33
WIJ ZIJN GODVERDOMME KWAAD
NEDERLAND POLITIESTAAT
abortus-deiwnstratie
28 april
Den Haag.
dat het wetsvoorstel met êên stem
"De strijd moet dus
Tilburg, 21 mei 1981
Thera van Osch.
gedreigd, dat als
gingen
Paniek
keer en
worden
’s Avonds hoor ik op het nieuws,
meerderheid door de Eerste Kamer is gekomen,
doorgaan", schiet het door mijn hoofd.
In alle vroegte om 7.00 uur ging
ik met een aantal vrouwen uit
Tilburg naar - Den Haag om te de
monstreren bij het Binnenhof
tegen de nieuwe abortuswet.
Toen we aankwamen om kwart voor
negen was de politie al bezig
om vrouwen in overvalwagens te
stoppen. Een vrouw uit Tilburg
werd bijna onmiddellijk opgepakt
Dan voel je de spanning opkomen.
Oh jezus wat gaat er gebeuren
Er werd gevraagd om bij de
poort te gaan staan om de blok
kade voort te zetten. Ik ging
daar met een aantal vrouwen
staan. We schreeuwden en zongen
onze abortus-liedjesleuzen enz.
En opeens was er de M.E. Zon
der enige waarschuwing. Ik stond
daar net vijf minuten. Er werd
geslagen en ik kon niet meer
wegkomenVerbazing, woede,
pijn schoten door met heen. Ik
werd tegen de muur aangedrukt.
Ik kreeg een klap op mijn hoofd
en op mijn rug. Een alles over
heersende gedachte was. Ik moet
weg hier, houw op alsjeblieft'.
Je hebt het idee dat ze zomaar
om zich heen aan het meppen zijn.
Zonder te kijken. Slaan waar ze
maar kunnen. Ik kon ontkomen op
het binnenof. Een beetje dizzy,
maar ook ontzettend agressief.
Zoals ik nog nooit in mijn leven
agressief ben geweest. We vormden
een keten om weer de kamerle
den tegen te houden. Ondertussen
woedend schreeuwen naar de M.E.
Een van hun kwam met een grijns
op zijn smoel naar ons toege
lopen met zijn knuppel in de
aanslag. Walgelijk, dan pas
dringt tot je door dat die
mannen er plezier in hebben.
Dat ze ons, omdat we zelfbe
wuste vrouwen zijn, een lesje
willen leren. De kamerleden
stonden beduusd te kijken voor
dat ze door een poortje naar
binnen werden gelaten. Er werd
we niet weg
er weer geslagen werd,
wegrennen. Niet nog een
nu voor niets geslagen
Jezelf tot kalmte dwin-
gelopen. Ruim duizend vrouwen hadden een hele poos voor het politie-
buro gestaan om vrijlating te eisen. Er was niet ingegrepen en de
demonstratie was pas een kwartier geleden vertrokken. Helaas hadden
we onder in de kelders niets opgevangen van deze warme aktie en soli
dariteit
Teruggekomen bij het Binnenhof waren er niet veel vrouwen meer over.
Een aantal was naar het vrouwenhuis gegaan en het merendeel zat zich
ergens in een loods te beraden. Het Binnenhof was rondom helemaal af
gezet met dranghekken en er was nog steeds politie-bewakingNiemand
mocht erin; zelfs geen bus duitse toeristen, die een dagje uit waren
in Den Haag. Voor één groepje personen was echter een uitzondering
gemaakt. Dat was Pater Koopmans met zijn clubje sympatisantenHij
stond op het Binnenhof een mis op te dragen.