4
veiligheid op straat
de v.ac.
J T
Anne Smit
VN
In verband met vermeende energleschaarste wordt
sinds halverwege de jaren '70 de straatverlich
ting na elven geminimaliseerd. Dat dat tot
een groter gevoel van onveiligheid leidt,
vooral bij vrouwen, zal niemand verbazen. Dat
feit is blijkbaar minder belangrijk dan de
energiebsparing èn de besparing in financiële
zin die het oplevert.
In Utrecht is een onderzoek gedaan naar
de meerkosten van het langer op volle sterkte
laten branden van de straatverlichting,
naast andere vrouwvriendelijke voorzieningen,
zoals het invoeren van toetsingskriterla
op dit punt bij bouwplannen, taxiregelingen
voor nachtwerkstersmeer politiesurveillance
op gevaarlijke plaatsen, meer vrouwelijke
politieambtenaren in verband met opvang
van vrouwen die aangifte doen, betere regeling
van de stadsbussen onder meer nachtbussen).
In Utrecht zouden de meerkosten neerkomen
op ƒ468.000,- per jaar. Voor Tilburg zou
dat rond ƒ200.000,- uitkomen.
Is de veiligheid van vrouwen dat niet
waard? Zeker in het licht van het overschot
bij de energiebedrijven zou het toch op z'n
minst overwogen kunnen worden. Riek Flipse
en Greet Morselt hebben het utrechtse rapport
tijdens de begrotingsbehandeling aan B en W
aangeboden. Tot dusver zonder resultaat.
Op deze plaats had een vriendelijk stuk moeten
staan over de VrouwenAdviesCommissie in de wo
ningbouw. Daartoe vond er een gesprek plaats
met een van de tilburgse VAC-vrouwen. Omdat
zjj pas achteraf de voorwaarde stelde dat zij
het stuk voor publikatie in moest zien, wordt
er hier niet uit het interview geciteerd. Er
wordt gebruik gemaakt van gegevens uit o.a.
het jaarverslag van de VAC.
De VAC bestaat al sinds de jaren 50 en
hield zich voornamelijk bezig met de inrich
ting van de woning, zaken waar mannen bij het
bouwen niet zo op letten. Dat is nog steeds
de belangrijkste aktiviteit, maar nu bemoeien
de vrouwen haar ook met de woonomgeving en de
bestemmingsplannen. De VAC-Tilburg bestaat uit
11 vrouwen, die tweewekelijks vergaderen, in
groepjes van 3 of 4 bouwplannen bespreken, ad
viezen geven aan architekten en woningbouwkor-
poraties, kontroleren bij de oplevering of haar
adviezen ook zijn gevolgd en na een jaar bij de
bewoners een woongeriefonderzoek doen.
De VAC, die haar leden ook kursussen op het
gebied van bouwen en wonen aanbiedt, zou dus
de aangewezen organisatie zjjn om zich bezig te
houden met bv. veiligheid op straat. Zeker om
dat zij wel enige erkenning hebben gevonden,
getuige het grote aantal organisaties en kom
missies waarin zij zitting heeft.
de Energiebedrijven Tilburg uit, dat de tarief-
opbouw gemeentelijk wordt geregeld. De enige
landelijke afspraak die hierover gemaakt
is, houdt in dat stadsverwarming niet duurder
mag zjjn dan het gebruik van gas in een verge
lijkbare situatie. De bewoners van de Reeshof
zijn per maand echter meer kwijt aan vastrecht
plus verwarmlngskosten dan wanneer ze gas
zouden gebruiken. Het is evenwel niet mogelijk
op het gebruik van gas over te gaan, omdat
er geen gasleidingen zijn gelegd in de wijk.
De brochure 'De opbouw van het plan' vermeldt
onder het kopje 'De voorzieningen' trots
een buurtcentrum met een winkelvoorziening,
woningen, twee basisscholen en een spelzaal.
De basisscholen zijn er al, de winkels laten
nog op zich wachten. De bevolking van de
Gesworen Hoek is nu aangewezen op het winkel
centrum aan het Paletplein, ruim een kwartier
fietsen van de wijk. De slimme frietboer,
die zijn kraam twee dagen per week in de
wijk heeft staan, beleeft gouden tijden. Officieel
wordt er pas een winkelcentrum neergezet,
wanneer het bewonersaantal de duizend heeft
overschreden. In de Reeshof was dat nog
niet het geval. Na veel gezeur van de bewoners
heeft het gemeentebestuur onlangs toestemming
gegeven voor de bouw van de beloofde winkels.
De stedebouwkundigendie al hun mooie
ideeën los konden laten op het bestemmings
plan Reeshof, hebben de plank duidelijk misge
slagen. De bewoonbaarheid van een wjjk wordt
nelt alleen bepaald door mooie grondwallen
tegen geluidshinder of een helder onderscheid
tussen buurt- en woonstraten. Niet alle
wijkbewoners zijn autobezitters, die hun kinderen
konstant in de gaten kunnen houden. Misschien
is het nuttig de ontwerpers van een wijk
eens een maand huismoeder te laten spelen
in "hun" buurt.
