VERSLAG VAN MIJN GEVOEL 15 wil ik Suzanne Ik was van streek door de manier van omgaan met elkaar.'De warmte, zorgzaamheid en bezorgdheid van de vrouwen onderling. De meelevendheid en de positieve kracht die ervan uitstraalde. Ik ben blij dat ik deze dag mee heb kunnen/mogen maken. Om 12.30 kwam ik aan. Té vroeg of té laat. Het 2e gedeelte begon om 14.00 uur dus ik had de tijd Ik voelde me verloren en liep maar wat rond. Ik heb alle boek en doorgekeken en een praatje gemaakt met enkele vrouwen. Ik voelde spanning in mijn lijf. Spanning over: - wat kom ik hier doen, - wil ik kijken, deelneemster zijn. Ik besloot deelneemster te zijn en te proberen om te blijven kijken 14.00 uur Mensen gaan zich naar het podium begeven. Een groep vrouwen neemt op het podium plaats en het schijnt de bedoeling te zijn dat elke vrouw wat zal vertellen. Dit gebeurt. Sommige vrouwen zijn nerveus als zij hun verhaal vertellen andere zijn rustig. Alle toeschouwsters luisteren vol aandacht en na elk verhaal klinkt een warm applaus. Ik voel me ontroerd. (Ik ben nog nooit op een vrouwenbijeenkomst geweest In de groep luistert elke vrouw naar de vrouw die aan het vertel len is. Er wordt meegedacht en meegepraat. De vrouwen gaan zorg zaam met elkaar om. Een enkele vrouw is op eigen be lang uit en voert aan het eind dan ook het woord voor allen. Zo halen we het niet denk ik, we moeten vechten voor het belang van alle vrouwen in eendracht. Ik voelde geen strijd of agressie maar een sterke kracht vanuit onvrede De schuld werd niet bij personen gelegd maar bij de systemen en de systemen worden wel door mensen in stand gehouden. Er heerste een eensgezind ver trouwen in de macht van onaccep- tatie. Het niet accepteren van veranderingen van wetten door de regering Wij als vrouwen weten wat we wil len "Wij willen vrij zijn om te kiezen" l

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1983 | | pagina 17