s
er
bleek de eerste
2.Organisatie van de dag zelf.
te-
er 33.000 pamfletten gedruktidoor enkele organisaties op eigen ini
tiatief) en voor zover wij dat kunnen overzien zijn deze allemaal
verspreid
Grote aantallen vrouwen gingen de straat op. We vermoeden wel dat
in de bedrijven weinig pamfletten terecht zijn gekomen.
Vooral toen de bijeenkomst van 25 Maart plaatsvond en er een 50-tal
vrouwen haar schouders zetten onder de voorbereiding van de 30e,
zijn er bergen verzet.
Er moesten nog een aantal voorbereidingen getroffen worden voor
de 30e en vrouwen schreven zich in voor het verspreiden van pamflet
ten
tijdens de bijeenkomst van de 25e kwam er een korte,maar heftige
diskussie op gang, over de deelname van mannen aan de vrouwentocht
en de manifestatie.
Er wareneen aantal vrouwen die vonden dat mannen hun solidariteit
zouden kunnen moeten uiten, m.n. omdat het in dit geval om bezui
nigingen ging. Andere vonden dat juist de kracht van deze stakings
dag lag in het feit dat alleen vrouwen samen een grote macht zouden
kunnen vormen en daaruit zekerheid zouden kunnen putten voor haar
strijd
Nadat we hierover gepraat hadden en zelfs gestemd,
groep ruimschoots in de meerderheid te zijn.
Een verbod op mannen zou in het geval van de vrouwentocht te ver
gaan. Ze konden meelopen maar we zouden ze niet uitnodigen,
in het KWJ-gebouw zouden mannen buiten de deur gezet worden,
bit diskussiepunt bleef echter een probleem voor een aantal vrou
wen en zou op de dertigste weer boven tafel komen.
Op de dag vóór de manifestatie kwamen we nog een keer bij elkaar als
voorbereidingsgroep om de puntjes op de i te zetten.
De zon scheen, we zaten tevreden en moe op het gras achter een bak
koffie en verdeelden nog wat werk voor de komende dag.
Als je bedenkt dat alleen al voor het maken van een paar spandoeken:
verf, kwastendoekstokkenpunaises en spijkers nodig zijn, kun je je
voorstellen, dat er in zo’n dag een hoop organisatie, denkwerk en
energie gaat zitten. Maar je krijgt ook weer een hele lading kracht
uit de motivatie, ondersteuning en het enthousiasme van elkaar en
niet te vergeten de lol die we samen gehad hebben, al was het hard
werken.
De vrouwen van de voorbereidingsgroep kwamen’s morgens om 9 ubij
elkaar in het KWJ-gebouw. Van te voren hadden we de taken voorzover
we die konden overzien verdeeld. Er moest konstant iemand bij de
lefoon zitten die roodgloeiend stond.
Alles wat binnenkwam aan solidariteitsverklaringenberichten uit andere
steden, de pers enz. werd opgeschreven en doorgegeven naar de zaal
zodat het daar omgeroepen kon worden.wie, wat, waar zou staan; aan
de bar, microfoon, megafoon, video, spandoeken, versiering, muziek enz.
enz. was van tevoren geregeld. We voelden ons die dag als duizend
poten.
Om zes uur kwam de pers, die we van de stand van zaken op de hoogte
brachten
Daarna feest, maar geswingd hebben de meeste vrouwen van de voor
bereidingsgroep weinig. We waren bekaf, maar erg blij tussen al die
feestende vrouwen.
f
