I
i
s
I
I
K
I
R-"
'1
SS
1
i
Véronique Nas
l
c
Je werkt op de hogeschool bij Ype Poortinga.
Die heeft onderzoek gedaan in Zuid-Afrika.
In scrips! (het fakulteitsblad van de psy-
chologiese fakulteit) zei hij, dat dat een
fantasties onderzoeksgebied is, uniek, om
dat de verschillende groepen gescheiden van
elkaar leven. Terwijl dat juist tot bloedba
den leidt...
"Poortinga is iemand, die puur wetenschappelijk
naar zoiets kijkt. Hjj kan heel gemakkelijk een
scheiding aanbrengen tussen wetenschap en het
gevoel dat je hebt ten aanzien van de situatie
in Zuid-Afrika. Hij is zich er wel van bewust,
dat wat zich daar afspeelt, dat dat onrecht is,
maar aan de andere kant ziet hij ook de mogelijk
heden die daar zijn om wetenschappelijk onderzoek
te doen.
Ik zou dat natuurlijk nooit doen, ik kan dat
niet scheiden. Ik had het er met hem over. Hij
dacht dat het geen probleem zou zjjn als ik daar
onderzoek zou gaan doen. Ik zou dan als 'hono
rable guest' behandeld worden, niet als de
zwarte groep, maar als 'erboven'. Maar dat
hoeft voor mij niet. Ik ril al bij het idee.
Poortinga maakt er wel grapjes over. Hij weet
wel waar ik niet van hou op dat gebied. Toch
maakt hij soms wel grapjes in die richting.
Hij zegt, en niet alleen over mij, dat je ver
schillen in kuituur toch nooit kunt wegvagen.
Dat vind ik ookdatzelfde kun je ook zeggen
man/vrouw verschillen. Al heb je nog zo'n goe
de vriendschappelijke relatie met een man, maar
ook dan raak ik nooit het besef kwijt, dat hij
toch anders is dan ik. En dat heb je ook met
kultuurverschillenDe westerse kuituur heeft
zoveel aspekten, die onderdrukkend werken
voor niet-westerse landen. Ook als de zwarten
in de meerderheid zijn, zoals in Zuid-Afrika.
Dat zag je ook bjj de koloniën: kleine
groep mensen kwam ergens aan en kon het land
veroveren in de naam van ..eh, patria. Er was
natuurlijk wel verzet, maar toch kregen ze tel
kens weer scheepsladingen slaven bij elkaar.
De westerse wereld blijft domineren, die
heeft meer mogelijkheden, al gebeurt dat nu op
een meer geraffineerde manier. Ontwikkelings
hulp bijvoorbeeld, het superioriteitsgevoel
van het westen, dat zij die arme drommels toch
maar hebben geholpen.
De niet-westerse wereld raakt daardoor steeds
meer ontwikkeld op een westerse manier. Ik weet
vaak niet hoe ik dat moet bezien. Er zijn wel
positieve verbeteringen, zoals betere kommuni-
katie, het bestrijden van ziekten. Aan de andere
kant levert de niet-westerse kuituur er heel
veel voor in. Je verliest veel van je eigen
erfgoed, je eigen kuituur, (zucht) Of de voor
delen opwegen tegen de nadelen, dat weet ik
vaak niet. Dat vraag ik me soms af.
Je ziet het ook gebeuren bij Antillianendie
hier studeren. Die kunnen niet meer aarden
als ze terugkomen. Dat kan komen omdat de baan
niet aansluit bij de opleiding of omdat zo'n
eiland toch wel erg klein is. Je bent gewend
makkelijk de grens over testeken. Op de Antillen
...als je een beetje hard doorrjjdt, dan lig je
in het water, bij wjjze van spreken.
Ik heb dat niet. Ik merk dat als ik met va
kantie op de Antillen ben, dat ik daar hoor.
Dingen van de antilliaanse kulttur heb ik hier
leren waarderen. Als je erin opgroeit dan valt
het niet op, dan is het gewoon. Bijvoorbeeld de
traditionele antilliaanse muziek, sinds ik hier
ben, ben ik er helemaal weg van."
