waar-
Het idiote is wel dat als een
vrouw die ongehuwd samenwoont
aangifte komt doen van verkrach
ting door haar vriend er vlot
proces verbaal op wordt gemaakt.
Alsof dan de bewijsvoering zoveel
anders zou liggen dan bij een ver
krachting binnen het huwelijk.
De heer v.d. Meer heeft gelijk
als hij zegt dat wanneer een ge
huwde vrouw door haar man ver
kracht wordt er sprake is van
een slecht huwelijk. Maar door te
stellen dat zij dan maar op moet
stappen gaat hij k mpleet voorbij
aan de nog steeds vaak voorko
mende financiële afhankelijkheid
van de vrouw. Over de emotionele
en geestelijke afhankelijkheid nog
maar niet te spreken.
De opmerking over het gemak
mee vrouwen dan aangiften van ver
krachting zouden kunnen doen als
het een dag niet meezit slaat al
les. Hieruit blijkt duidelijk dat
gehuwde vrouwen en verkrachting
en binnen het huwelijk niet se
rieus genomen worden, met o.a.
het gevolg dat een verfijning van
de formele bewijslastenaanvoering
achterwege blijft. Momenteel is
het nog steeds zo dat gehuwde
mannen door de wet beschermd
worden. Er wordt ze geen stro
breed in de weg gelegd om hun
vrouw te verkrachten eenvoudigweg
omdat de wet dit ontkent. En de
vrouwdie kan geen kant op.
het slachtoffer. Immers, alleen
de aangegeven verkrachtingen
bij de politie komen in de publi
citeit. Teveel mensen, mannen en
vrouwen, denken nog steeds dat
Verkrachtingen alleen door los
lopende gestoorden in het struik
gewas gepleegd worden. Hierdoor
o.a. blijft verkrachting een indi
vidueel* probleem., Omdat vrouwen
die door een bekende,of binnen
hun huwelijk verkracht worden dit
vaak niet als zodanig onderkennen
Een andere zeer belangrijke fak-
tor, en dit geldt dan de gehuwde
vrouwen, die ertoe bijdraagt dat
verkrachting niet als zodanig
onderkend wordt en dus een"indi-
vidueel probleem blijft, is het
feit dat verkrachting binnen het
huwelijk door de wet ontkend
zelfs gelegitimeerd wordt. Onder
verkrachting wordt immers ver
staan het "met geweld buiten echt
vleeschelijke gemeenschap hebben".
Een getrouwde vrouw die aan
gifte doet van verkrachting wordt
dus in ieder geval wettelijk maar
ook vaak letterlijk ontkent.
In het gesprek met de zeden
politie vooerde dhr. v.d. Meer
hier het volgende voor aan:"Het
is binnen een huwelijk moeilijken
na te gaan of de gemeemnschap al
dan niet onder dwang plaats heeft
gevonden. De rechter kan toch
moeilijk op de rand van het echte
lijk bed gaan zitten. Bovendien,
.als een getrouwde vrouw door haar
man verkracht wordt is dat geen
goed huwelijk en dan moet zij daar
maar uitstappen.Verder is het na
tuurlijk gemakkelijk voor een vrouw
om aangifte van verkrachting te
doen als ze het een keer een dag
niet ziet zitten."
Toen we dhr. van der Meer naar
zijn mening over de akties van
vrouwenwraak vroegen zei hij dat
dit niet zijn terrein was.
Persoonlijk kon hij zich niet voor-
