dispensatie
3
andere taak
terugblik
maatschappij
ook
-
-
de week als vrijwilligster achter
een bar.
Na ons trouwen verlangde ik al
vrij vlug naar een kind en was
dan ook erg blij toen na 14 maan
den de eerste werd geboren. We
woonden toen op twee kamers met
gebruik van keuken. De slaapkamer
was 3.50 bij 2.50mtr. waar ook
nog een kinderledikantje op stond.
Na anderhalf jaar wilden we toch
wel graag een tweede kind (want
ik vond het een rijk bezit) en
tevens speelde een rol dat we dan
in aanmerking kwamen voor een
woning. Die kregen we met hulp
van anderen dan ook, een maand
voor de tweede werd geboren. Ik
vond het destijds al geen vanzelf-
Eigenlijk heeft de maatschappij
je nu waar ze je hebben wil;
je kunt je moeilijk onttrekken
aan schoolplicht en je vakanties
moet je aanpassen. Maar dit
vind ik niet zo ergAls je in
een bedrijf werkt moet je
je vakanties aanpassen.
Ik ben 59 jaarkatholiek opgevoed,
getrouwd en moeder van drie kin
deren en was bijna 24 jaar toen
ik trouwde. Op mijn 25ste kreeg
ik een zoon op mijn 2?ste de
tweede zoon en op mijn 32ste nog
een dochter. De oudste zoon is
nu 34, de tweede 32 en de jongste
is 26 jaar.
Alle drie zijn ze getrouwd en ik
heb inmiddels drie kleinkinderen.
Voor mijn trouwen was mijn beroep
kledingstopster voor een stoppage.
Mijn bezigheden zijn nog steeds
de huishouding en mijn hobby's
zijn kaartspelen, bloemschikken,
handwerken en puzzelen. Daarnaast
zit ik sinds 4 jaar in het buurt-
kommitee en werk een middag in
Nu de oudste naar de kleuter
school gaat, merk ik dat je als
moeder een andere taak gaat
krijgen. Het verzorgende gaat
eraf en naar mate ze groter
worden krijg je meer kontakt
De dag krijgt ook een andere
indeling. Ik moet er niet aan
denken terug te gaan naar de
tijd van enkel eten geven,
schone luier om doen.
Door haar naar school gaan
wordt de wereld wat ruimer.
Je gaat er meer bijhorenJe
kunt wat mee doen op school
legt kontakten met andere men
sen. Ik ben blij dat het afge
lopen jaar achter de rug is.
Door de kinderen ben ik bewuster
gaan leven. Daarin hebben ze me
verrijkt. Het heeft me uit de
bekrompen wereld van het zieken
huis gehaald. De kinderen heb
ik vrijwillig genomen en voel
me verplicht om ervoor te zor
gen. Hoewel ik me niet bewust
was van de hoeveelheid energie
die het vraagt. Het is ver
moeiend om vaak met veel dingen
tegelijkertijd bezig te zijn.
Maar ik vind dat je er niet
kontinue alle energie in hoeft
te steken.
en
