6
mirjam
agaath
H
Maaike Kiestra
Mirjam 38eerstejaars letteren);
Ik heb lang getwijfeld of ik zou meedoen
met de bezettingsaktieook door herinneringen
die ik had aan de 60-er jaren met nogal
geweldadige bezettingen. Ik had wel gehoord
dat er voor oudere mensen die nu met een
beurs studeren een overgangsregeling komt,
maar dan is het nog steeds absurd dat vrouwen
van mijn leeftijd straks geen enkele kans
meer hebben om te gaan studeren. Uiteindelijk
besloot ik toch mee te doen, uit solidariteit.
Alle mensen hebben recht op bepaalde basis
dingen, zoals etenonderdakvoedsel, kleding
en zeker ook recht op onderwijs.
In tegenstelling tot sommige mensen vond
ik dat de bezetting op de Hogeschool wél
Dat het min of meer
de
Ik ben een
in het
In het begin van dat kamp
mee
goed georganiseerd was.
mislukte was puur te wijten aan
onervarenheid van de mensen,
tijd in Greenham Common geweest,
vrouwenkamp daar,
deden er ook mannen mee. Maar die wilden
alles regelen en er moest iemand de leiding
hebben. De vrouwen hebben hen toen verzocht
te vertrekken en daarna was hiërarchie
totaal afwezig.In Greenham Common waren
de mensen ook ouder dan de studenten hier.
Ik denk ook dat vrouwen nog steeds met meer
verantwoordelijkheidsgevoel worden opgevoed
dan mannen, hoewel in de Leergangenhet
bezette bestuursgebouw) ook jongens werkten
aan de huishoudelijke dingen die nu
eenmaal moeten gebeuren. Op de Hogeschool
was het meer zo dat de jongens zeiden "Joh,
ga eens zitten,je sjouwt je rot" ,maar de
meisjes kwamen je na vragen meteen helpen.
Na de ontruiming van de Hogeschool was
iedereen heel emotioneelhaast hysteries.
Meisjes uitten dat door huilbuienterwijl
Jongens zich agressief opstelden,en hard
gingen praten. Die woensdagavond zijn er
een hoop mensen weggegaan uit angst voor
agresslvi tei t
In Greenham Common was er automatiese
demokratie,met baslsprinciepes zoals vreedzaam
zijn,en geen schade bij akties. Maar op
de Hogeschool ging het te ver;er werd uren
gepraat over de meest onbelangrijke dingen.
In de Leergangen ging het allemaal veel
beter dankzij de ervaringen van de Hogeschool.
Voor die bezetting was ook een 'plan de
campagne' opgesteld met ook een alternatief
als het allemaal niet zou lukken. De werk
groepen functioneerden ook veel beter.
Een paar leuke dingen die we hebben mee
gemaakt op de Leergangen; toen we de boel
bezet hadden,had het bestuur van buiten
af de electriciteit uitgezet. Maar dan gaat
automatisch het alarm bij de politie aan,
Dus op een gegeven moment belde het bestuur
op,of we op hun aanwijzingen de electriciteit
weer aan wilden zetten,want de politie werd
gek van dat alarm. Helaas hadden we inmiddels
de electriciteit zelf al weer aangezet.
Wat ook leuk was dat de wijkagent uit die
betreffende wijk op de derde dag langs
kwam om zijn solidariteit met de aktie te
betuigen
Wat ik zelf het positieve vond van alle
akties is dat de mensen elkaar veel beter
hebben leren kennen. Ik was zelf net terug
uit het buitenland, en tijdens de kolleges
leer Je mensen niet echt kennen. Ik heb
veel mensen leren kennen en je weet nu ook
op wie je kunt vertrouwen. Het is meer dan
zes jaar geleden dat er een gesloten bezetting
was op de Hogeschool, en dat nog wel met
een onervaren groep die erin slaagde bij
elkaar te blijven.
Agaath 18eerstejaars letteren)
Ik heb vanaf dinsdagavond meegedaan met
de hogeschoolbezetting in de keukendienst.
Oh ja, dat was heel opvallend, er zaten
alleen maar meiden in die groep maar de
coordinator was een Jongen. Later heeft
Mirjam die taak overgenomen. Dinsdagavond
was de sfeer heel goed, woensdagochtend
kwam de angst van een ontruiming. Ik was
met een paar mensen naar de kelder van B
gegaan om een uitgang te bewaken en toen
zagen we ineens een rij mannenwaarbij
de rektor langs komen draven. Even later
hoorden we een klap en via een geforceerd
raam kwamen ze naar binnen. In dezelfde
tjjd kwam Hopman met zijn groep via een
ruit in de koffiekamer binnen. Toen we later
met zijn allen in de hal van B zaten was
iedereen'bangJe kreeg haast het idee dat
je naar een film keek, je zag jezelf van
een afstand zitten.Later werd de sfeer in
de hal melig, leuker.
Woensdagavond ben ik weggegaan.Na de grote
vergadering over de herbezetting bleek dat
de helft van de coördinatie van niks wist
over die vergadering, en een toezegging
over later nog eens praten werd niet
waargemaakt, de deuren waren ineens al dicht
gekit. Toen ben ik huilend weggegaan, en
doordat ik er van te voren ook al bij betrokken
was geweest was die stap heel moeilijk.
Met een vriendin ben ik naar café Weemoed
(expres) gegaan en ik was niet van plan
om nog met de akties mee te doen.Toch ben
ik later nog teruggegaan en ik ben tot het
eind (vrijdag) gebleven.De vergaderingen
waren chaoties en duurden veel te lang,en
iedereen was doorgedraaidNa de afloop heb
ik nog geholpen met opruimen terwijl de
ballenstudenten alweer binnen kwamen en
deden of ze niets zagen. Dat was een afknapper.
Ook latertijdens kolleges zie je veel mensen
die helemaal niet meededen en dat is moeilijk.
Ook de scheiding met de rechtse ballen in
de koffiekamer is veel scherper nu. En dat
terwijl het personeel en de bewaking in
de hal nu veel aardiger doensolidair zijn.
Ik ben teleurgesteld in wat mensen kunnen
doen in een grote groep onder spanning,
dat is een soort levensles voor mij
Het positieve is dat ik veel mensen beter
heb leren kennen,soms ook verkeerd ingeschat.
Misschien was het wel goed dat er op de
hogeschool zoveel mis liep, daardoor leerden
de mensen snel en op de Leergangendaar
waren de faciliteiten ook beter) ging het
heel goed.
