uit het logboek
12
de eerste
overdenken en behartigen
moet naar mijn idee
toegelaten worden tot de
vrouwenbeweging en dus
ook het vrouwenkafee
ongeacht hun sekse."
Het vrouwenkafee blijft een
vrouwen-kafee
Dertien januari 1982 vist Carla
het logboek uit een doos op -
door de verhuizing is het lang
verborgen gebleven - en schrijft
in rose koeieletters
"Van Sasse van Ysselstraat 16.
Hebben wij niet een prachtig
pand
"Weg met het kabinet VanAgt/
Wiegel", is het eerste
antwoord
Een andere kritiek:
"Het ergste stoorde mij de
groepsvorming hier.
Mijn ervaring hier is dat
iedereen alleen maar kletst
met degene met wie zij
binnenkomt
En zo duwen vrouwen zichzelf
weer in de slachtofferrol en
anderen in een moederrol
In mei 1980 wordt ook in het
logboek de diskussie over/met
lesbiese vrouwen geopend.
"Liever levend lesbies dan
doodnormaal
een pagina groot geschreven en
ondertekend door enkele potten.
Op 30 november 1977 opent
Yvonne Thomassen het logboek
van het vrouwenkafee.
"De bedoeling van dit logboek
is: dat iedere vrouw die iets
wil vertellen, zeggen,
afreageren, opbouwen, spuien
afbreken, organiseren,
evalueren, kankeren, liefs
wil vertellen, leuks wil
vertellen, mededelingen wil
doen, kortom wil reageren
dit in dit boek kan doen."
Ruim vier jaar bestaat het
logboek en het is nog niet voor
de helft gevuld met kritiese
kommentaren, oproepenliefdes
verklaringen klaagzangen,
dronkevrouwspraat.
Toch geeft het logboek een zeker
beeld van de afgelopen vier jaar
vrouwenkafee
De vraag "wel of geen mannen in
het kafee?" wordt ook hierin
aangekaart
"Mannen in het vrouwenkafee?
Waarom, dan kun je evengoed
naar een gewoon kafee gaan.
(...)Dus geen mannen op
deze gezellige avonden hier'.'."
Enkele vrouwen sluiten zich
hierbij aan. Een andere vrouw
is het hiermee niet eens.
"Iedereen die de belangen
van de vrouw serieus wil
Sommige vrouwen blijken
hooggespannen verwachtingen te
hebben van het vrouwenkafee;
niet dat je,zoals in elk ander
kafee, zelf kontakt moet maken,
maar dat je opgevangen wordt,
dat anderen op jou afstappen.
Blijkbaar komen ze daarin
bedrogen uit.
"Niemand die eens bij ons
tafeltje kwam buurten."
"We hopen dat we de volgende
keer wat meer contact
krijgen Oké
Het viel dus tegen,
keer
"Misschien heb ik me er
teveel van voorgesteld,
zoiets van: met open armen
ontvangen worden, meteen
contact en vooral veel
contact
'"7"
I
L/’J
