wvvvvvvvvv v W WW V WTW VW 29 1 van te lopen in besloten: Kiekie zooi laat initiatief verlammen een sterke, nou maar dat ik geen Ik loop mee in de homodemonstratie De eerste keer als vrije pot. In Den Bosch zat ik, voor mezelf, in een dubbele situatie, als halfzichtbare part-time pot. Amersfoort heb ik in Tilburg via de radio gevolgdop een andere manier dan degenen daar, heel dreigendIk heb me toen al voorgenomen: volgend jaar loop ik mee, ik laat me niet mijn huis in jagen uit angst. - Ik loop mee om mezelf te sterken. Als kersverse pot voel ik me onzekerReakties die op me afkomenmaar ook het doodzwijgen maken me zowel onzeker als kwaad. Je daarin sterker voelen, sterker worden, is belangrijk. - Samen met andere potten aktie voeren geeft me de mogelijkheid kontakten uit te breiden, te verstevigen - Het "effekt" van deze demonstratie vind ik duidelijk. Nog steeds roept het veel reaktie op. De agressie maakt de sch ijnto Ier ant ie zichtbaar. Ik denk nu aan de fakkel tocht die voor mij niet meer zinvol is: een zoete, tamme optocht die hooguit wat kijkamusement oplevert. Het sterke, strijdbare is weg. Ik denk dat dit in de homodemonstratie nog te vinden is. Dit inspireert me. 2. Agressie. Zoals ik al eerder zei een van de redenen om mee angst laten verlammen. Ik stel me geweldloos op. is de agressie van vorig jaar Ik wil me niet door Ik zal het er Dit roept gelijk een vragen op omtrent geweld die ik nou maar even liggen. Voor mij betekent het tot lijfelijk geweld neem. Hier zit meteen een grens in besloten: ik neem geen initiatief maar als ik direkt, persoonlijk lijfelijk aangevallen word, verdedig ik me op mijn manier. Dat kan zijn dat ik klappen verkoopIk weet het niet. Ik weet niet hoe sterk ik me in een dergelijke situatie voel: in hoeverre angst, fatsoensnormen e.d. me Ik vind het heel be lang r ijk om met elkaar ondersteunende sfeer te kreëren. Van een man uit een basisgroep Dodewaard kreeg ik het volgende te horen, wat voor ons van belang kan zijn: - Zij hadden van te voren af gesproken wie bij wie bleef wie op wie lette. Allereerst tweetallen: je let op elkaar, je blijft bij elkaar. Dan verder twee tweetallen twee viertallen enzovoort. Een hele keten van mensen die elkaar in de gaten houden. Het gaf mij een veilig gevoel: het idee, dat er ook iemand op mij let. Het is ook overzichtelijkik let op mezelf en op jou en ik weet dat anderen niet alleen staan - Verder hadden zij strijdliederen die zij inzetten tegen het ME-geweld. Vormen die mij wel wat lijken voor Leiden. 15 juni over hebben. 1

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1983 | | pagina 31