18
Een van de aanwezigen vroeg
Andreas wat ze ervan vond om een
lezing voor alleen vrouwen
te houden. Prima vond ze het,
ook omdat als ze zo rondkeek,
niet alleen maar vrouwen zag
feministiese golf. Toch wil ze zelf
geen feministe heten. Ze noemt het
gebeuren in de feministiese massa
beweging: de institutionalisering
van het klagen, van het anderen aan
klagen en van het eisen zonder
dat men zelf iets noemenswaardigs
doet ,K.
Als je nu denkt dat ze voor ons ver
loren is, vergis je je.
Integendeel. Haar kerndiagnose van
het radikaal feminisme luidt:
Onze samenleving en kuituur...is
een uiterst eenzijdig produkt van
het maskulinismeHet maskulinisme
is een kwalijke, want mensonwaardi
ge zaak. Het dient in al zijn aspek
ten te worden onderkend en op een
of andere wijze bestreden te wor
den
Zij pleit dan ook voor een ana
lyse van het maskulinisme op een
zo fundamenteel mogelijk nivo.
Dus bij voorkeur niet in termen
van rolverdeling of gelijke sa
larissen, maar in termen van be-
wustzijnsontwikkeling
Op dat nivo hebben we volgens
haar pas sinds kort het maskuli
nisme in het zicht gekregen.
Tot zover wil ik een licht la
ten schijnen op haar diepe en
zeer kritiese kijk op onze strijd
als mensen in een vrouwelijk
lichaam
Op de vraag hoe ben je dan
zelf bezig, Andreas, om die bei
de polen maskulinisme en feminis
me te integreren verraste ze
ons met: het lukt me steeds
meer om mijn vrouwelijke kant
te aksepteren en te ontwikkelen
Ter afsluiting haal ik nog een
kernachtige - de hoeveelste -
uitspraak uit mijn herinnering
naar boven
Wat vind jij nou van S/M Andreas,
werd aan haar gevraagd.
Voordat ze antwoordt, dekt ze
zich al een beetje in of geeft
een waarschuwing vooraf: Ik
vermoed dat velen het hierin
niet met me eens zullen zijn
Dan horen we, dat ze er niet veel
in ziet.
Andreas vreest dat er in onze
kuituur machtsbehoeftes en lust
behoeftes met elkaar verward wor
den. Bij lustbeleving hoort de
beleving van gelijkheid, herken
ning, verrijking daartegenover
staan overwinning, onderschikking
als machtsbehoeftes.
Beleving van het een staat haaks
op die van het ander.
Volgens Andreas is het een trek
van kinderen om fantasieën, bv
geweldsfantasieën te verwerke
lijken. Volwassenen zouden beter
moeten weten.
Tot zover kan ik Andreas Bur-
nier met haar nieuwigheden voor
mij, weer oproepen. Over haar
verschijning en de sfeer die zij
met ons en wij met haar wisten
te scheppen, heb ik dan nog niks
n
