14
en
onderwerpwaar schuwingsbericht
werkweekend
Van 6 t/m 8 mei hebben vrouwen
van de bijstandskomitees uit
Noord-Brabant een weekend gehad
over het functioneren van de
komitees vrouwen in de bijstand.
"Dat helpt
niets, praten. Jullie hadden hem
moeten uitkleden!" En we hebben
er nu nog spijt van dat we dat
niet hebben gedaan.
De tulpen in de bloembakken voor
het gemeentehuis vonden we daar
misplaatst. Op de tafel van een
bijstandsvrouw zouden ze beter
staan en daar staan ze nu dus.
Met ingang van 01-02-1983 is de
uitkering ingevolge de Algemene
Bijstandswet beëindigd
In verband met uw samenwoning
met de heer J. Modaal is per
01-02-1983 in de noodzakelijke
kosten van het bestaan voorzien
C.D.A.
weten
Een W.A.O.-er die het hele ge
beuren op de derde verdieping
ook had gevolgd zei:
thema
moeten missen.
We waren er met 20 vrouwen
ongeveer 15 kinderen.
Ik kan over dit weekend alleen
met veel enthousiasme spreken.
Het waren geweldige vrouwen. De
opvang van de kinderen was zo
vanzelfsprekend, zo gewoon!
Als een omarming was deze luxe,
van kinderen die even om aandacht
vroegen en weer rustigjes werden
weggeloodst
Op zaterdag was er een simulatie
spel. Het doel daarvan was om al
doende de maatschappelijke
bepaaldheid van machtsverhouding
en te ervaren (b.v. hoe beslis
singen tot stand komen, welke in
vloed je daar wel of niet op kunt
hebben, belangenverschillen tus
sen groepen, enz.). Het ging om
groepsbeslissingen t.a.v. de in
het spel gegeven problemen en
de problemen die tijdens het spel
zouden ontstaan. Als probleem
werd een (historische) brief aan
mevrouw ’Mien Splinter’ gegeven:
Ik ben nog steeds onder de in
druk van het gebeuren daar.
Helaas moest Tilburg vroegtijdig
afhaken. We haddden ruimte nodig
om te verwerken wat er tot dan
toe gebeurd was.
De discussie op zondag met als
’macht’, hebben we helaas
"Voor zover deze brief betrekking
heeft op de terugbetaling van de
aan u verleende of nog te ver
lenen uitkeringen op grond van
budgetteerman zullen worden
aangetrokken om de minima te
assisteren bij het budgetteren
respectievelijk isoleren.
Dit betekent dat ƒ140.000,-
uitgetrokken wordt voor twee
personen die ons moeten leren
hoe we met de armoe moeten om
gaan. Vroeger hadden ze daar de
geestelijken voor.
Deze vergelijking klopt trouwens
niet helemaal want de bijstand
die deze personen ons nu moeten
geven bestaat dus uit materiële
aanwijzingen. Maar het ontbrak
er nog maar aan dat zij ons
morele ondersteuning zouden gaan
geven. Volgens de heer Krosse
moest dat toch wel een besparing
opleveren voor die paar honderd
gezinnen die deze personen zou
den bezoeken, van wel ƒ85,- per
gezin. Zou je nu alle 1700 een
oudergezinnen in Tilburg ƒ80,-
geven, dan is dat toch veel
efficiënter? (Zo dachten wij).
Maar dan ben je aan het nivel
leren en dat mogen ze alleen in
Den Haag (al doen ze het daar
ook niet
We spraken er ook onze verbazing
over uit, dat tijdens het forum
van de woonlastenkaravaan van de
minima ook de P.v.d.A. niet aan
wezig was om deze woonlastennota
te verdedigen (de V.V.D. en het
lieten het eveneens af-
AAN
Mevr. Mien Splinter
Uitker ingstraat 18
13 02 AB Bijstandsstad
j
