ik ben ik boekrecensie Xiteralust 7 de wps Astrid van Unen éi Lucienne Kleisen "Ik ben ik" Judith Jannbergpseudoniem Elisabeth Dessai Uitgeverij Veen BV Utrecht/Antwerpen De cursus start 10 oktober. Voor meer inlichtingen bellen naar tel. 67 62 94 of 55 19 26. die partij stemt. Dat benadruk ik ook steeds tijdens de scholing. Vrouwen moeten ze'lf kiezen. Het lidmaatschap van het Katholiek Vrouwengilde heb ik opgezegd, omdat ik nu vind dat ze te traditioneel zijn. Ze zijn stil blijven staan en ik wil vooruit." In de WPS zitten voornamelijk niet-feminis- tische vrouwen. "Maar," voegt Wil eraan toe, "ze staan er wel voor open.Vroeger waren ze traditioneler." De WPS staat ook open voor nieuwe leden. Na elke cursus wordt er aan de deelneemsters gevraagd of iemand zin heeft om mee te werken. Van de vrouwen die in de werkgroep zitten hoort Wil bij de progressievere groep. "Ik vind het fout als een vrouw op een bepaalde partij stemt, omdat haar man op Het boek toont dat Judith sterk genoeg is om zich uiteindelijk aan haar opvoeding te ontworstelen en haar eigen gang te gaan. Wolfgang echter klampt zich wanhopig vast aan de oude waarden wat uiteindelijk de scheiding tot gevolg heeft. Terwijl Judith haar eigenwaarde aan zichzelf ont leent, blijft Wolfgang afhankelijk van de waardering van anderen. Ondanks alles is Judith uiteindelijk het beste af. De inhoud van "Ik ben ik" is erg interes sant. Het boek is makkelijk leesbaar. Je krijgt de indruk dat Judith zelf haar verhaal aan je zit te vertellen. Het boek geeft een duidelijk beeld van de invloed van je opvoeding op je verdere leven. Judith laat veel met zich sollen door haar jeugd (alles is beter dan opgroeien buiten een normaal gezin), maar Wolfgang is evenzeer het slachtoffer van zijn opvoeding (hij handelt zoals hij het zelf in ziin jeugd heeft mee gemaakt De vrouwenliteratuurgroep Literalust orga niseert zondagmiddag 28 oktober a.s. een lezing door DOESCHKA MEIJSING Plaats: Vrouwencentrum Tilburg. Tijd: 14.00 uur. Entree: ƒ3,50. Voor meer informatie bellen naar het Vrouwen centrum, tel. 42 18 96, tussen 9 en 12 uur. Soms als ik weer eens iets hoor of lees over vrouwencafés-groepen en -acties vraag ik me af of dat allemaal niet een beetje overdreven is. Tegenwoordig zijn mannen en vrouwen toch geëmancipeerd ge noeg om elkaar te beschouwen als gelijk waardige mensen. Rollenpatronen zijn ge lukkig al tijden terug afgeschaft en de taken worden gelijkelijk verdeeld. Tenminstedat dacht ik. Door het lezen van het boek "Ik ben ik" van Judith Jann- berg kreeg ik echter een heel ander beeld van onze maatschappij. In dit boek vertelt Judith, een vrouw van 43 jaar, haar levensverhaal. Omdat haar ouders gescheiden zijn groeit ze op in een tehuis. Eigenlijk vindt ze het daar best fijn, maar door andere mensen krijgt ze het idee dat een tehuis iets slechts is en dat tehuiskinderen zielig zijn. Daarom belooft ze zichzelf plechtig dat haar kinderen later op zullen groeien in een "normaal" gezin. Judith is een zeer intelligent, crea tief en zelfstandig meisje. Ze wordt om deze eigenschappen bewonderd door Wolfgang, die haar dat dan ook duidelijk laat merken. Als ze zwanger raakt van hem besluit ze met hem te trouwen om zo het normale gezin te vormen dat ze wenst voor haar kind. In hun huwelijk gaan ze zich steeds meer gedragen volgens de oude rolpatronen: Wolf gang werkt alleen aan zijn carrière terwijl Judith al haar vroegere activiteiten laat vallen en alleen maar huisvrouw wordt. Doordat ze voortdurend alleen met drie kin deren thuis zit is ze niet meer in staat om "actuele" gesprekken te voeren. Wolf gang hamert er voortdurend op dat ze zon der hem helemaal niets is en hij mishandelt haar regelmatig. Omdat Judith trouw wil blijven aan de belofte uit haar jeugd blijft ze toch heel lang bij hem. Op een gegeven moment begint haar eigen aard weer boven te komen en gaat ze onder andere vormingscursussen geven voor vrouwen. Na een moeizaam proces van zelfbewustwording gaat ze uiteindelijk na een huwelijk van 17 jaar scheiden. Met haar twee jongste dochters bouwt ze een nieuw leven op in een andere stad.

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1984 | | pagina 9