sweet secrets 9 lieve vitavriendin je detje lieve (donzige) detje vita gaan in Griekenland of Tur- van aardse kleuren en en scha- zee I Aarzelend, omdat vreemde ogen meelezen. Die gedachte zal ik moeten verdrijven, wil ik mijn pen in beweging krijgen. Dus ik richt me alleen tot jou. Lange tijd je niet gezien, vreemde afwezig heid. Het seizoen in aan het veranderen, lang zaam sterft de natuur af, de eerste bladeren komen los van de bomen. Het zonnelicht wordt koud. De tyd van de chocolademelkvellen na dert, de speculaas- en babypoppen zijn reeds in de aanbieding gegooid, de vissen uit de vijver overgeheveld naar de kom. Ze praten me de oren van het lijf. Overigens ben ik laatst nog een dag aan zee geweest. Het was in die schaarse dagen dat de zon nog scheen en ook nog warm was. Het strand (dat ik ooit met jou bewandelde, je belde me heel impulsief op of ik zin had om mee te gaan en ik dacht: een dame met een auto laat ik niet zomaar lopen) was gelukkig dunbevolkt. Af en toe sloot ik mijn ogen en stelde me voor dat ik het hele strand en de hele zee en de hele aar de voor mij alleen had. Als de realiteit niet voldoet, wat bij mjj nog wel eens het geval is, moet de fantasie te hulp schieten. Ik lag naakt in het zand, op het kleine, glimmende, rode, strakgespannen, korte broekje dat- me-zo-leuk-s taat na en liet de zon mijn lichaam beschijnen. Wat genoten mijn borsten! Wel was er een lieveheersbeestjesplaag gaan de. God mag weten waar die allemaal vandaan kwamen. Ze vlogen in mijn oren, in mijn mond en gelukkig had ik het kleine, glimmende, rode, strakgespannen korte broekje dat-me-zo-leuk- staat aan, ze knabbelden aan mijn tepels en kriebelden over buik, benen en armen. Nu vind ik dat laatste, als iemand mij lichamelijk wel te verstaan kriebelt, erg lekker. Maar je snapt, al met al verstoorden de diertjes toch enigszins de rust, de rust waar een mens zo naar snakt, waar je kilometers ver voor reist. Want het is niet echt ontspannend om alsmaar met kranten om je heen te moeten slaan. Niet geheel zonder grimmig vermaak heb ik de lijkjes één voor één onder het zand begraven. Men kan maar beter meteen weten waar men met mjj aan toe is. In de tijd dat we elkaar niet zagen, heb ik nog veel binnenshuis geverfd. Zo zacht als roze. Om mezelf een illusie te gunnen in deze grauwe buurt. Je weet dat ik een hekel heb aan deze stad en eigenlijk aan heel Holland. Het ontbreekt de hollandse mens aan warmte en dus aan hartstocht. Het is dat ik geen Hollandse ben Dus moeten we toch maar wat serieuzer nadenken over een huisje kijegelegen in een oase aardse geuren en met kippen en koeien pen. En, met uitzicht op de zon en de On saime toujours un peu Het was aarzelend. Dag Detje Dons. Dank voor je brief, lieverd, als ik mijn ogen sluit zie ik je in je korte broekje in het zand liggen, je fiere borsten naar de zon. Zie ik je driftig om je heen slaan, met een krant, die lieveheersbeestjes zullen zeker geweten heb ben waar ze met je aan toe zjjn geweest, 'n Mas sagraf? Herinnerde ik mij ook onze dag nu alweer bijna een jaar geleden. We hebben in het volle- maanllcht op het koude strand gelegen en de zee zien golven in de straling van de maan. Een té grote, diepe zeeplas die twee stukken strand scheidde, heb je op mijn rug gereisd, terwijl mijn laarzen door het water waadden. Onder het genot van een Eau de ma tante, schrijf ik Je nu, eveneens met een tikkeltje schroom, maar niettemin. De koudere herfstnachten, het maïs dat wordt gemaaid, de mistige ochtenden, alles wijst inderdaad op het einde van de zomer, kamper- foelienachten op je griekse terrasje, fantase rend over een toekomstig huisje, tweede huisje in Turkije of Griekenland. Ik ben een ambitieus type zoals je weet, maar heb helaas mijn leeftijd niet mee om op korte termijn een fors geldbedrag te verkrijgen. Boven dien, of heb ik je dat al verteld, ben ik een soort suikerpeettante geworden van 'n aller aardigst, haast feminien ventje. Die kost me nu dus geld en emotionele energie. Maar gezien het feit dat mijn relaties kinderloos zullen blijven en ik weinig fiducie heb in de wijze waarop de 'verzorgingsstaat' tegen die tijd met oudere da mes om zal gaan, lijkt me deze investering in mijn petekind niet geheel en al onverstandig. Maar goed, al met al zal ook dit projekt niet op korte termijn gaan lopen, en staat over eind dat mijn leeftijd al wel dusdanig is dat ik een tweede c.q. Rusthuisje ernstig behoef, over jou maar niet gesproken. Heb ik dus n.a.v. ons laatste telefoongesprek een ander idee ontwikkeld. Weet je nog dat we 't over de G-plek bij dames hadden, zo daar ach ter in je vagina. Nou, ik heb dus onlangs gele zen dat het mogelijk is, zeker als dit plekje wordt gestimuleerd, dat vrouwen kunnen ejacu leren. Feestwateren zoals ik het maar genoemd heb, vanwege de associaties. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het zelf nog niet heb mogen meemaken, maar uit een aantal enthousiaste ver halen van vriendinnen begreep ik dat het een fonteinelijk klaarkomen was, heel feestelijk dus. Nou leek het me wel wat om, na eerst natuurlijk een marktonderzoek te hebben gepleegd, zoiets als een workshop feestwateren te gaan organi seren. Nou wilde ik het mes graag van twee kan ten laten snijden, op het scherpst van de snede te gaan zitten om het zo maar te zeggen. Leek het me dus tevens ook zeer geschikt om bijv, die 'fonteintjes' op de een of andere manier bjj de dames kursisten verschillende kleuren te geven en zo eventueel iets te kreëren, dat een gat in de markt op het gebied van wat lesblese kunst zou kunnen heten, te gaan vormen. Ik had het zo gedacht dat ik na het geslaagde markt onderzoek subsidie aan ga vragen voor de voor bereidingsperiode, ik moet het tenslotte voor kunnen doen, niet waar, en ik ben nooit zo'n snelle geweest, dus wellicht kunnen we in die tijd van dat geld welle... Ljjkt het je wat? Dag lieverd,

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1985 | | pagina 9