33 WIJ ZIJN GODVERDOMME KWAAD NEDERLAND POLITIESTAAT abortus-deiwnstratie 28 april Den Haag. dat het wetsvoorstel met êên stem "De strijd moet dus Tilburg, 21 mei 1981 Thera van Osch. gedreigd, dat als gingen Paniek keer en worden ’s Avonds hoor ik op het nieuws, meerderheid door de Eerste Kamer is gekomen, doorgaan", schiet het door mijn hoofd. In alle vroegte om 7.00 uur ging ik met een aantal vrouwen uit Tilburg naar - Den Haag om te de monstreren bij het Binnenhof tegen de nieuwe abortuswet. Toen we aankwamen om kwart voor negen was de politie al bezig om vrouwen in overvalwagens te stoppen. Een vrouw uit Tilburg werd bijna onmiddellijk opgepakt Dan voel je de spanning opkomen. Oh jezus wat gaat er gebeuren Er werd gevraagd om bij de poort te gaan staan om de blok kade voort te zetten. Ik ging daar met een aantal vrouwen staan. We schreeuwden en zongen onze abortus-liedjesleuzen enz. En opeens was er de M.E. Zon der enige waarschuwing. Ik stond daar net vijf minuten. Er werd geslagen en ik kon niet meer wegkomenVerbazing, woede, pijn schoten door met heen. Ik werd tegen de muur aangedrukt. Ik kreeg een klap op mijn hoofd en op mijn rug. Een alles over heersende gedachte was. Ik moet weg hier, houw op alsjeblieft'. Je hebt het idee dat ze zomaar om zich heen aan het meppen zijn. Zonder te kijken. Slaan waar ze maar kunnen. Ik kon ontkomen op het binnenof. Een beetje dizzy, maar ook ontzettend agressief. Zoals ik nog nooit in mijn leven agressief ben geweest. We vormden een keten om weer de kamerle den tegen te houden. Ondertussen woedend schreeuwen naar de M.E. Een van hun kwam met een grijns op zijn smoel naar ons toege lopen met zijn knuppel in de aanslag. Walgelijk, dan pas dringt tot je door dat die mannen er plezier in hebben. Dat ze ons, omdat we zelfbe wuste vrouwen zijn, een lesje willen leren. De kamerleden stonden beduusd te kijken voor dat ze door een poortje naar binnen werden gelaten. Er werd we niet weg er weer geslagen werd, wegrennen. Niet nog een nu voor niets geslagen Jezelf tot kalmte dwin- gelopen. Ruim duizend vrouwen hadden een hele poos voor het politie- buro gestaan om vrijlating te eisen. Er was niet ingegrepen en de demonstratie was pas een kwartier geleden vertrokken. Helaas hadden we onder in de kelders niets opgevangen van deze warme aktie en soli dariteit Teruggekomen bij het Binnenhof waren er niet veel vrouwen meer over. Een aantal was naar het vrouwenhuis gegaan en het merendeel zat zich ergens in een loods te beraden. Het Binnenhof was rondom helemaal af gezet met dranghekken en er was nog steeds politie-bewakingNiemand mocht erin; zelfs geen bus duitse toeristen, die een dagje uit waren in Den Haag. Voor één groepje personen was echter een uitzondering gemaakt. Dat was Pater Koopmans met zijn clubje sympatisantenHij stond op het Binnenhof een mis op te dragen.

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Vrouwenkrant Tilburg | 1981 | | pagina 35