I
I
I
I
15
sexualiteit
vertrouivelijke band
wassene
s
De
Zeker in het begin hebben we
veel gepraat over hoe je een
goed, gelijkwaardig kontakt met
‘de kinderen kunt ontwikkelen.
Met name Marieke was emotioneel
erg afhankelijk van Bennie en
heel gevoelig voor afwijzing.
Ikzelf werd er sterk mee gekon-
fronteerd, dat je niet zomaar
een vertrouwelijk kontakt
krijgt, maar er moeite voor
moet doen. Om als ze afwijzend
op mij reageerde of om Hennie
vroeg, niet meteen te zeggen:
oké, ga maar naar Hennie, dan
hoeft het van mij ook niet.
Maar proberen er achter te ko
men wat haar dan dwars zat:
naar mij, naar Hennie, of naar
anderen'door er met de andere
volwassenen over te praten.
En zo proberen tot haar door
te dringen, een band met haar
te ontwikkelen.
Zo werd ik door Marieke met
een probleem gekonfronteerd
nl. me snel afgewezen voelen,
wat ook naar volwassenen speelt.
Het steeds gekonfronteerd wor
den met hoe ik met mensen om
ga, met waar ik me onvrij in
voel, met wat ik minder ont
wikkeld heb; dat is wat mij het
meest raakt en boeit in de op
voeding
Ik ervaa.r steeds dat opvoeden
van kinderen niet los staat
van mijzelf: hoe ik zelf ben,
mezelf tot nu toe ontwikkeld
heb. Daarom kun je kinderen
volgens mij ook- niet in je
eentje opvoeden en kan het
niet los van steeds bezig zijn
met hoe jezelf in het kontakt
met volwassenen staat.
haalt de boodschappen. Vanaf
5 uur komt er een tweede vol-
bij. Er zijn dan 2
volwassenen die samen met de
kinderen eten, daarna nog spe
len of iets anders en ze naar
bed brengen.
Ook 's avonds zijn we om beur
ten thuis bij de kinderen.
Zuidoosterstraat is dus duide
lijk de centrale plaats voor
de kinderen.
De andere volwassenen, die
niet bij de kinderen eten, e-
ten op het adres waar Fried
woont. Daar hebben we nl. met
de mensen uit dat huis een
eetgroep gevormd. Ook daar
heeft ieder een taak wat be
treft koken en afwassen.
Ook de weekenden doen we geza
menlijk, in die zin, dat er
de hele dag 2 volwassenen zijn,
die aansluitend op de dag met
de kinderen eten en ze naar
bed brengen.
Kwa tijd is er dus als uitgangs
punt een ongeveer gelijke ver
deling. Dat wil niet zeggen
dat als iemand van de volwasse
nen een dag met een van de kin
deren wil optrekken, dat niet
mogelijk is. Daar kan steeds
over gepraat worden. Elke zon
dagavond komen we bij elkaar
om door te praten over hoe het
met de kinderen gaat, hoe het
kontakt tussen de volwassenen
en de kinderen is en tussen de
volwassenen onderling; en over
praktische zaken: dingen die
in huis moeten gebeuren, het
schema van die week enz.
Een ander, heel belangrijk
punt, wat regelmatig terugkomt
in de onderlinge gesprekken,
is sexualiteit.
Marieke staat daar veel vrij
er in; toen ze-op een gegeven
moment tegen me zeidat ze
met me wilde vrijen, reageerde
ik daar nogal afhoudend op.
Tot dan toe ging sexueel kon
takt met haar niet verder dan
dat ik haar streelde, op momen
ten dat ze het vroeg of er *n
bepaalde intimiteit was ont
staan. Maar het was en is niet
zo, dat ik sexualiteit met haar
aktief ontwikkel. Allerlei vra
gen rond pedofilie, incest ko
men op je af; ook vragen als:
hoe ver ga ik, ook in mijn ei
gen bevrediging. Ik stuit op
zo'n moment dus op een aantal
onvrijheden en twijfels bij me-
I
