vrouwen uit eritrea
4
8
senait bahta
terhas asmelash
saba issayas
i
F
Werkt en studeert in Nederland.
in
eigen
voor vrouwen,
te laten wennen
Ze woon’; in het bevrijde gebied van Eritrea.
Zo'n 85% van Eritrea staat onder kontrole
van de Eritrean Peoples Liberation Front.
Dat zijn voornamelijk plattelandsgebieden.
Senait Bahta is werkzaam als onderzoekster
vrouwenstudies
Ze werkt voor de NUEW in Noord-Amerika,
waar 9000 eritrese vluchtelingen wonen.
Ze woont in New York.
De NUEW heeft een afdeling in Noord-Amerika,
want vooral sinds '78 is de stroom eritrese
vluchtelingen groeiende. Ze zijn bijvoorbeeld
afkomstig uit Soedan en zjjn hier gekomen
via vluchtelingenorganisaties. In Amerika
vormen de eritrese vluchtelingen een goedkope
arbeidsreserve want 1. er wordt gediskrimineerd
2. er is een grote werkloosheid en 3. ondanks
diploma's worden ze als ongekwalificeerd
aan gemerkt.
De NUEW heeft programma's
die erop gericht zijn ha
De NUEW heeft verschillende afdelingen
Nederland. Er is er een in Rotterdam en
in Amsterdam. We organiseren in Nederland
elke twee weken bijeenkomsten voor eritrese
vrouwen om zich beter te kunnen aanpassen
by de andere kuituur. We praten over de
kolonisatie van ons land maar we geven ook
alfabetiseringskursussen.
Het aantal eritrese mensen in Nederland
is moeilijk te zeggen, omdat het getal wisselt.
Ze komen hier maar soms krijgen ze niet de
vluchtelingestatus en worden dan weer weg
gestuurd. Globaal zijn er tussen de 500 en
700 mensen uit Eritrea in Nederland.”
Op 29,30 en 31 maart werd er een konferentie
gehouden in Bergen (NH), georganiseerd door
de National Union of Eritrean Women. Behalve
de strijd tegen Ethiopië en de strijd tegen
de droogte, voeren de vrouwen een sociale
strijd, een vrouwenstrjjd De situatie in
Eritrea krijgt maar weinig aandacht in de
internationale pers. Een van de oorzaken
daarvan is het feit dat Ethiopië zowel door
het Westen (ekonomies) en door het Oosten
(voornamelijk militair wordt gesteund. Dat
ook daar de bevolking te lijden heeft van
de droogte en dat bovendien de ethiopiese
regering voedsel transporten naar Eritrea
onmogeljjk maakt blijft voor het oog van de
wereld verborgen. Met dit soort konferenties
willen de Eritrese vrouwen andere vrouwen
op de hoogte stellen van de situatie in
haar land en een beroep doen op haar soli
dariteit.
De dagen na de konferentie waren vier
eritrese vrouwen te gast in Brabant op uit
nodiging van de vrouwen van de wereldwinkels
in midden-BrabantOp 5 april waren ze in
Tilburg, we laten ze allevier aan het woord.
De vrouwen in Eritrea besloten tot een
organisatie, omdat zij naast de algemene
onvrijheid door de koloniale overheersing
ook te maken hadden met de onvrijheid, opge
legd door de feodale kuituur van het tradi
tionele Eritrea, die vrouwen ziet als zwak
en niet produktlef. Haar enige bestaansrecht
ontleende zij aan het dienen van de man door
zijn kinderen te baren en binnenshuis te
werken.Al vanaf 1972 bestonden er plaatseljjk
vrouwengroepen. Het overkoepelende NUEW
ontstond in 1979 en maakte deel uit van
de EPLF, net als de studentenorganisatie
en de arbeidersorganisatie, maar heeft net
als deze een eigen struktuur en een eigen
bestuur.
We zijn hard bezig ons leven te veranderen.
Sinds 1972 hebben we veel bereikt. Vóór
de revolutie hadden vrouwen niet de kans
een opleiding te volgen. Nu is er een kam-
pagne aan de gang om alle vrouwen te onder
wijzen. Op ekonomies gebied is er ook veel
veranderd. Vroeger mochten vrouwen geen
land bezitten. Ze waren volkomen ondergeschikt
aan mannen, eerst aan haar vader, na haar
trouwen aan haar echtgenoot. Ze deden het
huishouden maar werkten ook op het land,
in de akkerbouw of de veeteelt. Desondanks
werden vrouwen als niet-produktief gezien.
Nu is het voor vrouwen op het platteland
mogelijk om ekonomies zelfstandig te zijn:
ze bezitten haar eigen land en de oogst
daarvan. Dat heeft ook gevolg gehad voor
de erfwetten. De erfenis wordt gelijkelijk
verdeeld tussen zonen en dochters.
Ook worden meisjes niet meer op jonge
leeftjjd uitgehuwelijkt en de bruidsschat
is afgeschaft.
De gezondheidszorg is ook beter georgani
seerd. Vrouwen hadden zo'n zwaar bestaan,
dat veel vrouwen in het kraambed stierven.
En ook de kindersterfte was enorm. Nu wordt
er voor gezorgd dat er voldoende vrouwen
een opleiding krijgen tot kraamvrouw.
Vrouwen worden ook opgeleid in techniese
beroepen en er zijn bijvoorbeeld ook al vrouwe
lijke rechters. De bedoeling hiervan is dat
vrouwen niet eeuwig veroordeeld blijven tot
het huishouden.
Ook op politiek gebied doen vrouwen nu
volwaardig mee.
Zo veranderen we
onze samenleving.”
