vrouwengezondheidshuis
lilith
41
"Het therapiecen.trum is ontstaan vanuit de
ervaring dat er in de FORT steeds meer vrouwen
kwamen die daaraan niet voldoende hadden. De
FORT werkt volgens het zelfhulpprlncipeje
wordt opgestart, je krijgt alle methoden over
gedragen en gaat dan zelf verder. FORT is in
feite ontstaan omdat feministiese vrouwen zich
wilden organiseren om zichzelf sterk te maken
en zich daardoor te kunnen handhaven in haar
gevecht. Nu is FORT een beweging geworden waar
allerlei vrouwen binnen komen, het elitaire is
er van af en dat is maar goed ook. Sommige
vrouwen worden ook naar FORT doorverwezen. Je
zou de struktuur van FORT eigenlijk moeten ver
anderen en er een begeleide therapiegroep van
maken. Daar hebben wy hier niet voor gekozen.
We zyn met een aantal FORT-begeleidsters gaan
praten en zjjn toen op het therapiecentrum uit
gekomen
"We zijn er twee jaar mee bezig geweest en in
november hebben we ervoor gekozen om dit pand
te huren en niet bij het Vrouwencentrum te
blijven. We wilden de mogelijkheid openhouden om
incidenteel met mannen te werken. We krijgen
hier nu eenmaal heterovrouwen en lesbiese vrou
wen binnen en we willen met belde groepen rela
tietherapie kunnen doen. We kiezen hier in
principe voor vrouwen en hoe hun seksuele voor
keur is of hun manier van leven, moeten ze zelf
bepalen. Het is niet aan ons om dan een behan
deling te weigeren. We nemen hier geen relatie
therapie aan met mensen die hier niet in behan
deling zijn. Bovendien zouden we in het Vrouwen
centrum waarschynljjk geen eigen ruimte kunnen
krijgen. Het is heel belangrijk als je met een
therapie bezig bent, dat je steeds in dezelfde
ruimte kunt zitten. Hier kan dat wel."
"We krijgen geen subsidie. De gemeente vindt dat
er genoeg is aan hulpverlening voor vrouwen,
met als argument dat er voldoende vrouwen werken
in de geestelijke gezondheidszorg. Dat klopt ook
wel, maar ze zitten niet op plekken waar het
beleid gemaakt wordt. Ze kunnen nauwelijks in
vloed uitoefenen op hoe er met vrouwen wordt om
gesprongen binnen die organisatie, wat de visie
is op hulpverlening aan vrouwen, wat de visie
is op de plek van vrouwen in de samenleving. En
dan zie je dat overheidsbeleid en gemeentebeleid
dwars tegen elkaar Ingaan. De overheid heeft
een driejarig projekt vrouwenhulpverlening, waar
onder vrouwentherapiecentra vallen. Ze heeft
ook een aantal vrouwentherapiecentra gesubsidi
eerd om te onderzoeken of integratie binnen de
bestaande hulpverlening mogelijk is. De gemeente
gebruikt dat als een argument tégen: we gaan
geen projekt subsidiëren dat in de toekomst ge
ïntegreerd moet worden. Ze vinden het niet be
langrijk dat wy ons binnen Tilburg sterk kunnen
maken, zodat we op een goede manier kunnen in
tegreren
"We hebben een aantal individuele therapieën
elke week, we geven regelmatig kursussen, asser-
tiviteitstrainingenbio-energetika en Ijjfwerk,
we hebben een groep rond eetproblemen. Er ligt
ook nog een behoorlijk stuk wat we nog moeten
gaan doen. Incest in het zuiden zou in het leven
van vrouwen wel eens heel bepalend kunnen zjjn,
terwijl er in Tilburg vrij weinig over bekend is.
Het zou beter zijn als het eens wat meer naar
buiten kwam, zeker in het katholieke zuiden.
De reakties van vrouwen die hier komen zijn vrij
positief. We krijgen nogal eens vrouwen die af
geknapt zjjn op andere instanties. Er zijn ook
vrouwen die van hieruit naar andere instanties
gaan, omdat ze het hier zelf moeten betalen.
"We hebben het druk. Er is een enorme behoefte
aan het VrouwentherapiecentrumWe hebben be
wust heel weinig aan publiciteit gedaan, omdat
we met niet zoveel vrouwen zijn en het behoorlijk
wat van je vraagt om hier te werken, kwa inzet
maar zeker ook kwa emoties. Je moet toch wel
sterk in je schoenen staan wil je je handhaven
temidden van alle problemen die je hier tegenkomt."
In het vrouwengezondheidshuis werken acht vrou
wen, onbetaald. Een vrouw loopt stage voor haar
opleiding en gebruikt het werken in het gezond-
heidshuls als haar praktijksituatie. De andere
vrouwen zjjn haanloos. De meeste zjjn afkomstig
uit de gezondheidszorg. Men heeft verpleegsters,
een psychologe, fysiotherapeute en HBO-ster in
huis. Iedereen werkt er minimaal drie dagdelen
per week. Alle vrouwen hadden ofwel als werkster
of als gebruikster kritiek op de bestaande ge
zondheidszorg. "We zjjn geen vervanging voor de
bestaande Instellingen maar we voorzien in een
grote behoefte van vrouwen aan informatie.
"Vrouwen worden vaak onvoldoende ingelicht
over ingrepen van artsen. Bijvoorbeeld baarmoe-
derverwyderingartsen zeggen vaak dat dat niets
te betekenen heeft en dat er niets verandert.
Toch blijkt dat vrouwen vaak klachten krijgen,
vervroegde overgangsverschijnselen. En dat een
orgasme weleens anders kan voelen wordt al
helemaal niet verteld. Vrouwen kunnen dan ook
geen echte keuze maken of ze haar baarmoeder
wel of niet zullen laten verwijderen."
Dat is maar een voorbeeld. "Er gebeurt in de
gezondheidszorg een heleboel dat niet door de
beugel kan. Wat dacht je van uitspraken van art
sen tegen patiëntes als: denk jij maar niet zo
veel, laat het denken maar aan my over. Of tegen
een oude vrouw die zich moet uitkleden: ik zie
ook liever een jong meisje.
"We hebben ook een signalerende funktie, dat
is wel achteraf gepraat meestal, maar als er
zaken mis gaan zoals bv. baarmoederve rwijder ing
DES-dochtersen er wordt over gepubliceerd,
dan merk je toch dat er langzaam wat doordringt
in de gevestigde zorg." Ook als vrouwen een
klacht indienen bij een zieken huis maakt het
verschil uit of die medeondertekend is door het
Vrouwengezondheidshuis. Je kunt vrouwen ook
ondersteunen door ze te verwijzen naar artsen
waar je goede verhalen over gehoord hebt, of ze
tips geven waar ze by behandelingen naar kunnen
vragen. En dat ze recht hebben op informatie
over haar lyf. Dat ze desnoods naar een andere
arts kunnen gaan. Op het Rutgershuis zit een
vrouwelijke arts en daar hebben we goede ervarin
gen mee.
"We hebben het erg druk. Er komen regelmatig
groepen vrouwen op bezoek, uit wijkhuizen bij
voorbeeld. We geven haar dan informatie over
onze werkwijze en ze kunnen eens rustig rondkijken.
Er worden de laatste tyd veel brochures over
het Premenstrueel syndroom verkocht. Als we zo
iets merken en weten dat daar geen groep mee
bezig is, dan starten we zelf een werkgroep op
rond dit thema.
