BOEKEN
num
LUST EN GRATIE OP BEZOEK BIJ LITERALUST
12
redaktie
Véronique Nas
twee dames van de
redaktie van Lust
Gratie, Renée
Rörakes en Maaike
Meyer, op bezoek
bij Literalust in
het Vrouwencentrum
Lust Gratie is in 1983 begonnen met een
uit 11 vrouwen bestaand redaktiekollektief
Volgens de Wet op de Kollektievenkonsta-
terende dat de werkwijze iedereen-moet-alles-
kunnen niet alleen niet efficiënt is, maar
ook tot hevige botsingen leidt, werd deze
werkvorm afgezworen. Er is nu een redaktie
van A vrouwen, met daarom heen een redak-
tieraad, die zorgt voor ideeën en waaruit
deelredakties voor bepaalde auteurs worden
gevormd
Was de verschijningsfrequentie eerst eens
per half jaar, sinds nummer 3 verschijnt
Lust Gratie vier keer per jaar. Het uitge
ven geschiedt tot op heden in eigen beheer.
(Er wordt wel met uitgeverij SARA onderhan
deld.
Een abonnement op Lust Gratie kost ƒ44,-
Losse nummers ƒ12,50, nummers 1 en 2 zijn
in de uitverkoop. Postgiro 3786410 t.n.v.
de Stichting Lust Gratie, postbus 4098
te Amsterdam o.v.v. naam, adres en telefoon
nummer
op de vraag of er zoiets als 'de vrouw'
bestaat.) De redaktie is bang dat zulke
artikelen te elitair zijn. Eén van de da
mes van Literalust stelde haar gerust: ze
las dat soort artikelen wel niet altijd of
niet helemaal, maar ze vond wel dat ze er
in thuis hoorde.
Bovendien is Lust Gratie op haarzelf
al elitair. De redaktie mag dan vinden dat
de inhoud van haar blad iedereen zou moeten
aanspreken, ze onderkent wel dat alleen
het 'lesbiese' in de naam maakt, dat mensen
reageren: "dat gaat niet over ons". Drempel
verlagend zou wel het uiterlijk van Lust
Gratie moeten zijn. Het ziet er prachtig
uit en het ruikt bijzonder lekker.
De vraag wat lezeressen van Lust Gratie
vinden lijkt mij niet zo interessant. Belang
rijken is dat het blad voldoet aan de ver
wachtingen die de redaktie er van heeft.
Lust Gratie vindt haar weg wel naar haar
publiek getuige de oplage van 1250 exempla
ren
Ik vroeg me na het lezen van de vijf nummers
van Lust Gratie af of al die bijdragen
niet met een lichtje gezocht en vervolgens
bijeen geschraapt hebben moeten worden. Die
indruk wekt het niet. Integendeel, het lijkt
wel of de hele wereld bevolkt is met lesbiese
vrouwen, die allemaal fantastiese dingen
doen en beleven. Daar mee straalt het blad
een zelfbewustheid uit die heel verrassend
is, maar die je ondergaat als zon achter
glas in het vroege -voorjaar.
Zondag 31 maart was er een - goed bezochte-
bijeenkomst met Maaike Meyer en Renée Römkes,
twee dames van Lust Gratie, georganiseerd
door Literalust in het Vrouwencentrum.
Lust Gratie noemt haarzelf 'lesbisch kul-
tureel tijdschrift'. Carla Brünott, initia
tiefneemster van Lust Gratie zegt hierover
in Tinten van Paars, de maartse bijlage van
de Waarheid,: "Het is typies voor onze wereld
dat een begrip als lesbies op grond van
bedpraktijken wordt gedefinieerd. Ik zie
dat anders. Voor mij betekent lesbies zijn
een autonome manier van leven. Het is een
levensinstelling, die niet bepaald wordt
door termen van mannen, maar die uitgaat
van vrouwen, hoe vrouwen leven en met elkaar
omgaan." En Maaike Meyer vulde haar op 31
maart aan: Voor sommige is dat een perma
nente staat, voor andere is het af en toe,
e f k e s
Het is de bedoeling van Lust Gratie
om het begrip lesbies ruimer te maken, het
is een wereldbeeld. Andere tijdschriften
zouden 'heteroseksueel' in hun naam moeten
voeren: de redaktie van Lust Gratie ont
kent het bestaan van een universele kuituur.
Er bestaat een mannenkuituur en een vrouwen
kuituur. Die laatste moet het isolement
zoeken om zichzelf te kunnen ontwikkelen.
Dat Lust Gratie een eigen bestaansrecht
heeft naast bladen als Lover, Diva, Tijd
schrift voor vrouwenstudies en Katijf is
volgens Maaike Meyer, gelegen in het feit
dat die bladen te weinig lesbies zijn, maar
ook omdat daarin de humor vrijwel afwezig
is. En daar heeft ze gelijk in. Verhalen
zoals die van Ineke van Mourik, Megchel
J. Doewina of de reisverhalen van Dora D.
zul je in geen van die bladen aantreffen.
Maar niet alleen proza siert de inhoud
van Lust Gratie. Er is ook plaats voor
wetenschappelijke artikelen, voorzover die
buiten de gangbare empiriese methoden val
len. (Lust Gratie pretendeert de 'scheiding
tussen kunst en wetenschap te doorbreken')
Verder natuurlijk poëzie. Veel vrouwen schrij
ven tegenwoordig poëzie, maar door het tra
ditionele kunstbeleid komen zjj nog te weinig
aan bod. Zij kunnen bij Lust Gratie terecht.
Ook grafiese kunst en fotografie maken deel
uit van de inhoud.
Over het essayisties werk maakt de
zich enige zorgen. In het derde nummer is
een bijdrage van Chris van der Hoek geplaatst
over 'het vrouwbeeld van Nietzsche in de
interpretatie van enkele franse filosofen.
(Nietzsche was de eerste der filosofen,
die vond dat er niet zoiets bestaat als
het wezen van de mens, dat universele waar
heid niet bestaat. Chris van der Hoek gaat
in haar essay op zoek naar het antwoord
