3 I gezamenlijke uitgangspunten een prima stemming keuzemogelijkheden en kanttekeningen stel Zelf nauwe - stemming zou Voor welk voorstel we kiezen wordt die avond niet besloten. De verschillende groepen willen eerst bij haarzelf ten rade gaan. Af gesproken wordt dat er op 24 januari weer een vergadering zal zijn waarop dan eventueel wél gestemd gaat worden. Dit besluit wordt door Marya aan de gemeente doorgegeven. Aansluitend hierop wordt een te volgen stemprocedure voor dit jaar vastgesteld. In het kort komt deze er op neer dat de koördinatiegroepde finan- cieëngroep en de vrouwenhuisgroep ieder 4 stem men en elke gebruikstersgroep (20) ieder 1 stem krijgen. Bij tweederde meerderheid wordt een voorstel aangenomen. De avond van de 24e fietste ik met gespannen verwachtingen naar het Vrouwencentrum, was ik 11 januari niet geweest en ik had lijks een idee van hoe de sfeer, zijn. Binnen de redaktie hadden wij eerder ge kozen voor een principieel nee tegen het voor maar ik had zo mijn twijfels over de keuzes van de andere groepen. Ongeveer 40 vrouwen waren aanwezig die haar- Terug in de grote vergadering vond ik het heel spannend. Nog steeds was het me niet duidelijk hoe de keuzeverhouding lag. De uit slag was als volgt: 20 tegen, 7 voor en 5 ont houdingen! 3ITweederde meerderheid was tegen het voorstel van de gemeente. Rumoer, opgeluchte gezichten, zuchten en vragen. Nadat de eerste stoom afgeblazen was kwamen we weer ter zake. Een aantal dingen moesten geregeld worden. Op korte termijn moest een bericht naar de gemeente en naar de Stichting welzijn voor Surinamers gestuurd worden. Voor de langere termijn is het van belang dat er een aktie- plan op tafel komt. De taken worden als zo danig ook gesplitst, de koördinatiegroep stuurt zo snel mogelijk een bericht naar de gemeente en een nieuwe aktiegroep gaat aan zelf in een rondje voorstelden. Alle groepen, behalve de provinciale Vos, hadden minstens één afgevaardigde gestuurd. Ilse, die deze vergadering overigens prima leidde, begon te vertellen dat er een brief van de gemeente was gekomen. Hierin werd gesuggereerd dat wij zou den instemmen met het voorstel. Dit grapje van de gemeente was iets te doorzichtig! Om niet weer in een eindeloos uitdiepen van de bekende meningsverschillen te vervallen doet Ilse het voorstel de konsekwenties van het ja en het nee stemmen zo objektief mogelijk te gaan be kijken. Daarna zouden we dan eventueel kunnen gaan stemmen. Roos pleit er sterk voor dat we naar een voor stel gaan zoeken waar we allemaal achter kunnen staan. Ze vindt het belangrijk dat we onze een heid bewaren, ons niet door een voorstel van de gemeente uit elkaar laten drijven. Hiermee zouden we onze krachten gaan verdelen terwijl het juist nu zo belangrijk is dat we onze krachten gezamenlijk gaan gebruiken. We moeten ons niet een oplossing van de gemeente op het bord laten schuiven, -en wat gaat instemming met de gemeente ons op langere termijn nog meer kosten? Elly, Marya en Len protesteren tegen dit spe- kuleren op langere termijn. Iedereen stemt in met het voorstel van Roos om een aantal gezamenlijke uitgangspunten te formuleren. Hier komt het volgende uit: -We willen het vrouwenwerk, de vrouwengroepen bij elkaar houden. -We eisen gehele subsidiëring van de eksploita- tiekosten -We willen een vrouwenhuis zonder mannen be houden. Een diskussie over het al dan niet handelen naar de principes waar je zegt achter te staan volgt hierop. Er is verschil in opvatting of je pragmaties kan of principieel moet handelen in de verschillende situaties. Deze diskussie blijkt niet geheel relevant op dat moment en het voorstel komt om naar het schrijven van Kiekie te gaan kijken. Zij geeft hierin een prima verheldering: een overzicht van de inkomsten en uitgaven, schetst twee keuzemogelijkheden en plaatst haar kanttekeningen daarbij. Keuzemogelijkheid 1): ja,mits... Deze ja houdt in dat we open blijven staan voor onder- handelingen over het verhuren van de ruimtes. De mits impliceert een aantal voorwaarden, te weten: -Er moet vervangende huisvesting komen voor de groepen die op straat komen te staan. -Er moeten duidelijke afspraken komen m.b.t. de afscheiding van het voor- en achtergdeelte -Er moet vergoeding komen voor de gemaakte ver- bouwings- en arbeidskosten. Kanttekeningen van Kiekie hierbij zijn: Welke voorwaarden worden uiteindelijk geformuleerd en hoe sterk wordt hieraan vastgehouden? Velen vinden dit een pragmatiese keuze, een grandioos inleveren op de eerder genoemde ge zamenlijke uitgangspunten. Keuzemogelijkheid 2): nee,... Deze keuze houdt in dat we principieel weigeren te onder handelen over het verhuren van de zaal en de achterruimtesDeze keuze splitst zich verder op in twee richtingen: a) Nee tegen het voorstel, maar we erkennen dat het pand om verschillende redenen niet ge schikt is. Op korte termijn blijven we zitten, op langere termijn richten we onze strategie op het zoeken/vinden van nieuwe geschikte woonruimte Kanttekeningen hierbij zijn: Hoeveel tijd en energie gaat deze strategie kosten en kun nen we dat dragen? Wat gebeurt er op korte termijn met het Vrouwencentrum en het vrou wenwerk? b) Nee tegen het voorstel, maar we gaan dek king zoeken voor het financieel tekort. Enkele ideeën hiervoor zijn: Een maandelijkse bijdrage van vrouwen vragen, aktiviteiten als het Lesbies Lentefeest naar het centrum halen, huur vragen van een aantal vrouwengroepen die nu gratis het pand gebruiken. 'uittekeningen hierbij zijn: Alle ideeën ver eisen tijd en energie, is dit voorstel reeël in die zin? We ontheffen de gemeente van haar verantwoordelijkheid door dan toch de centen bij onszelf te gaan halen, en dat terwijl vrou wen weinig draagkrachtig zijn. Inmiddels was het tien uur geworden en ont stond er enig geharrewar over een aldan niet te houden tussentijdse opiniepeiling. Afge sproken wordt dat we pauze houden, enkele groepen kunnen dan nog overleggen, er kan even en masse gerookt worden en daarna zullen we informeel stemmen.

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1984 | | pagina 5