a tot besluit carla Cultuur en Ontspannings Centrum. Officieel anno 1946 voorheen de Shakespeare Club. Vereniging tot intergratie van homoseksualiteit Potten zijn bij een heleboel akties en initiatieven betrok ken. Fakkeltochten, abortusakties Miss Korvelverkiezingenacht maart vieringen, ze knappen het vrouwencentrum mee op, zitten in de vrouwenkrant, hebben eigen aktiviteiten als avonden in vrouwenkafeesen het lesbies lente festival a.s. 27 maart. Er zijn lesbiese vrouwen die vrouwenbevrijding belangrijken vinden dan homobevrijdingen andersom, er zijn vrouwen die allebei even belangrijk vinden. Er zijn lesbiese vrouwen die niets met mannen en hetro’s te maken willen hebben. Er zijn lesbiese vrouwen die niets met feminisme te maken willen heb ben. Er zijn lesbiese vrouwen die altijd al wisten dat ze les bies waren, en er zijn er die het ontdekken vanuit een femi- nisties bewustzijn. Roos, met wier hulp ik dit ar tikel optekende, vroeg mij, waar sta je nu zelf? duidend op de bovenstaande opsomming. Welnu, op dat moment had ik mijzelf zo graag een dagje simpel hetro gewenst. Ik werd het alleen niet eens met mezelf of ik dan ook een ongeëmancipeerde blanke man wilde zijn, dat leek mij een al te grote konsessie aan mezelf, om een dagje niet te hoeven vechten, niets weten van dis- kriminatie en onderdrukking. Zelf ben ik via de' grote 1 ange stilte de subkultuur ingerold. Iets bewuster via de haagse in- teraktie groep homofiele jongeren (HIGH) naar het COC. En toen de vrouwenbeweging, omdat ik daarin buitengewoon veel herkenning zag. Ik voel mij toch vaak verscheurd, een been hier, een been daar. Soms snap ik niet waar feminis- tiese potten haar druk over lo pen te maken, soms gruwel ik van sommigen van mijn lesbiese vrien dinnen als ze weer zo schamper doen over de vrouwenbeweging. Soms heb ik heimwee naar de sub kultuur waar we slechts potteus en met onszelf bezig waren, ik weet nu dat het mij niet ge noeg zou zijn. Ik koester de ijdele hoop dat zoveel verschillende vrouwen elkaar vinden in de komende tijd. Zolang er nog een pot gediskrimineerd wordt, geldt dit voor alle vrouwen. Dus werk zat. 1 'COC. Sinds het bestaan van kruit zijn potten in Tilburg duidelijker a.anwezig, oogsten kritiek, wor den soms ook overschat in haar sterk zijn. "Waarom noem je je pot, kun je niet gewoon doen?" Pot is jarenlang een scheld woord geweest, we hebben het teruggepakt, met trots even als het symbool van de roze driehoek Het is belangrijk om herken baar te zijn, te zien dat je niet alleen in Tilburg rond loopt, te laten zien dat je talrijker bent als de hetronorm ooit had kunnen denken.

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1982 | | pagina 22