I I I I 15 sexualiteit vertrouivelijke band wassene s De Zeker in het begin hebben we veel gepraat over hoe je een goed, gelijkwaardig kontakt met ‘de kinderen kunt ontwikkelen. Met name Marieke was emotioneel erg afhankelijk van Bennie en heel gevoelig voor afwijzing. Ikzelf werd er sterk mee gekon- fronteerd, dat je niet zomaar een vertrouwelijk kontakt krijgt, maar er moeite voor moet doen. Om als ze afwijzend op mij reageerde of om Hennie vroeg, niet meteen te zeggen: oké, ga maar naar Hennie, dan hoeft het van mij ook niet. Maar proberen er achter te ko men wat haar dan dwars zat: naar mij, naar Hennie, of naar anderen'door er met de andere volwassenen over te praten. En zo proberen tot haar door te dringen, een band met haar te ontwikkelen. Zo werd ik door Marieke met een probleem gekonfronteerd nl. me snel afgewezen voelen, wat ook naar volwassenen speelt. Het steeds gekonfronteerd wor den met hoe ik met mensen om ga, met waar ik me onvrij in voel, met wat ik minder ont wikkeld heb; dat is wat mij het meest raakt en boeit in de op voeding Ik ervaa.r steeds dat opvoeden van kinderen niet los staat van mijzelf: hoe ik zelf ben, mezelf tot nu toe ontwikkeld heb. Daarom kun je kinderen volgens mij ook- niet in je eentje opvoeden en kan het niet los van steeds bezig zijn met hoe jezelf in het kontakt met volwassenen staat. haalt de boodschappen. Vanaf 5 uur komt er een tweede vol- bij. Er zijn dan 2 volwassenen die samen met de kinderen eten, daarna nog spe len of iets anders en ze naar bed brengen. Ook 's avonds zijn we om beur ten thuis bij de kinderen. Zuidoosterstraat is dus duide lijk de centrale plaats voor de kinderen. De andere volwassenen, die niet bij de kinderen eten, e- ten op het adres waar Fried woont. Daar hebben we nl. met de mensen uit dat huis een eetgroep gevormd. Ook daar heeft ieder een taak wat be treft koken en afwassen. Ook de weekenden doen we geza menlijk, in die zin, dat er de hele dag 2 volwassenen zijn, die aansluitend op de dag met de kinderen eten en ze naar bed brengen. Kwa tijd is er dus als uitgangs punt een ongeveer gelijke ver deling. Dat wil niet zeggen dat als iemand van de volwasse nen een dag met een van de kin deren wil optrekken, dat niet mogelijk is. Daar kan steeds over gepraat worden. Elke zon dagavond komen we bij elkaar om door te praten over hoe het met de kinderen gaat, hoe het kontakt tussen de volwassenen en de kinderen is en tussen de volwassenen onderling; en over praktische zaken: dingen die in huis moeten gebeuren, het schema van die week enz. Een ander, heel belangrijk punt, wat regelmatig terugkomt in de onderlinge gesprekken, is sexualiteit. Marieke staat daar veel vrij er in; toen ze-op een gegeven moment tegen me zeidat ze met me wilde vrijen, reageerde ik daar nogal afhoudend op. Tot dan toe ging sexueel kon takt met haar niet verder dan dat ik haar streelde, op momen ten dat ze het vroeg of er *n bepaalde intimiteit was ont staan. Maar het was en is niet zo, dat ik sexualiteit met haar aktief ontwikkel. Allerlei vra gen rond pedofilie, incest ko men op je af; ook vragen als: hoe ver ga ik, ook in mijn ei gen bevrediging. Ik stuit op zo'n moment dus op een aantal onvrijheden en twijfels bij me- I

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Tilburg - Vrouwenkrant Tilburg | 1981 | | pagina 17