9 fouzia hashim Véronique Nas omstandigheden. Die kloof kan misschien in Nairobi overbrugd worden. Het delen van ervaringen kan ons beide helpen.” Ook willen we het amerikaanse volk door middel van informatie proberen te overtuigen van de rechtvaardigheid van de strijd van ons volk en ook om solidariteit te krijgen van andere bewegingen/ groeperingen uit de Derde Wereld. Dat is niet eenvoudig in de Verenigdfe Staten. Vóór 1978 was het voor mensen uit Eritrea zelfs niet mogelijk als vluchteling de V.S. binnen te komen. Toen de stroom vluchtelingen uit de Hoorn van Afrika groeide heeft de amerikaanse regering onder druk van humanitaire en vluchtelingen organisaties haar beleid gewijzigd. Ook daarom is de Nalrobi-konferentie be langrijk. Maar meer nog dat vrouwen uit de vrouwenbeweging, of ze nu uit westerse lan den komen of uit de Derde Wereld, bekijken wat de gemeenschappelijke doelstellingen en strategieën kunnen zijn. Het is waar dat in Mexico en Kopenhagen er minder derde wereldvrouwen waren dan er hadden kunnen zjjn. Maar dat zal veranderen. Ik denk dat in Nairobi de derde wereldvrouwen nadruk kelijker aanwezig zullen zijn. Ik denk dat westerse vrouwen de omstandigheden van de vrouwenstrjjd in de Derde Wereld niet altijd begrijpen. Zij verkeren ook in zulke andere Ze woont in Saoedi-Arabië en geeft daar les. Ze zal in juli de wereldvrouwenkon- ferentie bjjwonen in Nairobi. In Saoedi-Arabië wonen zo'n 70.000 mensen, die afkomstig zijn uit Eritrea. Ze organiseert vanuit de NUEW de vrouwen daar, huisvrouwen, huishoud sters, ongetrouwde vrouwen en een paar stu dentes. aan haar nieuwe situatie. Ze organiseert bijeenkomsten om de vrouwen op de hoogte te brengen van de gang van zaken in Eritrea en haar politieke geschiedenis. En ook om de vrouwen bewust te laten blijven en haar steun te blijven geven aan de nationale be- vrydingsstrijd in Eritrea. De hele eritrese gemeenschap in Noord-Amerika voelt zich trouwens nauw betrokken bjj de ontwikkelingen in Eritrea. Ook steunt de NUEW vrouwen in het volgen van een opleiding, zodat ze een baan kunnen krijgen. Vrouwen hebben daarbij heel wat minder mogelijkheden dan mannen. Er bestaat nu een soort netwerk, zodat vrou wen elkaar kunnen ondersteunen. Ik kan niet zeggen dat we de meerderheid van alle eritrese vrouwep al bereiken, maar in elke stad waar eritrese vluchtelingen wonen hebben we een afdeling. We hopen op den duur in staat te zijn alle vrouwen te bereiken, zodat we gezamenlijk de belemmeringen voor deelname aan het maatschappelijk leven, zoals gebrek aan opleiding en kinderopvang, kunnen opheffen De amerikaanse regering merkt onze akti- viteiten niet op, evenals die van andere groeperingen, maar ik weet zeker dat als ze wel op de hoogte zouden zijn ze deze akti- vlteiten niet zouden ondersteunen. Maar we gaan onze gang. We zjjn wel bezig om als eritrese gemeenschap erkenning te krijgen. ’’Het is moeilijk om in Saoedi-Arabië de eritrese vrouwen te bereiken. Ze mogen vaak niet alleen de straat op, niet naar vergade ringen. De Saoedl's willen niet dat de vreem delingen in hun land dingen doen, die zij zelf ook niet doen, die daar wettelijk verbo den zijn. We moeten daarom de vrouwen apart thuis bezoeken, om ze uit te nodigen voor vergaderingen in kleine groepen. Eens in de maand hebben we een bijeenkomst. Soms mogen vrouwen naar zo'n bijeenkomst toe, bv. als het gaat om een inzamelingsaktie vanwege de droogte in Eritrea De vluchtelingen in Saoedi-Arabië zijn gevlucht voor het oorlogsgeweld of omdat ze bang zijn voor arrestatie. Omdat ze toch hun familie moeten onderhouden en het vrij gemakkelijk is om in Saoedi-Arabië aan een baan te komen zijn ze hier naartoe gekomen. Zowel de eritrese mannen als de vrouwen werken er op kontraktbaslsDe vrouwen meestal als huishoudster, de mannen als bv. bankem ploye. Wanneer het kontrakt is afgelopen, hebben ze ook geen verblijfsvergunning meer. Ik ga ook naar Nairobi. Het nut van de vrouwenkonferentie is het uitwisselen van ervaringen van vrouwen. WU beschouwen de vrouwens trijd als een internationale strijd. Als wij, eritrese vrouwen, strijden tegen onderdrukking, dan doen we dat ook voor andere vrouwen die worden onderdrukt. We kunnen in Nairobi onze manieren van strjjd voeren vergelijken. Ondanks het feit dat jij en ik niet veel gemeen hebben, is het belangrijken dat wij allebei bezig zijn met vrouwenemancipatie. We hebben andere ervaringen, komen uit een andere maatschappij, maar we hebben wel met elkaar te maken, we zijn allebei vrouw.”

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1985 | | pagina 9