5
boek
een
wer-
Marlies van Aerde
vervolgd van pag.3
Marlies van Aerde
Dit waren de gegevens waarop Blijf van mn lijf
standpunt moest bepalen ten aanzien van de
nieuwe gedecentraliseerde wijze van susidiëring
door de overheid. Het is volgens Jolanda en Ka-
tinka een dilemma waar de hele vrouwenbeweging
mee zit. Hoe ver pas je je doelstelling aan om
bijvoorbeeld susidie te krijgen. En een nog gro
ter dilemma is dat individuele vrouwen natuur
lijk opgevangen en geholpen moeten worden, maar
in hoeverre moet je aan die direkte ondersteu
ning zoveel energie geven, dat er geen tijd
en vrouwkracht meer over is om strukturele ver
anderingen te bewerkstelligen.
De beslissing die de medewerksters van Eind
hoven genomen hebben was niet gemakkelijk. Het
werken in het opvanghuis gebeurt vanuit een gro
te betrokkenheid en gevoel van solidariteit.
Maar uiteindelijk vonden zij haar standpunt ten
aanzien van de voorstellen van decentralisatie
de meest integere steilingnameOf er komt een
landelijke susidiepot speciaal bestemd voor
Blijf van m'n lijf huizen, waarbij gegarandeerd
wordt dat de Blijf van m'n lijf beweging op haar
eigen manier en haar eigen voorwaarden kan
ken. Of de stichting wordt per Ingang van
januari 1986 opgeheven.
relaties aan te gaan. (De enige regel die vele
sociale diensten nu hanteren is, dat Je 'op proef'
drie maanden met iemand mag samenwonen en je
daarna óf de sociale relatie moet verbreken óf
de relatie met de sociale dienst opzeggen.)
Het tilburgse komitee Vrouwen in de Bijstand
houdt elke woensdagochtend van 9.30 uur tot 11.30
uur spreekuur in het Vrouwencentrum. Iedere vrouw
die met vragen omtrent haar uitkering zit, of ge
ïnformeerd wil worden over op handen zijnde akties
kan hier terecht.
verleningsinstelling werd gezien en ook als zo
danig gebruikt. Natuurlijk is het plezierig dat
je werk erkenning krijgt en de politie vrouwen
doorverwijst naar je opvanghuis. Het is natuur
lijk wel verdacht als je merkt dat de politie
zelf niets in haar beleid en opvattingen over
vrouwenmishandeling verandert en je ook geen
indikaties krijgt dat ze dit van plan zijn.
Dan ben Je dus gereduceerd tot goedkope hulp
verleningsinstelling. Het enige wapenfeit dat
Eindhoven kan vermelden is dat de medewerksters
incidenteel op kader trainingen voor politie
ambtenaren voorlichting over Blijf van m'n lijf
mochten geven. Maar op de reguliere opleiding
voor politieambtenaren worden nog steeds geen
serieuze en strukturele aandacht aan vrouwen
mishandeling geschoken. Dat leidt dan tot situ
aties dat een agent een vrouw naar Je opvanghuis
komt brengen met de opmerking, "Ik dacht dat je
het vorig jaar nog lekker vond."
Blijf van m'n lijf Eindhoven heeft in de vrou
wenboekenweek een lezenswaardig boek uitge
bracht, met als titel 'Vrouwenmishandeling
aanklagenswaardigdat een aanklacht is tegen
een falend politie- en Justitiebeleid.
Hoewel de politie van Eindhoven op de hoogte
was van het feit dat dit boek zou verschijnen,
was er op de presentatie van het boek, nie
mand van de politie aanwezig om tenminste de
goede bedoelingen van dit overheidapparaat te
tonen. Dat er nog steeds geen beleid over
vrouwenmishandeling binnen de politie geformu
leerd is, en het optreden van de politie dus
nog steeds afhangt van de kennis en interpre
tatie van de handelende agent, is natuurlijk
schandalig. Het boek geeft een goed beeld van
het politie- en justitiebeleid. Hier volgen
enkeleopmerkelijke bevindingen.
Uit onderzoek blijkt dat de politie meestal
sussend optreedt. Meestal arriveert de poli
tie als de mishandeling al achter de rug is.
Vaak neemt men de man niet eens mee ter af
koeling. Ter plekke moet de politie inschat
ten of de mishandeling valt binnen de kate-
gorie lichte mishandeling of zware mishande
ling. Bij zware mishandeling heeft de poli
tie namelijk de mogelijkheid om de man aan
te houden en langer dan 6 uur vast te houden.
Dit laatste gebeurt bijna nooit. Vaak maakt
de politie het de vrouw moeilijk om aangifte
te doen. Als de vrouw het zelf wil, krijgt ze
8 dagen bedenktijd. Verder blijkt de eind-
hovense politie niet zo goed te weten dat
mishandeling-maar vrouwenmishandeling is
blijkbaar een andere kategorie-, een 'ambts
halve vervolgbaar delikt' is, d.w.z. dat de
politie bij konstatering hiervan zelfstan
dig strafvervolging kan instellen. Men be
handelt vrouwenmishandeling als een 'klach-
tendelikt' (zoals bv. belediging) waarbij
het slachtoffer zelf om vervolging moet vra
gen. Ook woonde Blijf van m'n lijf Eindho
ven een aantal rechtszittingen bij en no
teerde daar de volgende uitspraken: "Feiten
kunnen in verminderde mate worden toegere
kend als gevolg van alkoholgebruik", "De ver
dachte kan zich niets meer herinneren van het
moment waarop het delikt gepleegd werd."Had
een dominante moeder waar verdachte nooit van
los is gekomen. Moeilijke Jeugd, weinig lief
de gehad. Krampachtige pogingen om dat in re
laties met vrouwen wel te krijgen." "Proble
men op werk, stukgelopen karrière." "Man is
altijd goede echtgenoot en vader geweest."Man
is al zwaar gestraft doordat hij zonder zijn
vrouw verder moet." "Vrouw domineerde de rela
tie waardoor man inaktief en depressief werd."
"Man werd vaakvernederd door zijn vrouw."
Het betrof hier rechtszaken ovër poging tot
doodslag of moord van de vrouw.
