vrouwencentrum
vrouwen vechten voor een eigen plek
2
f
de konsekwenties
twee meningen
Ik zal
Op 11 januari vond in vervolg op het gemeente-
voorstel een vergadering van de overleggroep
plaats waar ongeveer 35 vrouwen aanwezig waren.
Iedereen is op haar zachtst gezegd behoorlijk
geïrriteerd over de manier waarop de gemeente
ons meent aan te kunnen pakken: "Als jullie
vandaag beslissen, krijgen jullie morgen weer
olie". Er wordt gepraat over het voorstel en
bovengenoemde konsekwenties. Niemand blijkt er
gelukkig mee, maar er zijn twee tegengestelde
meningen over wat we moeten gaan doen,
deze beknopt weergeven:
1) We moeten ingaan op het voorstel van de
gemeente, we staan met de rug tegen de muur.
Het is ja of het pand uit. Ondanks dat een aan
tal (7) groepen haar ruimtes verliezen kunnen
we toch beter blijven zitten. Beter iets dan
niets. Realiteit is dat we het pand niet kun
nen betalen, en we hebben zelf ook al de nodige
vruchteloze pogingen ondernomen om andere vrou
wengroepen als huursters binnen te halen.
2) Een principieel nee tegen het voorstel
van de gemeente. We weigeren weer mannen in
het Vrouwencentrum.te krijgen, weigeren een
aantal groepen op straat te zetten, weigeren
aan dit smerige spelletje van de gemeente
mee te doen en weigeren andermaal aan dit
z.g. emancipatiebeleid mee te werken.
Dit voorstel van de gemeente had de volgende
konsekwenties
-De huisvesting van de Fort, de Vrouwenwerk
winkel, de Vechtgroep, de Vechtkursus, de
Timmergroep, de Timmerkursus en de Vrouwen
krant zou verdwijnen.
-Er zouden (weer) mannen in het Vrouwencentrum
rondwaren. (Dit 'weer' verwijst terug naar de
strijd rond het eruit krijgen van sportver
eniging Tilbria
-De huur die we dan zouden moeten opbrengen
bedraagt 40% van het totale bedrag: ƒ14.400,-
plus ƒ4000,- voor de olie, maakt ƒ18.400,-
per jaar. Voor dit jaar zou de subsidie van
ƒ22.000,- blijven staan en zouden we dus zo
dit jaar een sluitende eksploitatiebegroting
kunnen krijgen.
-De gemaakte verbouwings- en arbeidskosten in
de achterste ruimtes zouden we vergoed moeten
krijgen
-Afspraken m.b.t. de keuken zouden gemaakt
moeten worden.
-Het bleek dat we de grote zaal incidenteel
zouden mogen huren.
Dit gekonstateerd hebbende, kun je de vol
gende konklusies trekken:
-Nog steeds wordt niet voldaan aan de eis van
volledig gesubsidieerde eksploitatiekosten
-Door het voorstel onder dusdanige druk te
doen, lijkt het woord 'chantage' hier wel op
haar plaats.
-Het gesuggereerde emancipatiebeleid van de
gemeente Tilburg blijkt wéér een farce te zijn.
In dit artikel 1wil ik een overzichten wellicht enig inzicht, geven van wat
er zich allemaal heeft afgespeeld de afgelopen twee maanden rond, in het Vrouwen
centrum In het kort wil ik in deze inleiding het probleem nog een keer schetsen
Eind december kwam het Vrouwencentrum in de kou te staan, de olie voor de verwar
ming was op. De tot dan toe gebruikelijke olieleveranties via de gemeente werden
zonder enig bericht vooraf stopgezet (2). Wel werd als alternatieve kerstboodschap
meegedeeld dat het Vrouwencentrum voor f 7000,- aan olieschuld had opgebouwd. Het
ijselijk tekort aan financieën werd duidelijk voelbaar
De belabberde financiële positie van het Vrouwencentrum is grotendeels te wijten
aan de gemeente. De huur van het pand is te hoog f 36000,-p.j. en subsidie in
huisvestingskosten te laag f 22000,- p.j. en verdere eksploitatiekosten
en energiekosten f 13000,- p.j. worden in het geheel niet gesubsidieerd
Vanwege de dreigende sluiting van het Vrouwencentrum zijn een aantal vrouwen met
wethouder Hans Krosse (PVDA) gaan praten. Hij kwam met het volgende voorstel:
aangezien het Vrouwencentrum niet meer subsidie krijgt dan nu het geval is
f 22000,- voor een pand dat aan huur en energie al f 49000,- kost j is de
enige mogelijkheid om het financieel rond te krijgen het gebouw op te splitsen
en een medehuurder erin te zetten. De grens zou bij het begin van de grote zaal
komen te liggen en een medehuurder had de gemeente gevonden in de Stichting Wel
zijn voor Surinamers.
