vrouwenbevri jding en moederschap
8
muren moeien weg
mensen leven langs elkaar heen
-
We hebben geprobeerd dat te door
breken. Ik wilde naast het kontakt
met frans (mijn man en vader van
mijn 2 kinderen) met meer mensen
omgaan. Niet als de vrouw van
frans de laaf gezien worden, maar
als hennie. Met frans maar ook
met andere mannen en vrouwen 'n
meer vrij, open en zelfstandig
kontakt. Waarin ik over mezelf
kon praten: waar ik mee bezig
was, wat ik wilde, én over de
ander in een vertrouwelijke sfeer.
'Seksualiteit en liefde niet meer
voor één persoon, maar met meer
deren als uiting van genegenheid
en niet als bezegeling van het
huwelijk. Niet van die afgeslo
ten stelletjes; maar openere,
vrijere en inhoudsvollere ver
houdingen van meer mensen met
meer mensen.
Verhoudingen waarin liefde voor
elkaar is maar ook voor anderen;
waarin ook samen gepraat wordt
over en gewerkt wordt aan een
andere manier en inhoud van le
ven
M.n. over het laatste, over hoe
mensen in de privê-sfeer met el
kaar omgaan, hebben we veel ge
praat. En hoe dat uiteindelijk
ook doorwerkt naar hoe mensen
op het werk e.d. met elkaar om
gaan
Mensen zijn vaak eenzaam, leven
langs elkaar heen, weten elkaar
niet te bereiken, voelen zich
door elkaar bedreigd eet. Ieder
lijkt zo haar/zijn besogne te
hebben: haar eigen gezin, eigen
huis, eigen man/vrouw, eigen
kind, eigen werk eet.
Een stukje warmte, liefde en ge
negenheid waar iedereen behoef
te aan heeft, wordt gezocht in
de relatie met één persoon (en
bij de kinderen die daar eventu-
Sinds maart van dit jaar vorm
ik samen met AntoinetteFrans,
Harrie en Fried een kol lekt ief
IVe leefden voorheen als stellen.
Me hebben nog geen ruimte om
allemaal bij elkaar in één huis
te wonen, maar we zijn op zoek.
Ons belangrijkste uitgangspunt
is de gezamenlijke opvoeding van
de kinderen (Marieke, Anna en
binnen niet al te lange tijd
•n derde kind waar Antoinette
nu van in verwachting is.)
Alle vijf zijn we lid van de
KEN =kommunistiese Eenheids
beweging Nederland). Binnen on
ze beweging heeft de diskuss ie
over hoe mensen in deze maat
schappij onderdrukt worden en
„elke bevrijdingsstrijd gevoerd
moet worden, zich gaandeweg ver
legd van de ekonomi sche situatie
(lonen, voorzieningen eet.) naar
hoe mensen zich tot elkaar ver
houden, hoe mensen met elkaar
omgaan, zowel in de maatschap
pij, op het werk eet., als in
de privé-sfeer.
eel uit voortkomen). Frustraties
die mensen opdoen op het werk,
met anderen worden thuis afgerea
geerd of gekanaliseerd bij die
ene persoon.
In die relatie met die éne per
soon moet alles ingestopt én uit
gehaald worden. Naar anderen toe
blijft het kontakt vaak afstan
delijk, oppervlakkig en zakelijk.
Dat legt tegelijkertijd 'n enorme
druk op de vaste relatie: ófwel
er is bijna dagelijks ruzie en
later goed maken, ofwel je leeft
behoorlijk langs elkaar heen.
Er kan over 'n hoop dingen niet
meer gepraat worden; liefde en
warmte wordt opgeëist.
