6 1 José 0. Sinds ik dit gesprek gehad heb, en de verklaring van het Blijf- huis in Nijmegen gelezen heb, hóór ik ook steeds meer verha len, die me vroeger misschien minder opvielen, van en over vrouwen die het thuis moeilijk hebben. Vrouwen die nog stééds thuis zitten, omdat ze zich te oud voelen om die stap te ne men om hun man te verlaten en in weet ik wat voor tehuis te recht te komen, vrouwen die niet weg durven, uit angst voor de dreiging van hun man of vriend dat zij in dat geval minstens vermoord zullen worden. Vrouwen die niet weg kunnen omdat zij geen geld -hebben Afgelopen half jaar werden ruim 30 vrouwen vermoord door hun man of vriend. Dat is 30 vrouwen teveel. Dagelijks worden honder den vrouwen mishandeld en ver kracht. Alle Blijf-huizen in het land zitten overvol, en zolang er nog Blijf-huizen nodig zullen zijn, is het minste wat we kunnen doen, er nóg een oprichten. Wat vrouwen in andere steden kunnen 'kunnen wij hier ook, dus als jij ook tijd hebt, en je je geroe pen voelt om je in te zetten voor de- oprichting van een blijf- huis hier in Tilburg, schrijf dan naar: postbus 3181, t.n.v. vrou wenkrant, 5003 DD Tibburg. Hoe komt het dat jullie totnu- toe nooit echt serieus aan die plannen gewerkt hebben? Dat ligt nogal simpel, ieder van ons heeft een baan, of stu deert. We hebben geen van al len tijd om er echt helemaal in te duiken. Maar iedere keer als we samen zijn, hebben we het er wel over, en telkens zijn we het er wel samen over eens, dat er toch wel eens iets zal moeten gebeuren. Het belangrijkste op dit moment is, een groep vrou wen te organiseren, die erva ringen en opvanghuizen gaan on derzoeken, en die gaan uitplui zen wat er mogelijk en nodig is-. Ik hoop dat er op deze manier wat vrouwen zullen reageren, want ik geloof dat er zat wer keloze vrouwen zijn, die hun tijd op een zinvolle manier wil len besteden! gaan kraken, maar dat is na tuurlijk geen goede oplossing, omdat je dan veel te veel in de publiciteit komt, iets wat een Blijf-huis natuurlijk helemaal niet kan gebruiken. Verder denk ik dat we moeten starten met vrijwilligsters, en dat we daar na zo snel mogelijk ook een be taalde baan moeten creëeren, via die werkverruimende maatregel. Dat lijkt me belangrijk omdat de groep vrijwilligsters best vaak zal veranderen, en op die ma nier is er tenminste iemand die er voor vast zit, nn de zaak wat coördineert. Ik denk dat de groep begeleid sters ook vrij groot moet zijn, en ook wel hecht, zodat je el kaar goed kunt steunen. Ik denk namelijk wel dat de ellen de die je zo allemaal zult ho ren, je zeker niet onberoerd zal laten.

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1982 | | pagina 8