G Tilburg, 20-2 '82 Mijn dierbare Martha, gebedje dat ik moet Veel groeten s u 43 M R a B eens mijn De afwas doe ik en liefs, Titia een rammelend en onesteties jaar is dit, 1983 die nergens mee kombineert. 3-3 1983 hooguit, tot mijn zeer weten, ik heb het veel Met de bijstand, met met acht maart, met het met denken, met wereld ik fiets ook een eind- met van een welk een rammelend en onesteties jaar is dit, 1983 die drié is het, die nergens mee kombineert. 3-3 1983 hooguit, nee toch niet. Wel, tot mijn zeer grote spijt moet ik ons bal-masqué afzeggen. Je moet weten, ik heb het veel te druk. Nu moet je niet meteen schamper gaan grimlachen, ik vind zelf ook dat het niet klinkt voor iemand in een werkloze positie Toch is het wel zo, ik heb het zo druk dat ik niet eigen leefeenheid fatsoenlijk kan verzorgen na 8 maart, heb ik gepland. Mijn administratie en giro-rood heb ik in handen gegeven deskundige in dienst van dè dienst Je kunt je niet voorstellen hoe ik hunker naar een pas verschoond bed, weg te glijden in fris en strak gestreken lakens, net als vroeger thuis, bij moeder. Waar heb ik het eigenlijk zo druk mee tegen fascismemet het vrouwenkafee vrouwencentrummet lezen, lezen, lezen, hervormenmet vriendinnen, met de krisis: je om voor goedkopere levensmiddeleninmiddelsmet rekenen, nou ja, noem maar op Niet met lekker lesbies zijn in ieder geval. Dat is er de laatste maanden behoorlijk bij ingeschoten. Stom hoor, want ik weet nu al dat ik daar later op zal leven. Op leuke herinneringen, als er geen roze rimpelhuis nog is voor vrouwen. Een roze rimpelhuis dat is een te gek vooruitzicht. Zouden we daar eindelijk rust hebben of nog steeds dezelfde relatie-problemen of juist weer nieuwe Of zouden we hard werken aan de Roze Vrouwen Rimpelkrant Plissé genaamd Zullen we aktie moeten voeren, de straat op voor het behoud van ons huis, het behouden van onze dierbare huisdie ren, en spannende verzorgsters in het Roze Rimpel Huis Ik heb een bang vermoeden in deze richting. Dat heb ik sinds ik ontdekt heb dat het leven niet zo simpel is als je je op zij paden begeeft. Het gangbare te buiten treedt. Martha, ik hoop je nog eens te ontmoeten in een ontspannen sfeer Nu ga ik mijn bed opzoeken, gek dat je moét slapen; de lakens zijn niet fris en niet strak gestreken, eigenlijk geuren ze wel een beetje naar mezelf. Geen moeder die weltrusten komt zeggen, geen bidden ook, en slapen zal ik toch. Hoe ging dat ook al weer vroeger Zo: 's avonds als ik slapen ga, komen veertien engeltjes mij na. Twee aan mijn hoofdeindtwee aan mijn voeteneindtwee aan mijn linkerzijtwee aan mijn rechterzij dat zijn er al acht twee die mij dekken (10), twee die mij wekken (12), twee die mij wijzen (14), naar 's hemels paradijzen. Zal ik wel niet mogen betreden met mijn roze driehoek op. Veel hé 14, een hele leefgemeenschap wel. Morgen zal ik ze eens bij laten schrijven op de gemeentelijke woning'dienstwellicht wordt ons wat ruimers' aangeboden als een Marcel van Dam eenheid VROUWENOOKUMENTATIESENTtWM NIEUWLANDSTRAAT 5 0 3 I L

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1983 | | pagina 25