19
t
De kat
vervolg op pag.36
Ananda werd wakker van de zonne
stralen, die over haar gezicht
gleden. Aan het voeteneind lag
de lapjeskat tevreden te spinnen.
Verder was het bed leeg.
Ananda voelde zich heel gelukkig.
SappieSappie, klonk het tege
lijk met het bonzen van haar
hart binnen in haar.
"Sappie", fluisterde ze.
bewoog en miauwde even.
De volgende dag vonden boeren
uit de omgeving het lichaam van
Ananda. Mannen durfden het land
goed niet meer te betreden, zo
dat de hemel-vrouwen voortaan
geen energie meer hoefden te
verspillen aan het zich trans
formeren in katten om mannen
Het was een prachtige dag. De
zon straalde uitbundig en deed
het gras en de planten glanzen.
Ananda en de kat doolden door
het bos, in volle teugen genie
tend. Het hart van Ananda was
boordevol met maar één klank
Sappie
Plotseling maakte de kat zich
los en liep een eind weg bleef
staan of ze wilde zeggen "kom
maar" en was vervolgens in het
struikgewas verdwenen. Ananda
liep haar achterna. Ze had nog
maar een paar stappen gezet, of
ze hoorde uit de richting waarin
de kat verdwenen was een ijl
vrouwengezang. Als een magneet
werd ze ernaar toe gedreven.
Steeds dichter werd het gewas en
steeds duidelijker de vrouwen
stemmen. Het gewas week uiteen
en ze stond plotseling in een
wei vol met bloemen, omringd met
bomen en doorsneden door een
kabbelend beekje. Overal waren
vrolijke, vriendelijke vrouwen
gezichten, die op haar gericht
waren
"Ananda, Ananda". Sappie omarmde
haar en bedekte haar gezicht met
kussen. "Sappie". Het duurde
even voor ze weer aandacht voor
hun omgeving hadden.
"Wat is dit, Sappie, waar ben
ik?"
Sappie legde haar arm liefdevol
om de schouders van Ananda.
"Dit, Ananda, is de vrouwenhemel.
Alle vrouwen, die in hun leven
veel voor andere vrouwen betekend
hebben, komen hierheen. Hier le
ven we verder en van hier uit
hebben we een enorme invloed-op
de maatschappijVan hier uit
zenden we al onze goede krachten
naar de vrouwen die buiten leven.
Hier bundelen we onze energie.
Hier zij n we samen sterk. Samen
werken we hier aan een beter le
ven voor vrouwen.
Kijk, daar lopen Emmeline Pank-
hurst, Jeanne d'Arc, Joke Smit
en Virginia Woolf. Namen, die je
zeker wel kent. Misschien ken je
mijn naam ook wel. Ik ben Sappho"
Al lopend waren ze bij een plaats
gekomen, waar veel vrouwen ston
den. Ze weken uiteen om Sappho
en Ananda door te laten. In hun
midden stond een grote, stralen
de vrouw.
"Dag, Ananda", zei ze, "ik ben
Lilith. Je hebt je waardig ge
toond om in ons midden te zijn.
Wil je hier blijven? Het kost je
alleen je aardse lichaam, dat
moet je achter laten, maar daar
voor in de plaats krijg je een
hemel-lichaam, waarmee je onein
dig veel mogelijkheden hebt. Wil
je dat?"
Ananda's stralende gelaat zei
meer, dan woorden kunnen zeggen.
bed. Plotseling voelde ze een
beweging. Ze opende haar ogen en
zag, dat het de kat was. Ze lag
dicht tegen haar aan en spinde.
De ogen van de kat lieten haar
niet losHet leek wel of ze in
die ogen verdronk.
Ogen van de kat? Nee, de ogen
van Sappie? Haar ogen?
"Sappie", kreunde ze en tegelij
kertijd voelde ze een vrouwenli
chaam tegen zich aanvleien. Ze
werd opgenomen in dezelfde gol
vende beweging, zachte handen
streelden haar lichaam en nog
zachtere kussen beroerden haar.
Samen gingen ze over in één op
perste extase.
