43
I ünktiewaardering
kresj
"rV-r.pX.lnll J
specialisten
scholing
IM:»
O
O
o
ge-
TT
V
Fv<óu £>ec. a j>e c-ity
ggaWR
De loontechniese dienst heeft een onderzoen
gedaan naar 'de toepassing van de Wet Gelijk
Loon voor mannen en vrouwen en de Wet op de
Loonvorming voor wat betreft beloningsmetho-
den en fünktiewaardering in de intramurale ge
zondheidszorg, jaren '82/'83'. Uit dit onderzoek
bleek dat in 86% van de instellingen een over
treding van de Wet Gelijk Loon is gekonstateerd
Hoewel de belonlngsverschillen ook ten nadele
van mannen uitvielen, waren vrouwen toch vaker
hiervan de dupe. Men konstateerde dat in een
groot aantal gevallen het verschil in beloning
niet evenredig was met het verschil in funk-
tiezwaarte. In 60% van deze gevallen was dit
ten nadele van de vrouw en in 40% ten nadele
van de man. Als konklusie kun je stellen dat
in totaal de verschillen in beloning ten nade
le van vrouwen uitpakken.
Hoewel personeelszaken niet op de hoogte was
van bovenstaand onderzoek, herkenden zij er wel
een aantal zaken in. Omdat ze geen konkrete
gegevens hebben, formuleerden ze het als een
voel dat bepaalde salarissen te veel van el
kaar verschillen. Zo is het salaris van een ana
list onevenredig veel hoger dan dat van een
verpleegkundige. Men wijt dit ook aan het feit
dat een aantal beroepen zoals analisten, fysio
therapeuten en medewerkersters van de röntgen-
afdeling geen beloningsschalen hadden en toen-
dertijd middels sterke vakverenigingen hun slag
hebben geslagen.
De vraag ligt voor de hand of een 24-uurs
bedrijfskresj voor veel vrouwen niet een oplos
sing kan zijn. Personeelszaken heeft 7 jaar ge
leden de behoefte daaraan gepeild. De belang
stelling was niet erg groot. Toen de nieuwbouw-
plannen van het ziekenhuis werden besproken
is het even genoemd. Personeelszaken vraagt
zich af wie hiertoe het initiatief zou moeten
nemen. (Wellicht is het zinnig eens te kijken
of in samenwerking met andere instellingen op
het gebied van de gezondheidszorg, verzorgings-
en verpleeghuizen en het Mariaziekenhuisniet
een 24-uurs opvang te organiseren valt. Red.)
ziekenhuis te komen'. Veel vrouwen geven zich
op als oproepkracht voor de verpleegdienstom
toch nog af en toe in haar vak bezig te zjjn.
Het 'reservoir', waar het ziekenhuis uit kan
putten, telt 50 verpleegkundigen, op een en
keling na allemaal vrouwen.
De CAO geeft wel de mogelijkheid van een ver
lenging van het zwangerschapsverlof met vier
weken, onbetaald. Dat betekent dat de vrouw
zelf haar sociale verzekeringen en pensioen
fonds moet betalen. Kosten: ƒ600,-. Er zijn
dan ook niet veel vrouwen die daar gebruik
van maken.
Uit interviews, die personeelszaken gehouden
heeft, bljjkt dat het veel vrouwen tegenvalt
om niet meer te werken en dat ze spijt hebben
over de beslissing om met werken te stoppen.
Met name in de medlese dienst ziet men dat er
meer vrouwen blijven werken, ook full time. Oor
zaak daarvan is vaak dat de man werkloos is
geworden
Twee vrouwen, die afdelingshoofd zijn, hebben
de rollen omgedraaid: haar mannen zorgen voor
de kinderen.
Een aparte groep binnen het ziekenhuis vor
men de Heren Specialisten. Op een paar na,
die in loondienst van het ziekenhuis zijn, zijn
het vrjje beroepsbeoefenaren, op zich is het
een vreemde situatie dat tonnen-verdienende
specialisten voor het uitoefenen van hun vak
gebruik kunnen maken van de nieuwste facili
teiten van een zwaar gesubsidieerde instelling.
En daarbij geen enkele bemoeienis van buitenaf
dulden
Personeelszaken heeft wel een aantal erva
ringen met hen. Ze hebben bv. geprobeerd om
de sekretaressen van de specialisten, die nu
een dienstverband hebben met de specialist zelf,
in loondienst van het ziekenhuis te krijgen.
De indruk bestaat ook dat velen niet meer dan
het minimumloon verdienen. Na moeizame onder-
handelingen en onderzoek bleek dat de specia
listen hier niets voor voelden. Het tere punt
bleek te zijn dat zij dan geen invloed meer zou
den hebben op het ontslag- en aanname beleid.
Dat zij denken dat zij toch wel heel belang
rijke personages zijn bljjkt uit het volgende
vorval. Een sekretaresse van een specialist
was ontslagen en kon tjjdelijk voor een maand wer
ken op een afdeling in dienst van het zieken
huis. De betreffende figuur heeft tot op het
hoogste nivo geprobeerd om dit dienstverband
te verhinderen. Dat is overigens door toe
doen van personeelszaken niet gelukt.
Over het in loondienst nemen van specialisten
wordt alleen nog maar gedroomd.
Na de opleiding tot verpleegkundige kan men
zich verder specialiseren. Vrouwen kiezen vaker
een opleiding die te maken heeft met interesse
in een bepaald vakgebied, kinderblok of inten
sive care, of ze kiezen voor een langdurig kon-
takt met patiënten (dialyse) of juist voor een
kort kontakt (chirurgie). Mannen daarentegen
kiezen een opleiding uit karrièregerichte mo
tieven. Ze willen graag in hogere funkties te
recht komen en gaan bv. een kaderkursus doen.
Bjj vrouwen ziet men de interesse voor kursussen,
die gericht zjjn op leidinggevende funkties pas
komen, als men er door de situatie toe 'gedwon
gen' wordt, bjj scheiding of wanneer ze geen kin
deren kunnen krjjgen.
Het komt ook voor dat vrouwen scholing willen
omdat ze een andere funktie interessanter vin
den. Bv. een administratieve kracht, die dok
tersassistente wil worden. De status en het
salaris zjjn voor beide funkties geljjk. Het
gaat bjj vrouwen meer om de inhoud van een
funktie dan om de eigen positie te verbeteren.
