correspondence
38
Tilburg, 29-ll-'82
Mijn dierbare Martha,
ik
veel liefs,
vijf zoenen,
jf
rtois
wel
maar
»iS''
Ps
wat het antwoorden van je vraag
dat ik je vraag ook niet opgemerkt
Je zou nu wel een nieuwe
dus. Ik stel
geheel
je Titia
Nu vraag ik je voor de laatste maal mijn naam niet af te korten
zoals jij dat steeds doet. Het is dan wel zo dat ik mij reeds een
aantal jaren begeef in de 'beweging'maar aan sommige moderne
woorden wen ik nooit. Een afschuwelijk lot, dat mijn naam de ge
legenheid biedt, haar zo te gebruiken.
Verder was het verfrissend, je brief te lezen. Het spijt me,
zal in de toekomst mijn best doen om je niet met de krisis te
konfronter enDat zal niet meevallen, weet ik nu al. Want ik meen
dat ik de krisis toch wel voel hoor. Het komt mij namelijk voor,
dat sinds ik mijn 'loopbaan' begon, nu al weer heel lang geleden,
mijn inkomen steeds hetzelfde is gebleven. En het komt mij ook
voor alsof bijvoorbeeld een brood, wel tien keer zoveel kost, nu.
Ik zal je er niet meer mee lastig vallen. Je kunt wel zeggen dat
er twee sterke stromingen ontstaan zijn de laatste tijden. Die van
de krisis en die van als de bom valt. En deze twee bij elkaar
vormen het doemdenkendacht ik.
Soms vang ik wat op van een stroming uit Frankrijk, het nieuwe
denken, iets met taal of zo, die zeggen niets meer, en als ze wat
zeggen, i*s het niet te lezen. Naar is dat voor jou zeg, allemaal
de keerzijde van de krisis. Daar heb ik mij nooit zo bij stilgezet
Teveel bezig met mijn eigen truukendoos
Het was ooit een meisjesdroom van mij, om een suikertante in de
buurt te hebben. Nu heb ik er veel meer als één, maar ik ben het
intussen wel afgeleerd om zómaar van hun gulle gaven te genieten
Je moet je eigen bonen doppen, weet je wel. Onafhankelijk zijn,
op alle gebieden bij voorkeur
Het is wel een aanvaardbaar ekskuus ja, tegenwoordigde krisis.
Maar daar zoude ik het niet meer over hebben. Kan het eigenlijk
niet wederom een geweldige afleiding zijn van onszelf? Net als de
wapenwedloop, waar we ons zo in verliezen.... vraag ik mij af
ineens. De ideeën hebben' hardnekkig plaatsgevatin ieder geval.
Maar weet je, nog hardnekkiger is Sinterklaasdie blijft langs
komen, ieder jaar, Net als Christus, die blijft ook maar geboren
worden. Geheel tegen mijn wil, en geen artikel in de wet hierover
nog, waar ik mij op kan beroepen.
Veel verder kan ik je niet helpen,
betreftik moet eerlijk zeggen
heb, zo onafhankelijk als ik geworden ben. Je zou nu
bloempot willen en gordijnen en een kulturele avond,
voor dat we volgende week eens een dagje afsprekenEn
volgens de allernieuwste stroming zien wij eruit als beroemdheden
uit het verleden, okee?
I
