het vrouwenkafee
tilburg
31
1 ia
F'
In die 2j jaar had het 00-kafee
geen eigen ruimte, maar huurde
voor een avond en twee ochtenden
in de week een kafeeruimte:
eerst het KWJ-gebouw, later
Molenstraat 100. Over dit laat
ste pand was een kontrakt ge
sloten, dat per 1 april ’81
afliep. Maar geen nood: de on-
derhandelingen met de gemeente
waren al in een ver stadium;
het pand Sasse van Ijselstraat 16
zou het vrouwentrefcentrum van
Tilburg worden.
MAAR: op het laatste moment
Zoals iedereen zo langzamerhand
wel weet, kampt het 00-kafee
Tilburg al lange tijcï+met ern
stige huisvestingsproblemen.
Voor de volledigheid nog even
een blik terug;
Al ruim 2J jaar is het 00-kafee
samen met en vertegenwoordigd
in de vrouwenraad met de gemeen
te aan het praten over een pand
Dit pand zou een vrouwentref
centrum moeten worden, dus zo
danig dat alle vrouwengroepe
ringen van Tilburg hier gebruik
van zouden kunnen maken.
gezinnen. De konfessionele regering, (Colijn o.a.) drager en be
schermer van de konservatieve ideeën omtrent de vrouw, vindt dat
vrouwen de koesterende funktie van het gezinsleven moeten ver
vullen
De regering maakt gebruik van de slechte ekonomische situatie en
de algemene publieke opinie dat verbod van vrouwenarbeid de wer
keloosheid kan verminderen. De katholieke regering weet zich bo
vendien gesteund door pauselijke ecyclieken en door de bisschoppen.
In 1935 wordt er ’n wet aangenomen die bepaalt dat onderwijzeres
sen en ambtenaressen wanneer zij trouwden ontslagen worden.
In 1937 wil Rommede katholieke minister van sociale zaken, met
een wetsvoorstel alle loonarbeid van gehuwde vrouwen verbieden
want: "De overheid behoort zich openlijk te scharen aan de zijde
van hen die menen dathet gezin beschermt dient te worden
tegen het verrichten van beroepswerkzaamheden door de gehuwde vrouw.
Het wetsontwerp is er dankzij een aktief verzet van de vrouwenbe
weging nooit doorgekomen en door minister v.d. Tempel van de
S.DA.P. in 1939 als wetsvoorstel ingetrokken.
Heel duidelijk blijkt uit allerlei bronnenmateriaal dat ook in
Nederland het terrein van de vrouw thuis lag bij de zorg voor man
en kinderen en eventuele onderduikers.
In de "grote" politiek en het openbare verzet zijn weinig vrouwen
te vinden. Dat zij daartoe in staat waren is ons voorgeleefd
door b.v. Hannie Schaft.
Ik wil dit artikel graag eindigen met 'n citaat van Angelica Ba-
labanoff, een Russische vrouw die leefde onder ’t stalinistische
bewind in Rusland zo’n 50 jaar geleden:
"De ervaring van de enkeling net betrekking tot historische gebeur
tenissen is niet alleen haar of zijn persoonlijk eigendom. Het
dient ter beschikking te worden gesteld van diegenen die er hun
voordeel mee kunnen doen.De geschiedenis is schaamteloos ver
valst.... Nooit is het noodzakelijker geweest de waarheid te ver
tellen dan vandaag!"
!f
