van werkloosheid naar
overwerk
eigen voorwaarden stellen
"Er
ge-
Leny komt aangefietst. Ze vraagt
of we binnen moeten zijn. Ze blij
ken onze afspraak vergeten te heb
ben. Ze laat ons onmiddellijk bin
nen. De stoelen staan nog op de
tafel. We installeren ons aan de
bar. Ellen komt met kinderwagen.
Het is haar eerste werkdag na 3
maanden zwangerschapsverlof. Met
een een interview.
Leny slaat ondertussen de agenda
erop na. Er staat niks in van een
interview "Er wordt niks opge
schreven", zucht ze vermoeid,
had ook nog-een sollicitante
beid moeten worden."
De Roze Ruit is op zoek naar nog
twee vaste medewerksters die net
als de vier anderen met behoud
van uitkering willen werken en
over twee jaar een salaris krij
gen. Het blijkt nog niet mee te
vallen om vrouwen te vinden.
De Roze Ruit is sinds 20 november
1982 open. Sinds die tijd hebben
ze met d’r vieren gewerkt. leder
werkte zo'n 80 cl 90 uur per week,
dlleen s maandags waren ze vrij
Eén week hebben ze het eetkafee
gesloten; "omdat wij het nodig
hebben", schreven ze op de deur.
Leny: "het werd ons een beetje
te veel, 80 uur per week werken,
dat kan helemaal niet."
Sindsdien werken ze met vrijwillig
sters en heeft ieder een vijf
daagse werkweek i.p.v. zes dagen
werken, zoals voor die tijd. Ze
zijn er eigenlijk tegen om met
vrijwilligsters te werken.
Leny: vrijwi11igsterswerk ligt
overal voor de hand voor vrouwen.
Wij willen betaald werk voor
vrouwen
De vrijwilligsters zijn tijdelijk
totdat we die twee vaste medewerk
sters erbij hebben. Daarna willen
Van het begin af aan was het dui
delijk- dat ze dat niet zouden doen.
Net zo min zouden ze onbetaald
gaan werken
Met toestemming van de Sociale
Dienst werken ze het eerste jaar
met behoud van hun uitkering.
Binnen twee jaar moeten de zes
vaste medewerksters betaald kun
nen worden. Ellen vertelt dat
de omzet, die ze daarvoor nodig
hebben, op dit moment gehaald
wordt. Per dag.worden er veertig
maaltijden gereserveerd.
we alleen vrijwilligsters voor
noodgevallen bijv, als er twee
tegelijk ongesteld zijn. We zou
den hen ook willen uitbetalen,
maar dat kan nog niet".
De eerste keer dat ik de Roze Ruit
binnenkwam, was ik verrukt en
tegelijkertijd verbaasd over de
schitterende inrichting. Alles
lijkt nieuw, de kleuren welover
wogen gekozen: rood, wit en zwart.
De rode telefooncel is het neusje
van de zalm. Overal zie je de Roze
Ruit terugkomen. "Twee roze drie
hoeken, is een Roze Ruit", vertelt
Leny
De keuken is al even professioneel
ingericht: gloednieuw, glimmende
apparatuur.
Leny: "ja, je zou natuurlijk met
een paar oude gasfornuisjés kun
nen beginnen, maar omdat wij ons
eigen werk wilden kreëren, wilden
we dat ook zo goed mogelijk. Het
is veel prettiger werken met goed
materiaal. Meneer van de Valk
(van motel Nuland e.d.) - als hij
van plan is weer een nieuw motel
te beginnen, pakt hij het ook
professioneel aan. Omdat wij
vrouwen zijn, zouden we met min
der genoegen moeten menen?"
