f ilippi jnse vrouwen
II
6
ze
1 8e
de vrouwenweek in
vond ze te kort.
even komen pottenkyken. Daarom vertrok ze
al in begin Januari. Ze sloot zich aan by
één van de vyf onderzoeken die Gabriela
had opgezet. Die van haar had als onderwerp
de situatie van de arbeidsters. De andere
gingen over de vrouwen in de arme wyken,
over de middenklasse-vrouwenover het seksuele
geweld dat militairen als wapen hanteren
tegenover vrouwelyke politieke gevangenen
en over de geschiedenis van de Filippynen
en van de vrouwenbeweging.
Op het kongres op 2 en 3 maart in de hoofd
stad Quezon-city werden de eerste resultaten
gepresenteerd. Wanneer de VN-Wereldvrouwenkonfe-
rentie wordt gehouden (in Nairobi, van 15
tot en met 26 juli), moeten de onderzoeken
afgerond zyn. Gabriela probeert dan met
zoveel mogeiyk vrouwen naar de alternatieve
byeenkomst Forum '85 te komen. Met de feiten
uit de onderzoeken zal ze daar bewyzen dat
de situatie van de Fllippynse vrouwen de
afgelopen 10 jaar verslechterd is. Op die
manier hoopt ze de ongetwyfeld positievere
uitspraken van de regering op de officiële
konferentie teniet te doen.
Bovendien kunnen er in Nairobi kontakten
wodren gelegd met vrouwengroepen uit andere
landen. Die kunnen de steun van hun land
aan de Fllippynse vrouwenbeweging proberen
te vergroten. Tegeiykertyd kan Gabriela
lering trekken uit de verhalen die ze van
andere vrouwengroepen hoort.
"Als ik zie hoe de machine daar werkt, dan
word ik er jaloers van", zegt Lulu van der
Meer-Altamirano over de vrouwenbeweging
in de Filippynen. Na 8 jaar niet meer in
haar geboorteland geweest te zyn, keerde
zy voor byna drie maanden terug om aan een
groot vrouwenkongres mee te werken. Raakt
de Fllippynse ekonomie in een steeds dieper
dal en neemt de terreur van de staat almaar
ergere vormen aan, de vrouwenbeweging ontwik
kelt zich stormachtig tot een gerespekteerde
massa-beweging
Deze foto van de opening
van de vrouwenweek, begin
maart '85, werd gemaakt
door Raquel Sancho van
het CWR. De foto op de
volgende bladzyde werd
ter beschikking gesteld
door de Fi1ippynengroep
Nederland
Voor meer informatie over
de Filippynen kun je daar
terecht. Het sekretariaat
is gevestigd aan de
Van Lidt de Jeudestraat 26
3581 GJ Utrecht
tel: 030-319323
"De vrouwenkoalitie Gabriela is pas vorig
jaar op 8 maart opgericht. Gabriela staat
voor General Assembly Binding Women for
Reforms Integrity 'Equality Leadership and
Action, en is tegelijkertyd de naam van de
eerste -en suksesvolle- vrouwelijke generaal
in de revolutie tegen de Spanjaarden in
de 18e eeuw. By de oprichting waren een
stuk of tien vrouwengroepen betrokken. Nu,
na een jaar, zyn er al 56 groepen by Gabriela
aangesloten. Op de vrouwendemonstratie op
8 maart van dit jaar liepen 5.000 vrouwen
mee. Dat is ontzettend veel. Het leuke was
dat er ook mannen meeliepen. Ze vormden
wel een aparte stoet en gaven daarmee blyk
het karakter van een vrouwendemonstratie
niet te willen verstoren. Als ik dat zie
denk ik dat er echt leven zit in zo'n organisa
tie."
Enthousiast vertelt Lulu van der Meer
over de afgelopen paar maanden die zy in
de Filippynen doorbracht. Sinds ze 8 jaar
geleden haar eerste kind kreeg, was ze niet
meer teruggeweest. Haar nederlandse man
leerde ze in de Filippynen kennen. Hy werkte
voor de missie. Omdat ze in de Filippynen
niet voor het verzet aktief zouden kunnen zyn
-een Nederlander en de vrouw met wie hy
getrouwd is, vallen teveel op- besloten
ze om te vertrekken en in Tilburg te gaan
wonen
Hier ziet Lulu van der Meer het als haar
taak voorlichting te geven over de Filippynen.
Zodat de mensen weten wat voor wantoestanden
daar heersen en er by de regering op aandringen
het regime van Marcos niet langer te erkennen.
Gabriela nodigde Lulu van der Meer uit voor
het begin van maart. Dat
Ze wilde niet alleen maar
In één jaar tyd is de vrouwenbeweging enorm
gegroeid. Maar er was al eerder een bloeityd.
Lulu van der Meer: "Eind jaren zestig kwam
er een wereldwyde bewustwording op gang,
die begon onder de studenten. De vrouwelyke
studenten in de Filippynen organiseerden
zich tegen de mlss-verkiezingenZe waren
ertegen dat vrouwen als vee behandeld werden.
Zo ontstond de eerste vrouwengroep.
"Het waren alleen vrouwen uit de middenklasse.
Gelukkig vochten ze niet alleen in theorie
tegen vrouwenonderdrukking. Ze gingen de
dorpen in en legden kontakten met vrouwelyke
boeren en later ook met vrouwelijke arbeiders.
Alles werd sektoraal opgezet: er was een
aparte vrouwenorganisatie voor boerinnen,
verpleegsters, onderwyzeressen enzovoort."
Al spoedig kwam er een eind aan de aktivitei-
ten van de vrouwengroeperingen. Onder de
staat van beleg in 1972 werden ze namelyk
allemaal illegaal verklaard. "Het was toen
moeilyk om alle aktiviteiten te koördineren.
Nu kan dat wel, want na het opheffen van
de staat van beleg in 1981 zyn de groeperingen
officieel weer toegestaan." Toch is het
werk riskant: "De mensen die voor een in
meer of mindere mate antl-regerings-organisatie
werken, zyn de eerste slachtoffers van de
militairen. Het zyn dikwyls degenen die
