IN MEMORIAM 12 TITIA TITANIC MARTHA MARTYROLY tilburg13 april 1984 LIEVERDS VAARWEL zij elkaar de ter aarde bestelling heeft reeds plaatgevonden; hun stoffe lijke overschotten rusten op de bodem van de zuid atlantische oceaan, (ter hoogte van drake passage) met diepe droefheid en verslagenheid moeten wij berichten dat door een zeer noodlottige gebeurtenis uit ons midden zijn weggerukt onze onvergefelijke ter hunner nagedachtenis wordt, in de lijn van beide dames, een thé-dansant gehouden op zondag 27 mei om 15.00 uur op h.m. irene, piushaven te tilburg. RUEIL MALMAISON: THALIA TITANIC BLARICUM: CLAUDIA MARTYROLY TILBURG: NAMENS DE VELE VRIENDINNEN, DORA DIJKZICHT frêle maar tanig, de blauwe zee aftas- Welk een ontzaggelijke slag veroorzaakte het telegrafiese bericht, dat de redaktie ontving uit Vuurland, met de doodsmelding van onze dierbare vriendinnen en mede werksters Titia en Martha. Hun heengaanwelk een tragieseonafwendbare speling van het lot. Titia en Martha, zij kenden elkander al heel hun leven, en al zagen niet vaak, zij onderhielden een hechte, regelmatige correspondence De zeldzame ontmoetingen tussen de twee dames vonden meestal plaats tijdens redak- tievergaderingen waarin beider bijdrage aan de krant gelezen en besproken werd. Na de moeilijke, doch uiteindelijk zeer suksesvolle rebirthing van Martha, dit gebeuren volgde Titia argwanend op veilige afstand, besloten zij gezamenlijk een reis te ondernemen per zeewaardig jacht. Ik zie hen nog staan, alsof het vandaag was, op de kade in Calais. Martha, met de onmiskenbare -mollige stevigheid van een pasgeborene in een welvarende wereld, een blijde levensverwachting in haar blauwe kijkers. Titia, frêle maar tanig, haar priemende skeptiese blik - vergroot door haar br ilieg lazen tend, alsof zij bedacht was op het komende onheil. Zij waren innig gelukkigmet elkandermet het zeilschipmet hun verwerkelijkte droom een wereldreis te maken. Vol ondernemingslust wipten ze op hun blauw-witte boatshoes ongeduldig van het ene op het andere been. Uitgezwaaid worden vonden zij wel aangenaammaar alle goedbe doelde raadgevingen sloegen zij in de wind, namen wat hun betreft te veel tijd in beslag Dit nu, was zeer tekenend voor beide persoonlijkhedenZij zijn steeds hun eigen weg gegaan, hoewel zij af en toe ook wel eens al betreden paden probeerden te be wandelen. Maar snel trad de verveling dan in en zochten zij wederom een eigen weg, zoals gezegd. Ook nu. Ongeveer drie weken na het fatale bericht uit Vuurland, spoelde een oude jenever- fles op het strand van Westkape11e aan met daarin het volgende kattebelletje: 'Aan de redaktie van de Tilbugse Vrouwenkrant, het is Tiets in haar hoofd geslagende hitte en het gedestilleerd water. Zij denkt dat zij nu ook over water kan lopen, na enige aarzeling heb ik haar moeten laten gaan. Zij is nog niet teruggekeerd van haar water-wande 1ingHet is een beetje moeilijk om dit jacht in mijn eentje te zeilen, vooral hier rond Kaap Hoorn, het is erg koud en mistig, en winderig ook tot weder ziens Martha

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1984 | | pagina 14