ik streef
14
doeschka meijsing:
J,
snieren en raspen
eerlijkheid
tl
Véronique Nas
OpmerkelijkTijdens een rookpauze beklaagde
Geert de Wit (PPR) zich er over dat in de
beantwoording B&W steeds refereerden aan
"de PSP ea(PSP, CPN enPPR voeren veel
overleg, stelden in dit geval ook gezamenlijk
vragen, met als resultaat dat deze groepe
ringen veel ruimer dan andere frakties in
hun spreektijd zitten) Geert voelde zich dui
delijk over het hoofd gezien. Er werd dan
ook gefluisterd dat er een nieuwe benaming
voor dit samenwerkingsverband gekozen gaat
worden: Radikaal Links, vond Geert wel
geschiktBeter in ieder geval dan Klein
Links, want dat zijn ze niet, aldus Geert.
Ik streef in mijn boeken helemaal niets
na en zeker geen vrouwenbevrijdingIk ben
graag vrouw en ik strijd graag als vrouw
in bepaalde dingen, maar zodra ik achter
de schrijftafel zit, vergeet ik dat ik
vrouw ben. Dat in Tijger, tijger! wel iets
van vrouwenbevrijding zit, is mooi meege
nomen maar het was niet de bedoeling."
Doeschka Meijsing beantwoordt éên van
de vragen die Literalust haar toestuurde:
Welke richting van vrouwenbevrijding streef
jij na in je boeken en in je werk bij Vrij
Nederland?
Ook bij VN streeft Doeschka geen vrouwen
bevrijding en dus ook geen bepaalde richting
daarvan na. "Toen ik deze vraag aan mijn
vriendin voorlegde, zei ze: 'Maar als je ie
mand een boek laat recenseren en je moet
kiezen tussen een man en een vrouw die even
goed zijn, dan kies je toch voor de vrouw?'
Maar helaas is het zo niet. Ik discrimineer
niet positief. Ik let alleen op de persoon
lijke affiniteit met recensenten en met wat
ze schrijven. En of dat meer is met mannen
of met vrouwen kan ik helaas niet achterha
len
Al eerder op de middag was gebleken dat
Doeschka bij haar werk voor VN geen speciale
aandacht aan vrouwen besteedt. "Elke dag ko
men er op het kantoortje van Vrij Nederland
waar Carel Peeters en ik werken stapels en
stapels boeken binnen. Niet al die boeken
kunnen gerecenseerd worden. Bij de selectie
let ik er niet op of het boek van een vrouw
of een man is. Ik heb daar eerlijk gezegd
nog nooit over nagedacht."
"Buitengewoon streng"zo typeerde Doeschka
Meijsing de vragen die Literalust haar toege
stuurd had als handvat voor een lezing in het
VrouwencentrumDe vragen gingen ondermeer
over de ontwikkelingen in de literatuur van
vrouwelijke auteurs, over Doeschka's werk bij
Vrij Nederland en over de betekenis van haar
vrouw-zijn voor haar manier van schrijven
De antwoorden die ze hierop gafwaren ver-
Voor Doeschka Meijsing is een boek waardevol
als het goed en eerlijk is. Wat zij dan goed
vindt, maakt ze niet duidelijk maar het cri
terium van eerlijkheid legt ze uit aan de
hand van het nieuwste boek van Anja Meulen-
"Waar ik wel op let als ik recensies terug-
is dat er geen ondertoon van minach
ting inzit. Toen ik nog niet bij Vrij Neder
land werkte, merkte ik dat sommige recensen
ten mijn boeken bespraken met een toon erin
van: 'Aha, die juffrouw wil ook zo graag wat
kunnen.' Ik noem dat altijd het snieren en
raspen. En dat gebeurt meestal meer in bespre
kingen van vrouwen- dan van mannenboeken
Als ik merk dat er zo'n toon zit in een re
censie haal ik dat er meestal uit. Daar ben ik
tamelijk alert op."
De vrouwen en meisjes van etniese minderheden
komen er bekaaid af, tenminste als je naar de
emancipatie-uitgaven kijkt.Het centrum Buiten
landse Vrouwen wordt gesubsidieerd uit de pot
'minderheden'. Haar aanvraag voor een aanvul
lende subsidie van ƒ20.000,- werd afgedaan met:
Geen Prioriteit. Daar tegen maakten zij (en an
deren, waaronder enige raadsleden) terecht be
zwaar. Met zo'n formulering doe je net of je
de aktiviteiten van de betreffende groepering
niet belangrijk vindt. In dit geval verwaardig
de B&W zich te verduidelijken: Met'geen prio
riteit' bedoelen ze, dat "...de gevraagde uit
breiding niet een zodanige prioriteit heeft dat
hiervoor elders in het zorggebied bezuinigin
gen dienen te worden opgelegd
Wat er verder uit de minderhedenpot gaat naar
aktiviteiten, die speciaal gericht zijn op vrou
wen en meisjes, werd ons uit de nota welzijns
planning niet duidelijk.
Het derde punt uit het prioriteitenlijstje doet
wat vreemd aan. Als het maar nieuw is, dan moet
het gesubsidieerd worden. Als dat echt zo zou
gebeuren, dan zou er van enige kontinuïteit
geen sprake zijn. Het zou getuigen van goed be
leid als emancipatiegelden inderdaad voor ver
nieuwende aktiviteiten worden gebruikt, maar
alleen als de subsidiëring na verloop van tijd
overgenomen wordt door andere posten, (bv.
Vrouw en Werk in eerste instantie subsidiëren
uit de emancipatiepot en later uit de pot
werkgelegenheid) Het resultaat is dat uitein
delijk bij alle posten een gedeelte speciaal
bestemd is voor de emancipatie van vrouwen.
En zo hoort het ook!
Wethouder Krosse (derde van links) temidden
van ambtelijke ondersteuning
