5 boek een wer- Marlies van Aerde vervolgd van pag.3 Marlies van Aerde Dit waren de gegevens waarop Blijf van mn lijf standpunt moest bepalen ten aanzien van de nieuwe gedecentraliseerde wijze van susidiëring door de overheid. Het is volgens Jolanda en Ka- tinka een dilemma waar de hele vrouwenbeweging mee zit. Hoe ver pas je je doelstelling aan om bijvoorbeeld susidie te krijgen. En een nog gro ter dilemma is dat individuele vrouwen natuur lijk opgevangen en geholpen moeten worden, maar in hoeverre moet je aan die direkte ondersteu ning zoveel energie geven, dat er geen tijd en vrouwkracht meer over is om strukturele ver anderingen te bewerkstelligen. De beslissing die de medewerksters van Eind hoven genomen hebben was niet gemakkelijk. Het werken in het opvanghuis gebeurt vanuit een gro te betrokkenheid en gevoel van solidariteit. Maar uiteindelijk vonden zij haar standpunt ten aanzien van de voorstellen van decentralisatie de meest integere steilingnameOf er komt een landelijke susidiepot speciaal bestemd voor Blijf van m'n lijf huizen, waarbij gegarandeerd wordt dat de Blijf van m'n lijf beweging op haar eigen manier en haar eigen voorwaarden kan ken. Of de stichting wordt per Ingang van januari 1986 opgeheven. relaties aan te gaan. (De enige regel die vele sociale diensten nu hanteren is, dat Je 'op proef' drie maanden met iemand mag samenwonen en je daarna óf de sociale relatie moet verbreken óf de relatie met de sociale dienst opzeggen.) Het tilburgse komitee Vrouwen in de Bijstand houdt elke woensdagochtend van 9.30 uur tot 11.30 uur spreekuur in het Vrouwencentrum. Iedere vrouw die met vragen omtrent haar uitkering zit, of ge ïnformeerd wil worden over op handen zijnde akties kan hier terecht. verleningsinstelling werd gezien en ook als zo danig gebruikt. Natuurlijk is het plezierig dat je werk erkenning krijgt en de politie vrouwen doorverwijst naar je opvanghuis. Het is natuur lijk wel verdacht als je merkt dat de politie zelf niets in haar beleid en opvattingen over vrouwenmishandeling verandert en je ook geen indikaties krijgt dat ze dit van plan zijn. Dan ben Je dus gereduceerd tot goedkope hulp verleningsinstelling. Het enige wapenfeit dat Eindhoven kan vermelden is dat de medewerksters incidenteel op kader trainingen voor politie ambtenaren voorlichting over Blijf van m'n lijf mochten geven. Maar op de reguliere opleiding voor politieambtenaren worden nog steeds geen serieuze en strukturele aandacht aan vrouwen mishandeling geschoken. Dat leidt dan tot situ aties dat een agent een vrouw naar Je opvanghuis komt brengen met de opmerking, "Ik dacht dat je het vorig jaar nog lekker vond." Blijf van m'n lijf Eindhoven heeft in de vrou wenboekenweek een lezenswaardig boek uitge bracht, met als titel 'Vrouwenmishandeling aanklagenswaardigdat een aanklacht is tegen een falend politie- en Justitiebeleid. Hoewel de politie van Eindhoven op de hoogte was van het feit dat dit boek zou verschijnen, was er op de presentatie van het boek, nie mand van de politie aanwezig om tenminste de goede bedoelingen van dit overheidapparaat te tonen. Dat er nog steeds geen beleid over vrouwenmishandeling binnen de politie geformu leerd is, en het optreden van de politie dus nog steeds afhangt van de kennis en interpre tatie van de handelende agent, is natuurlijk schandalig. Het boek geeft een goed beeld van het politie- en justitiebeleid. Hier volgen enkeleopmerkelijke bevindingen. Uit onderzoek blijkt dat de politie meestal sussend optreedt. Meestal arriveert de poli tie als de mishandeling al achter de rug is. Vaak neemt men de man niet eens mee ter af koeling. Ter plekke moet de politie inschat ten of de mishandeling valt binnen de kate- gorie lichte mishandeling of zware mishande ling. Bij zware mishandeling heeft de poli tie namelijk de mogelijkheid om de man aan te houden en langer dan 6 uur vast te houden. Dit laatste gebeurt bijna nooit. Vaak maakt de politie het de vrouw moeilijk om aangifte te doen. Als de vrouw het zelf wil, krijgt ze 8 dagen bedenktijd. Verder blijkt de eind- hovense politie niet zo goed te weten dat mishandeling-maar vrouwenmishandeling is blijkbaar een andere kategorie-, een 'ambts halve vervolgbaar delikt' is, d.w.z. dat de politie bij konstatering hiervan zelfstan dig strafvervolging kan instellen. Men be handelt vrouwenmishandeling als een 'klach- tendelikt' (zoals bv. belediging) waarbij het slachtoffer zelf om vervolging moet vra gen. Ook woonde Blijf van m'n lijf Eindho ven een aantal rechtszittingen bij en no teerde daar de volgende uitspraken: "Feiten kunnen in verminderde mate worden toegere kend als gevolg van alkoholgebruik", "De ver dachte kan zich niets meer herinneren van het moment waarop het delikt gepleegd werd."Had een dominante moeder waar verdachte nooit van los is gekomen. Moeilijke Jeugd, weinig lief de gehad. Krampachtige pogingen om dat in re laties met vrouwen wel te krijgen." "Proble men op werk, stukgelopen karrière." "Man is altijd goede echtgenoot en vader geweest."Man is al zwaar gestraft doordat hij zonder zijn vrouw verder moet." "Vrouw domineerde de rela tie waardoor man inaktief en depressief werd." "Man werd vaakvernederd door zijn vrouw." Het betrof hier rechtszaken ovër poging tot doodslag of moord van de vrouw.

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Tilburg - Vrouwenkrant Tilburg | 1985 | | pagina 5