29
Colette
En nu? Ada wordt afgesloten van
gas, elektriciteit en water
leiding. Wilma, afgesloten van
telefoon heeft ƒ170,- per
maand om van te leven. Zelf zijn
ze er niets mee opgeschoten,
niets met de tranen in de ogen
van Joop den Uylniets met
hun kapotte voeten. Wél zijn
wij enorm trots, maar daar
krijg je geen brood mee op de
plank
centrum opgericht moet worden,
waar zaken bestudeerd en uitge
werkt moeten worden, waar infor
matie verzameld wordt, doorge
speeld etc. Dit idee werd door
de Tilburgse bijstandsvrouwen
mee naar het Landelijk Overleg
genomen. Tijdens de conferentie
van bijstandsvrouwen in Dalfsen,
bij Zwolle is dit idee een eigen
leven gaan leiden. Het eerste
gesprek hierover met de heer
Hendriks van Sociale Zaken is
al geweest en onder de naam
’landelijk steunpunt' is het in
eerste instantie positief ont
vangen. Zowel de W.A.O.-ers
als de langdurig werkelozen zul
len eventueel zo’n steunpunt
krijgen
Of we Tilburg kunnen voordragen
als plaats voor zo'n steunpunt
daarover zullen we op 1 januari
vergaderen. Bijna alle tilburg
se bijstandsvrouwen hebben op
het moment de handen vol aan
praktijkgevallen. Sommige vrou
wen zijn een spreekuur begonnen
wat storm loopt, andere kregen
zonder dat al menden op de stoep.
De bijstandsvrouwen van buurt
♦Trouwlaan' en 'De Hazelaar’ zijn
al druk in de weer geweest met de
woonlastencaravaan
Intussen liep onze tilburgse bij
standsvrouw, Wilma van de Burg
met Ada uit Vlissingen vanaf die
plaats, honderden kilometers naar
Den Haag. Ze wilden met deze tocht
zeggen dat niet zij maar De Graaf
hartstikke gek is. Volgens Jos
Donkers, een rotterdamse bij
standsvrouw, was het echt een
wanhoopsdaad van deze vrouwen en
was het eigenlijk onverantwoord
dat deze vrouwen zolang alleen
hadden gelopen. De Vara-bus die
hen zou vergezellen liet het af
weten. Ze waren niet voorbereid,
droegen geleende schoenen en vol
gens Jos heeft ze de uitgeputte
vrouwen letterlijk aan de delfse
bijstandsvrouwen overgedragen.
Zo moe was Wilma dat ze in Den
Haag aangekomen Den Uyl voor De
Graaf aanzag en hem haar schoenen
in het gezicht smeet. Den Uyl,
duidelijk aangedaan bracht de
vrouwen naar De Graaf. Daar kre
gen de dodelijk vermoeide vrouwen
koffie. Maar wel dat De Graaf
als eerste eventjes zijn koffie
pakte en Jean Pierre, het 7-ja
rig zoontje van Wilma gooide er
ook nog zijn bekertje limonade
om
In Dalfsen hebben we het allemaal
gehoord, via de rddio hoorden we
Felix Meurders van de Vara elke
dag verslag uitbrengen en hij
snapte er niets van. "De Graaf
krijgt toch ook maar van alles
op bezoek" raaskalde hij, en via
de telefoon hoorden we hoe het
op de brug in Zeeland, toen ze
van het ene naar het andere ei
land naar het andere liepen, zo
hard waaide dat
het verboden was daar te lopen.
Hoe ze weigerden in de politie
auto te stappen, hoe ze de brug
met politie escorte zijn over
gelopen. We hoorden daar ook
hoe moe ze waren, dat het hun
niets meer kon schelen ƒ400,-
wel of niet erbij, Ze wisten nog
maar één ding: We moeten er
komen’. Tilburgse bijstandsvrou
wen en mensen van de Sociale
Dienst ‘hebben ze met span
doeken en bloemen in Den Haag
opgewacht
