13
dus regent
«Zeer Gewaardeerde Redaktrices
1,
ee'
Dank voor de aandacht! Gegroet!
du Vin
e
n
e
gl
gen
De Jonkvrouwe
'Dag in Dag u/t'
/a r t i k
Inis té^
in
-yo<y
/onze
ando/
de
n
[er
len-
nen.
g^f
Tjwsl
en
G,
/ov
van
ik
Trouw-
Lesbies
in het
"Ja, je
maar later"Haar
en dan niet en nooit
Een potte>rzè''<iaroe uit Sc,
werd onlangs tot rïds tér geslagen
zij was in haar sas
want daar zij pot was
kon een kruistocht haar wel behagen
en/de
ui/
hte
w aa
Inde
Ij k d ay
wo
oei
't ilf
e u,
anl
:al
les
fewdon
n/ale
waan t
e; ons lopen
joggingach-
wan-
liepen hun
\de G.R.5!
wa,ren omge-
zodoende’ wanen
In het meinummer van de Vrouwenkrant werd het
al voorspeld door 1wijngaardenierster1 de regen
zou nog zuurder worden. Dat hjj ook zo aanhou
dend zou zijn als de afgelopen zomer het geval
was, dat wist ook zij niet. De Volkskrant mag
dan wel schrijven dat wij onze verwachtingen
met betrekking tot het zomerse weer te hoog
zouden hebben gespannen, maar wij herinneren
ons toch van vroeger, dat je in de maanden
juni, juli en augustus niet steeds angstvallig
een plu bij de hand hoefde te hebben, maar dat
het toch ook weken achtereen gewoon lekker weer
was. Ook Harry Otten, de weerman van het NOS-
journaal kwam met die flauwe smoes. Hij durfde
zelfs nog te beweren dat de afjelopen juli een
van de mooiste van de eeuw was. Geen wonder
dat het KNMI nogal wat telefoniese scheldka
nonnades over zich heen kreeg.
Toch leverde deze zomer ook positieve feiten
op. zo bleek de regen vrouwen aan te moedigen
opgewekte verhalen te schrijven aan de redaktie:
zure
fjyek
pZyche
j/oorlo'
Ik/v
ound/t ityj we
loop. Gelukklig re,
ik mijn kop b
anderen in een vreemd soort schubben,
een vis of een pad,
en /bil
id4n^
«nkvr
censuur nie
We
'ryfe e n.
uis/doorgebracht kunnen ook
tyt dichterlijke probeersels.
■was bang dat haar limerick
onze censuur niey zou passeren. Maar jonkvrou-
-wei.toch! We zoudén het alleen al plaatsen van-
wege'h-et, schattige pseudoniem:
alle dagen zure
te schrik bemerk ik dat mijn enige
ot rafels aan het vervallen is. Mijn
elujpern van wit naar een vreemd-
mijn hersens lijken wel in mijn
Is er eigenlijk
naar het effekt van
en haar textiel? Speel-
het effekt van zure regen op de
Ipot en haar textiel? Zal wel niet,
edereen nog wel even met AIDS bezig,
mij/bijna een fallussymbool, gestrafd,
iswaar,/ebuktmaar toch rechtop
'nt het nog iedere keer wanneer
nsteek, mijn huid is aan het ver-
Ik word
dat is nog niet geheel beslist.
Hierbij wil ik u allen feliciteren met het
sukses wat de Vrouwenkrant behaalde, namelijk
dat de Volkskrant in de rubriek
een stuk heeft geplaatst
Krant over de Zure Reger/
Schoon Milieu, Windsemi/n
Maar nu wil ik u berile
laatste grote zomervakantie'
Wij, mijn twee gezusters/énl
wandelen, in België. Want w
doen van mijn vakantie^toeslag.
de permissie van de (dienst/ om er vier wekenzóp
uit te trekken, en ih^-de-'aan t rekkelijke appel
groene folder over de R.W.W. wordt dan we/ ven
teld dat Recreatie inbegrepen is, maar veel ma
dan een weekje wandelen kan ik er niet van mail
om te wandelen heeft men schoenen nodig oOTt\
ziet u? Ik vind dat niet zo'n ramp, want eenmaal
Maastricht gepasseerd wordt het Wandschap no'
heuvelachtigde huizen wat minder keurign^t
en staan de telefoondrfcadpaKn
fn ten ene
'ijven. Mery
n d.
Xs
Wij jonge toeristen mochten dit niet zien, wij
werden geweerd!
Ook hadden wij alle dagen regen! Zure regen!
Dat het nog meer regent in de Ardennen dan in
Nederland komt omdat er nog meer bomen staan.
Onwijs veel bomen staan er in de Ardennen. Dus
regent het altijd in de Ardennen.
In de woestijn staan geen bomen,
het nooit in de woestijn, en kan men er moei
lijk iets verbouwen. Gelukkig vallen nu hier en
daar de bomen vanzelf al om in onze streken.
Wellicht gaat het binnenkort dan minder regenen.
Maar zou men niet eenvoudig een zooi bomen
van hier naar de woestijn kunnen verplaatsen?
Natuurlijk niet zo als het met medicijnen en met
bestrijdingsmiddelen gebruikelijk is, dat wij
wegdoen waar wij de kanker van krijgen. Die
verrotte bomen blijven hier! Die vallen vanzelf
om, dat heb ik nu gezien. Daar zijn nog heel
goede lucifers van te maken of kladblokken,
desnoods toiletpapier. En de goede bomen gaan
naar de woestijn.
Als men in vijf uren naar de maan kan vliegen,
en als men spreekt over een Star Wars, een oor
log in de ruimte, zodat wij nooit zien hoeveel
miljarden daar aan flarden blijft zweven, ooit,
dan moet het toch te doen zijn om ontboste gebie
den wederom te bebossen, zodat overal ongeveer
dezelfde hoeveelheid regen valt.
ik van mijn toeslag de G.R.5 nog eens
nder7 alle dagen (zure) regen.
/gr
'je
ver!
r t i g b 1 a u Vgrij s
tenen te zitten de laatste tijd,
al eens onderzoek gedaan
regen op de mens
na
En toen was de vakantie gelukkig weer voorbij.
De vliegtuigen met reislustige dames zijn veilig
geland. En dan ben je schoolverlaatster en wat
wacht je dan? De gang naar het Arbeidsburo en
het vullen der formulieren. Nu zou dat makkelij
ker worden volgens heer Didden van het arbeids
buro. De uitsplising naar burgerlijke staat zou
achterwege blijven, daar het niet relevant is
voor de bemiddeling van het arbeidsburo. Maar
dat viel onze schoolverlaatster tegen. Maar,
niet gespeend van eigen initiatief dacht ze:
Gehuwd?gehuwd geweest? ongehuwd?daar heb ik
toch niks mee te maken! Doorstrepen maar,
hartig schreef ze naast de doorhalingen:
De bemiddelaar probeerde haar nog even
keurslijf van de burokratie te krijgen:
bent nu nog wel ongehuwd,
reaktie:"Ik huw nu niet
niet!". De man legde zich er gelaten bij neer.
en recht,
óp de weg. En bovenal weigert/?
Nederlands te spreken en te sc
zich dan ook diep in Frankrijky
Even onder Liège (Luik) beao
tocht. Een stuk van de G. R/A
jawel. Deze route loopt wwrna]
sen en over kleine weggetjes, fee wortekt a
ven met rood-witte geverfde streepjes op
bomen, palen of hekjes.
Op zoek naar het begin van de ro
leek wel geslenter vergeleken by d.
tige wandelpas van oude ervaren Wall Ion lese
delaars. "Bonjour, Bonjour!" Maar k:
eigen route, nous waren op zoek naa'
De bomen met de rood-witte tekens
vallen, en ook soms omgezaagd,
we de route al kwijt voor we haar gevonden hadden.
Wij hebben één hele dag om één dorp heengelopen.
Soms staan de rood-witte tekens ook op de beton
nen telefoondraadpalen aangegeven. Dat was fijn
voor ons.Maar niet voor de wandelaars na ons,
want ooit zal blijken dat de palen niet voldoen
omdat zij vanwege industriële sneldroogprocedé-
fouten de betonrot krijgen.
Ook konden wy niet eens één kop koffie kopen.
De enige daarvoor bestemde gelegenheid in het
dorp bleek gereserveerd voor de inhoud van auto
bussen die een georganiseerd dachtochtje maakte.
Zo van die tochtjes waar onze Nationale Ombudsman
herhaaldelijk tegen waarschuwt. Omdat men dan in
zo'n koffie-gelegenheid arme oude mensen dekens
probeert aan te smeren. Dekens van een heel
bijzondere warme wol, van een niet bestaand soort
schaap, tegen bijzondere hoge prijzen. Thuisgeko
men vallen de dekens vrijwel onmiddellyk uit, en
heeft men als het ware nog een stramien. Alleen
de handigste mens kan met nieuwe wol daar nog
een kussentje van knopen.
Ir royh /lier- X
Ws dagen
zijn toen gaan
leel meer kan ik niet
Men krijgt dan wel
er vier weken
Dan kan
/p|n, z4
ƒ01 onjn
/o ie/ja/s'
chtfenerf
