouwenhulpverlening is inmiddels vol
doende inzicht om vrouwen op een goede manier
te kunnen behandelen.
Wij werken bijvoorbeeld met groepen, het Riagg
kent geen groepen, om bij het voorbeeld van
eetproblemen te blijven. Wij praten eigenlijk nau
welijks over het eetprobleem op zich, maar meer
over wat er achter zit in samenhang met de
maatschappelijke positie van vrouwen. Dat is
een heel andere benadering.
Ook de methoden verschillen,
met groepen en verder werken we
lijfelijkheid: fantasieën doen, masseren, Ijjf-
akseptatie, het opnieuw leren vertrouwen op
boodschappen van je eigen lijf."
"Dat is ook het probleem met de Integratie. Wij
zijn hier begonnen vanuit een feministiese tra
ditie op basis van de Fort en de ervaringen,
die wij daarmee hadden. Het Riagg krijgt nu het
feminisme en de vrouwenhulpverlening van bo
venaf opgelegd. En je kunt mensen veel leren,
maar niet om een visie eigen te maken, waar
ze niets in zien.
Het Riagg bereidt zich voor op de integratie
door te starten met een vrouwenoverlegDat
bestaat nu twee jaar. Daar zitten .die vrouwen
nu met een vrouwenoverleg, dat ze van bovanaf
is opgelegd. Ze weten eigenlijk niet, wat ze er
mee aanmoeten, ze moeten dat zelf maar uit
zoeken. Die vrouwen hebben ook allemaal haar
eigen visie op vrouwenhulpverlening, op femi
nisme, op emancipatie, en toch moeten ze nu
gezamenlijk de integratie voorbereiden. Daar
komt nog bij dat landelijk gezien, en waarom zou
dat in Tilburg anders zijn, de vrouwen van het
Riagg absoluut niet gesteund worden door de
top*
Straks krijgen ze de integratie over zich
heen. Iedere vrouw bjj het Riagg moet dan in
staat zjjn om aan vrouwenhulpverlening te doen.
Wij hebben daar zo onze vraagtekens bij. De
vrouwen, die niet overtuigd zijn van de visie
die achter vrouwenhulpverlening zit, blijven
toch min of meer in de rol van de tradltio-
De belangrijkste instantie op het gebied van vrouwenhulpverlening in Tilburg is het vrouwentherapie
en begeleidingscentrum 'Lilith'. Sinds de opening in 1984 hebben de 8 vrouwen, die er samen meer
dan 150 uur per week vrijwillig en onbetaald werken, een enorme toeloop te verwerken gekregen. Zon
der dat veel aandacht werd besteed aan publiciteit. Wekelijks komen ongeveer 70 vrouwen bij 'Lilith'
voor individuele therapie of voor één van de groepenwaaronder FORT-groe pen en groepen voor vrou
wen met eetproblemenDe overheid kan niet meer om het belang en het sukses van de vrouwenhulpver
lening heen, maar is onwillig om deze, door vrouwen ontwikkelde vorm van hulpverlening te finan
cieren. De oplossing, die men nastreeft is die van de integratiede verworvenheden van die hulp
verlening zullen een plaats moeten krijgen binnen de gevestigde instellingen. Om te weten te komen
wat voor haken en ogen daaraan zitten gingen we een kijkje nemen bij 'Lilith'.We spraken daar met
Toos van den Hurck en Margreet Steenwijk.
Hoe zit dat in Tilburg met het Riagg? En
hoe denken de subsidiegevers erover? De
emancipatiekommisie praat over betaalde
banen bij het the rap iecent rum
De vrouwen bij het tilburgse Riagg zijn niet
uit eigen overtuiging begonnen met een vrou
wenoverleg. Die zitten nu dan ook met de han
den in het haar: als de basis ontbreekt, kun
je er natuurlijk ook niet mee aan de slag.
Daarom willen ze ook wel met ons praten,
over hoe zij dingen doen en hoe wij het doen.
Nou, daar heb ik niet zo'n behoefte aan. Zo
als zij de dingen doen, die tijd ligt ver ach
ter ons.
Ook vanuit de gemeente wordt aangedrongen
op overleg. In een gesprek met het CDA bleek
dat ook zjj de integratie hoog in het vaandel
hebben. En ook de wethouder (Timmermans)
dacht er zo over. Ze vinden dat wij kontakt
moeten zoeken met de politie, de GG en GD,
huisartsen, het Riagg en het IMW. Wij moeten
ons kenbaar maken en de komende tijd veel
gle gaan steken in overleg. Dat betekent dat
wij al die instanties eerst moeten overtuigen
van ons belang. Wij voelen er niets voor om
daar energie in te steken.
Wij weten ook niet hoe de wethouder hierin
staat. Als wethouder zegt hij dat het therapie-
centrum wel prioriteit heeft. Hij komt binnen
kort met een nieuw voorstel in verband met
onze subsidie-aanvraagMaar de wethouder zit
ook in het bestuur van het Riagg. Wij zijn bang
dat als wij subsidie krijgen dat er dan de voor
waarde aan verbonden zal zijn, dat die sub
sidie gebruikt gaat worden om de integratie
