o
Xiteralust
organiseert
o
CD
O
CD
CD
C/)
12
r
Oisterwijk18-11
83
Lieve Tit ia
vee 1
1iefs
Martha
De Godin
heeft
Namens Literalust,
Elly van de Kerke
lezen en bestuderen.
We willen hierbij op zoek gaan naar schrijf
sters en dichteressen die een bijdrage leveren
öf geleverd hebbèn aan de bevrijding van vrou
wen door vernieuwing in taal en literatuur
kortom vrouwen die op haar eigen wijze een
aandeel hebben gehad in een stuk eigen kuituur.
Een kuituur, ondergeschikt gemaakt en gehouden
aan mannenkultuur) en -literatuur _en jammer-
genoeg nog steeds grotendeels niet ontdekt en
onontgonnen. Ons plan is dat boven water te
halen en te delen met andere vrouwen.
De beste manier om onze bevindingen kenbaar
te maken, leek ons door lezingen te organise
ren. Het liefst gehouden door de schrijfsters
of dichteressen zelf. Omdat dat natuurlijk
niet altijd mogelijk is, zullen de literaire
zondagmiddagen er ook anders uit kunnen zien.
In ieder geval staan er komend jaar vier
middagen op het programma. Dus één maal in de
drie maanden kunnen jullie aankondigingen ver
wachten in de kranten, maar ook op alle door
vrouwen druk bezochte plekken.
Zo werd, zowel op onze eigen folder als in de
pers, de lezing aangekondigd die door ons was
georganiseerd de eerste van een reeks die
nog op stapel staat.
De lezing door Carla Walschap, de schrijfster
van o.m. "De Eskimo en de Roos" op zondagmid
dag 13 novwas een sukses. De opkomst was
groot en de inhoud van haar lezing gaf vol
doende stof tot een pittige diskussie.
Maar hierover meer in de volgende vrouwenkrant.
Eerst wil ik het gaan hebben over de groep Li
teralust en wat wij van plan zijn.
Literalust is een groep van vier vrouwen,
Klaar van Helvoort, Carla Wijntjes, Roos Ro
mer en Elly van de Kerke.
We waren allemaal al geruime tijd bezig met
literatuur voor en door vrouwen geschreven,
maar altijd nog op ons eigen houtje. Wel kwa
men we elkaar regelmatig tegen op lezingen,
literaire avonden e.d., zoals ze bijvoorbeeld
door de vrouwenboekhandel BoekenNel in Eind
hoven worden georganiseerd.
Vanuit dit gedeeld enthousiasme en interesse
ontstond op een kafee-avond, in de gelukkige
tijd toen er nog een vrouwenkafee was, het
idee om met elkaar vrouwenliteratuur te gaan
voerden me te-
blij was ik met je pennenvrucht. Je bespiegelingen, zo herkenbaar
rug naar m’n ervaringen - inmiddels al bijna herinneringen - in de Oriënt.
Weemoedig en met een stil verlangen naar die tijd, wilde ik gretig verder lezen...
maar hoe wreed werd mijn gemoedsgesteldheid verstoordwat pijnlijk getroffen raak
te ik door je opmerking als zou ik in de voltooid verleden tijd driftig op zoek
zijn geweest naar smaakversterkers voor mijn persoon. Appetijtelijk', wat een woord
om in relatie tot mij te gebruikenAssociaties dringen zich aan mij op: een gevul
de kip, gekrulde papieren manchetten om de botten, drijvend in de jus op een met
toefjes puree, peterse1ie-takjes en andere verantwoorde garneringen, opgemaakte
zilveren schaal. Welk een gribus-voorstelling voor een rechtgeaarde vegetariese
als ik.
Van jou - op jouw leeftijd - had ik een waarheidsgetrouwere interpretatie van de
tijd achter ons, verwacht. Mijn fysieke inspanningen van toen hadden niets te maken
met - als ik het zo noemen mag - verhoging van mijn marktwaarde Het had zelfs
niets van doen met anderenMijn aktiviteiten waren er op gericht de toen populaire
gedachte een gezonde geest in een gezond lichaam mens sana in corpore kon-
kreet vorm te geven. In mijn naïviteit en met de ernst en het fanatisme welke de
jeugd zo kenmerktheb ik me inderdaad maanden toegelegd op de ontwikkeling van een
super gezond lichaam. Hoe ontgoocheld voelde ik me dan ook toen het fysieke huis
van m’n ziel in plaats van tot een monumentale tempel uit te groeien verwerd tot
een vooroorlogs bouwval. Bezorgd om het zieleheil van mijn ziel, voelde ik me ge
noodzaakt om in allerijl naar een andere lokaliteit om te zien. Ik bedoel, je hebt
tenslotte maar één ziel, en op zoiets ongrijpbaars, vluchtigs moet je zuinig zijn.
Goede raad was duur...en ineens Eureka, het sprookje Aladin met de wonderlamp,
schoot door mijn hoofd. Daarop heb ik m’n geest in een rondborstige fles gedaan en
ben op zoek gegaan naar een voor haar geschikte omgevingEn wat was dan niet pas
sender dan een kafee. Al die flessen met spiritualiën, haar verschillende verschij
ningsvormen, dat geestrijke vocht... Zo trof jij me daar, Titia... mij in een innige
relatie met al dat geestverruimende om me heen. Ik heb me onbezorgdvrolijk gelaafd
tot mijn blessures geheeld en mijn lever en gal verhard waren. De afronding van deze
euforiese periode werd, zoals je weet, een hard gelag. De refusa1-kurende A.A.ge
spreksgroepen nou ja, weer terug naar af met een wat weerbarstigere ziel dan voor
heen. Gelukkig dat Nederland rustieke rustoorden heeft voor op hol geslagen geesten
Wij, m'n ziel/ geest en ik zijn weer dik met mekaar
zij gedankt dat ook dit stukje persoonlijke geschiedenis een happy-ending
Dag lieverd, tot gauw
