Beweging in meiden K 5 ll Meestal is het zó dat meiden veel meer met andere meiden optrekken dan met jongens, die spelen eigenlijk nauwelijks een rol in hun leven. Met vriendinnen praten ze over hun problemen en geheimen, bij elkaar vinden ze herkenning, maken lol, halen kattekwaad uit. Totdat vanaf een bepaalde leeftijd er ineens een verschuiving plaats vindt, en jongens een belangrijke plaats gaan innemen in hun leven. Van pesterige jochies, veranderen ze in figuren die iets spannends en geheimzinnigs met zich meedragen een dertienjarig meisje aan wie we vroegen wat voor haar het verschil was tussen jongens en meisjes vertelde, innig gearmd met haar vriendin: "Nou ja, met jongensdat is, eh... nou ja....seks hé.") Alles begint opeens te .draaien om "versierd worden" en het dat de man of vriend ook moet helpen in het huishouden, en eerst nog een tijdje te werken voordat er kinderen komen. Wij zelf hebben het gevoel dat ze ondanks deze kleine veranderingen toch in eenzelfde patroon terecht zullen komen. Als meiden zich wél bewust bezig gaan houden met feminisme, is dat vaak pas als ze het huis uit gaan en/of een vervolgopleiding beginnen. Dat is eigenlijk heel jammer. Een manier om meiden al éérder bewust te maken van hun positie als meid en vrouw, is bijv, om het vak feminisme en roldoorbreking in te gaan voeren op middelbare scholen. Meiden komen heel weinig in aanraking met het feminisme omdat ze er van huis uit, en ook op school, niet veel over te horen krijgen. En als ze ermee in aanraking komen (bijv, door krant of t.v. etc.) lijkt datgene wat ze dan te horen krijgen, zó extreem, dat ze het nooit zouden betrekken op zichzelf, of wat zich afspeelt in hun omgeving. Toch is er al wat aan het veranderen. Meiden vinden het tegenwoordig vaak ook onzin als zij wel moeten afwassen en hun broer niet, als hij mag roken en zij niet. Ze proberen daar dan wel iets tegen te doen door bijv, kwaad te worden, maar daar wordt dan vaak toch niet naar geluisterd. Het beperkt zich dus vaak nog tot een heel individueel knokken. Dit soort onderdrukking kennen ze dus al wél, maar het komt vaak helemaal niet in ze op om dat ook in verband te brengen met datgene waar feministes voor strijden. Feministes zijn vaak nog rare wezens, lelijke vrouwen, mannenhaatsters We hebben het idee dat dat vooral komt door de negatieve manier waarop er door volwassenen (ouders, leraren etc.) in hun omgeving op feministes gereageerd wordt. Veel meiden hebben vaak toch wel een voornemen om later niet in dezelfde situatie als hun moeders terecht te komen, bijv, door niet meteen te trouwen maar eerst te gaan samenwonen, door te stellen Omdat we ons afvroegen hoe het komt dat meiden vaak zo weinig in aanraking komen met het feminisme, en wat meidenfheel algemeen genomen dus) dan wel bezighoudt, zijn we met een vragenlijst naar meiden van een LHNO MAVO, en HAVO/VWO gegaan. Aan de hand van dat onderzoekje en onze eigen ervaringen schreven we dit artikel

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1982 | | pagina 7