jose, over mezelf:
31
geachte abonnee
sa-
Josê
namens de redaktie,
klaar
prijs twee gulden te laten
bedragen. Vanwege de gestegen
kosten, met name de drukkosten,
was de oude prijs (ƒ1,75) te
laag, maar gezien de huidige
ekonomiese krisis, die in
iedervrouws portemonnee voel
baar is, vonden we ƒ2,50 te
hoog. Dus twee gulden.
Dat je de krant meer steunt
door een abonnement te nemen
hoeft geen betoog.
Binnenkort krijg je een brief
thuisgestuurd, waarin we je
vragen je weer te abonneren.
We streven naar 175 abonnees
in het jaar 1982.
omdat ik bedacht dat zij een
kontaktorgaan moet zijn tus
sen verschillende vrouwen
groepen) in en om Tilburg.
Is dat kontakt er niet dan
denk ik dat er veel minder
eenheid zal zijn in de hele
vrouwenbeweging. Er zou ge
schreven moeten worden over
bepaalde aktiviteiten die ge
weest zijn of nog gaan komen,
en over ervaringen met betrek
king tot een bepaald thema.
Ik denk dat de krant alleen
maar kan bestaan als er zeker
heid is dat er bij andere
vrouwen óók behoefte aan is,
dit zal zich dan hopelijk uit
en in kopij en positieve re-
ak
n<
g
kaft, foto's in de krant,
kleurendruk enz. enz.
Daarom dus tienduizend gulden
gevraagd. De vraag is of we
het krijgen.
Uiteraard staat of valt een
krant met haar abonnees. Op
dit moment hebben we 127 a-
bonnees
Het abonnementsgeld bedraagt
twintig gulden per jaar voor
zes nummers. Je bent zelf
goedkoper uit wanneer je de
krant los koopt.
De laatste twee kranten
kostten ƒ2,50 per stuk. De
krant 'Vrouwen en politiek'
omdat dat een dubbeldik num
mer was en de Moederschaps-
krant, omdat sommigen van ons
vonden dat die prijs gehand
haafd kon blijven.
Na enige diskussie hebben we
besloten om de losse verkoop-
in kopij en positieve
es (en het aantal abon-
Verder is er natuurlijk
d nodig en een aantal ak-
t jve redaktieleden
Mijn eigen bijdrage vind ik
nog moeilijk te omschrijven.
Iets wat ik zeker weet is dat
ik totaal niet kan tekenen.
Dit was het.
Al een half uur zit ik op mijn
papier te turen, en heb nog
geen letter geschreven.
Hoe verwerk ik de antwoorden
op de vragen die mij gesteld
werden toen ik bij de redaktie
wilde in een goedlopend stukje
zonder dat er meteen mensen
gaan bedenken hoé slecht ik
toch wel niet schrijf? ('wil
die nu de journalistiek in?')
Ik ben José, bijna 18 jaar,
deed vorig jaar eindexamen,
en omdat ik niet meteen aan
een vervolgopleiding begon
nen ben, besloot ik dit jaar
te vullen met kursussen, een
beetje werk en vrijwilligers
werk. Ik ben bij de redaktie
gekomen, omdat ik dus mis
schien door wil gaan in de
schrijfrichtingen het me
gewoon erg leuk leek om wat
meer dingen met vrouwen
men te doen.
Over de krant:
Ik denk dat zij onmisbaar is.
Ik kwam-tot deze konklusie
Blijf abonneemaak je
vriendin, je moeder of je zus
abonnee of word zelf abonnee
van de vrouwenkrant'.
