bericht uit cairo .ajr sfflBi liF' 20 Meestal reageer ik tamelijk on verschillig, gewend als ik er al aan ben, maar soms wordt ik woe dend en voel me machteloos, om dat ik weet dat ik toch niks kan veranderen. Kan slechts mijn boosheid afreageren door terug te sissen, en de paar arabische scheldwoorden te roepen die ik ken. Ik kijk achterom, en merk dat ik weer eens gevolgd wordt. Ik ga langzamer lopen, en hij passeert me nu. Staat dan ergens voor een etalage, zodat ik hém wel weer moet passeren. Ik ga een winkel in, en als ik buiten kom staat hij te wachten, een eindje verderop. Ik vervolg mijn weg, en soms een half uur lang (zouden ze dan écht niks beters te doen hebben?), loopt er iemand achter me aan. Soms stopt hij ab rupt, ik kijk hem aan, en vraag zo dreigend mogelijk: "What do you want?". Maar hij zegt niks, kijkt me slechts zogenaamd niet-begrijpend aan Soms grijpt er een man naar mijn borsten en geef ik hen een klap. Was ik in Nederland bang voor man nen op straat, hier ben ik dat al lang niet meer. Ik weet hier,dat ze me i.t.t. in Europa, nooit iets terug zullen doen; een vrouw slaan in het openbaar is een vernedering voor ze Later op die dag zit ik, wachtend Een warme dag in Cairo. Duizen den auto’s, een ontelbaar aan tal mensen. Véél mannen, intiem gearmd met elkaar, en een stuk minder vrouwen om me heen-. Ze gaan allemaal erg verzorgd ge kleed, keurige kapsels, make-up, hoge hakjes, en hoe warm het ook is, armen en benen zedig bedekt. De meer godsdienstige moslim vrouwen dragen een lange jurk tot op de grond, en een doek om het hoofd gewikkeld, op een ma nier zodat ze me een beetje op een non doen lijken. Alles is bedekt, behalve het gezicht, maar soms ontdek je een totaal ge sluierde vrouw. Ze ziet er uit als een spook. Ook ik draag mijn armen en benen bedekt, maar zelfs nu krijg ik, als europese vrouw in een arabisch landde onmoge lijkste reakties. Auto’s stoppen, portieren gaan open, ’welcome' wordt er geroepen. Als ik passeer (ik heb allang geleerd om een man zijdelings te passeren, met de rug naar hem toe, om onver wachte aanvallen op kut of borst en te voorkomen) staan mannen stil, met open mond, en staren. Soms sta ik stil en staat terug, om ze te laten zien hóe stom ze doen, maar vaak begrijpen ze dat zelfs niet en zien het slechts als een uinodiging. Er wordt ge sist naar me, en 'oh, beautiful' geroepen. Van José, oud redaktielidkregen wij een lange brief uit Cairo~7\~ Zij is een jaar lang in Israël en Eggpte geweestIn haar brief beschrijft zij haar bevindingen daar als europese vrouw en hoe zij de positie van de arabische vrouw daar heeft ervaren.

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1983 | | pagina 22