potstory.
23
deel 3
Ma
zo n
en ze
Vooraf; Julian is hoofd op
een afdeling in een schippers
internaat. Anne, een van de
leidsters die onder haar wer
ken, is lesbisch. Dit weet
echter niemand op de afdeling.
Anne raakt verliefd op Julian.
Tijdens een vrouwenavond in
het vrouwencafé ontdekt Julian
dat Anne lesbisch is. Er vindt
dan een confrontatie met el
kaar plaats in het vrouwenca-
f e
Julian ging er een hele
3re wereld open die ze nog
it had ervaren. Een wereld
i vrouwen waarin vrouwen
ouw-mens waren en niet zo-
Anne niet meer de oude Anne
voor haar. Het was een vrouw
geworden' waar ze razend
nieuwsgierig naar was. "Wil
Je iets drinken van me?",
vroeg Julian. Anne knikte.
"Vluchten kon niet..." Maar
waarvoor zou ze vuchten? Om
dat belachelijke verhaaltje
aan te horen over het weer?
Alsof haar dat ene sodemieter
interesseerde. Ze was wel
goed maf om dat verhaal aan
te horen, om te knikken en
stommetje te spelen. En waar
voor...?? Alleen omdat de
buitenwereld het zo moeilijk
heeft met het gegeven les
bisch te zijn. Haar hele le
ven liet ze leiden door die
buitenwereld
Er was iets geknapt bij Anne
toen Julian over het weer'was
begonnen. Ze voelde langzaam
maar zeker POWER in zich op
komen. Ze voelde het in haar
hele lichaam. Ze rechtte haar
rug, kin omhoog en keek Ju
lian recht in haar donker
blauwe ogen. "Een jonge graag,
althans als het om alcoholi
sche dranken gaat!!!"
Een moment was het stil. Ju
lian had als het ware tijd
nodig om het grapje te be
grijpen. Toen schoot ze in
een lach en daarmee werd me
teen de spanning opgeheven
die er tussen hun tweeën was
ontstaan. Opeens vond Julian
het niet moeilijk meer om te
vragen wat haar bezighield en
voor Anne was het een opluch
ting hierover te praten. Het
werd een gezellige avond.
VO''
a>
n
v 1
v ouw-mens waren en niet
als in de buitenwereld waarin
de vrouwen direct gekoppeld
werden aan een man. Alsof de
een niets zonder de ander kan
en de ander niets zonder die
In Anne’s hoofd dreunde con
stant het liedje van Jenny A-
rean en Frans Halsema: "Vluch-
ten.kan niet meer, ik zou niet
weten waar naar toe..."
Ze merkte dat ze niet meer na
kon denken en Julian alleen
maar aan kon staren. "Vluchten
kan niet meer
Julians hersens daarentegen'
draaide op volle toeren. "An
ne lesbisch! Wat raar dat ze
dat nooit vermoed had. Zou ze
er niet voor uit durven komen?
Zou ze er gelukkig mee zijn?
Vrouwen die van vrouwen hou
den, wat moet ik me daarvan
voorstellen!! Wat moet ik in
vredesnaam tegen haar zeggen.
Zou ze niet beledigd zijn als
ik hierover wil praten."
Julian merkte plotseling op
dat de stilte tussen hun twee-
en pijnlijk stil en lang werd.
Abrupt vroeg ze: "Is het bui
ten koud?" Het sloeg werke
lijk nergens op en Julian
aliseerde het zich op het
ment dat ze het vroeg,
trachtte de zaak nog wat te
redden door uit te gaan leg
gen dat het daar straks
slecht weer was geweest
nu wel benieuwd was hoe het
weer nu was. Ze voelde van
binnenuit hoe zeer ze zich
zelf tegen zat te praten. Ze
was helemaal niet nieuwsgie-
rignaar het weer. Ze was al
leen benieuwd naar Anne. Op
de een of andere manier was
re-
mo-
Ze
1
it
