ZO BEGON DE MIDDAG
2
1
he-
voortkomen uit onze verschillende
situaties: getrouwd zijn en eko-
nomisch van een partner afhanke
lijk zijn, alleen staan en onaf
hankelijk zijn door een (royaal)
eigen inkomen, bijstandsvrouw zijn
en moeten leven van een uitkering
waar amper menswaardig van te le
ven valt.
We hebben ook ervaren dat het moei
lijk is om elkaar te aksepteren
als de één bewust voor huishoude
lijk werk en opvoeding op de eer
ste plaats kiest, terwijl een an
dere vrouw werk buitenshuis veel
belangrijken vindt voor haarzelf.
Soms was het moeilijk om door de
verschillen heen de gemeenschap
pelijkheden te blijven zien en
voelen. Toch is het ondanks ook
de pijn gelukt om ons gemeenschap
pelijk belang telkens weer naar
boven te krijgen en verder aan
de voorbereiding van vandaag te
werken
Ons doel met deze dag is kijken
naar onze situatie als vrouw,
hoe die is en hoe we haar willen
veranderen. Wat aan ekonomische
en wettelijke veranderingen dreigt,
wat dat voor ons allemaal betekent
en hoe we ons te weer kunnen stel
len. We willen eerst wat algemene
dingen op een rijtje zetten en
later persoonlijke ervaringen uit
wisselen, om van elkaar te leren,
dat ekonomische en maatschappelij
ke zelfstandigheid én in de poli
tiek begint én in onze eigen op
stelling
Als deze dag, die we pas gezamelijk
tot een geheel maken,ieder van ons
kracht geeft om thuis, op het werk,
en in de vrouwenstrijf weer onze
vrouw te staan, dan is ons doel
bereikt
Als er verder nog nieuwe ideeën,
initiatieven, akties of aanbeve
lingen naar b.v. politieke partij
en uit voortvloeien dan hebben we
8 maart niet beter kunnen vieren.
In het kort wat jullie nog meer
kunnen- verwachten van:
Heel hartelijk welkom dames en
dames, meiden en juffrouwen, op
deze 4e of hoeveelste viering
van de internationale dag van
de vrouw in Tilburg.
Ik ben Roos Römer en ik wil een
korte inleiding houden namens
Kiekie, Trudy, Carla, Coby, Lydia,
Colette, Maria, Ria, Mieke, Elly,
Use, ToosNelly en Joanne of
kort gezegd het 8 maart comité
Zoals jullie allemaal al weten
staat deze keer de eis: ekonomi
sche zelfstandigheid voor vrouwen
centraal. Voordat we daar verder
op ingaan:
Allereerst iets over het comi
té zelf. 19-1 zijn we voor het
eerst bij elkaar gekomen met
zes vrouwen. Als thema hebben
we toen gekozen seksismeras
isme fascisme
We hebben ons toen bezonnen wat
die 3-ismen konkreet voor vrou
wen betekenen, voor de witte
én de zwarte vrouwen onder ons.
En dan horen we dat het lande
lijk thema ekonomische zelf
standigheid van vrouwen is.
Moeten we daarop overgaan,
lemaal opnieuw starten? We
voelen al tijdsdruk. Het liefst
willen we beide koppelen, maar
dan wordt het thema heel kom-
pleks en ingewikkeld. We zijn
bang, dat dat verwarrend zal
werken. Omwille van de herken
baarheid (i.v.m. onze verslech
terende ekonomische situatie
dreigen we weer onbetaald in
de deuken terug gedrongen te
worden) en duidelijkheid
(korte tijd van voorbereiding
dus liever een vastomlijnd
thema) en om de landelijke
publiciteit mee te hebben
kiezen we dan.
In 7 bijeenkomsten hebben we de
organisatie van deze dag verder
op poten gezet.
We zijn daarbij ook op de ver
schillend. die tussen ons liggen
gestoten en hebben die soms als
pijnlijk ervaren. Verschillen die
