IK BLUF STRIJDEN
3
me t
aan
-
Thér ès e
Lidg
en Kiekie
Het persoonlijke is politiek
Het politieke is persoonlijk
Het persoonlijke is politiek.
Voor ons is dat geen vraag
meer. Maar als we politiek'
invullen als: positie kiezen
in de machtsverhoudingendie
er liggen, houdt dit dan in
Hoe moeilijk het is om m’n
gedachten over politiek op
papier te zetten bleek pas
toen ik ging zitten om een
artikel voor deze vrouwen
krant te schrijven.
Vanalles flitst door m’n
hoofd: kamerdebatten in Den
Haag, mijn baan, mijn plaats
in deze maatschappij, mijn
vrouwzijn, demonstreren en
allerlei vormen van buiten
parlementaire aktiesstrate-
giën, politieke partijen en
de komende 2e kamerverkie
zingen
Ik weet niet waar te beginnen
maar alles heeft te maken
met politiekMisschien niet
de politiek zoals omschreven
in de Dikke van Dalen, maar
wel mijn persoonlijke poli
tiek. Ja, ook datgene wat er
gebeurde in Den Haag bij de
kamerbehandeling en ook de
politieke partijen
dat er in persoonlijke rela
ties ook machtsverhoudingen
liggen? Ja, zeg jij. Misschien
ben ik naïef, romantiesmaar
het klinkt me koud in de oren.
Machtsstrijd, machtsspelletjes?
Als er een konflikt ligt, als
ik niet open sta voor jouw
argumentenideeën, als ik
niet bereid ben iets te doen
de verschillen die er liggen
(en uiteraard andersom)
is er een machtsstrijd.
Waarin de sterkstedegene met
de slimste argumentenmet de
handigste truukswint.
Ik herken dit wel, al geef ik
niet graag toe dat ook ik de
ze spelletjes speel.
voordeurHet roept direkte
vragen en konfrontaties bij
mijn thuissituatie op. Hoe
gaan mijn partner en ik met
elkaar om? Hoe ga ik met
anderen om? Ook daar leeft
mijn keuze.
Er ligt geen scheiding tussen
privé en werk, tussen ik en
de wereld, tussen persoonlijk
en politiek. Het is een ge
heel en daarmee soms chaoties
kompleksNiet altijd even ge
makkelijk om alles te overzien,
de machtsverhoudingen, de kon-
sekwenties van mijn keuze. Een
andere visie zoals bijv, blijkt
uït een uitspraak van Frits
Bom (ombudsman) in het Opzij
nummer van april: "Mijn pro
gramma's hebben niets met po
litiek te maken." óf de op
stelling van het F.N.V.: "Wij
kunnen de vrouwenstaking niet
steunenwant het is een poli
tieke stakingis voor ons
onbegrijpelijk. Is hier al
leen sprake van een verschil
lend kijken naar de samenle
ving? De wereld opdelen in
hokken met duidelijke schei
dingen ertussen tegenover de
wereld zien als een vloeibaar
geheel?